Οι αβάντες του Λευκού Οίκου

Όποιος θεωρεί πως έπρεπε να περιμένουμε σοβαρούς λόγους, έστω αφορμές, για να πανηγυρίζουμε μετά την επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ουάσινγκτον και τις δηλώσεις στο Οβάλ Γραφείο, θα πρέπει να σκεφτεί ότι όταν ιστορικά υπάρχουν τέτοιες ακραίες εξελίξεις, μακροπρόθεσμα ποτέ δεν εγγυώνται καλά αποτελέσματα. Διότι κάποιους, τελικά, δυσαρεστούν. Στη «γειτονιά» μας το κυρίαρχο παιχνίδι είναι οι παρτίδες «σκάκι». Κατά συνέπεια, από την επίσκεψη αυτή ήταν βέβαιο πως δεν θα υπήρχε λόγος να ανοίξουμε σαμπάνιες ξαφνικά.

Ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είναι απρόβλεπτος το αντιλαμβάνονται και τα μικρά παιδιά. Ο ίδιος, ωστόσο, κρατά ισορροπίες. Γι’ αυτό και η «παράσταση» που έδωσε δεν ήταν ούτε αβανταδόρικη ούτε καταστροφική για την εικόνα της Ελλάδας. Μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που το είδε έτσι και το… επεσήμανε. Όλα καλά.

Για να τα βλέπουμε όπως είναι, ούτε καμία παρέμβαση για «ανάσχεση της τουρκικής προκλητικότητας» έπεσε στο τραπέζι ούτε αποδοχή των ΗΠΑ πως συμβαίνει κάτι τέτοιο. Θα ήταν τουλάχιστον αφελής ως προσέγγιση αυτή από την πλευρά του προέδρου Τραμπ, και τέτοιος (αφελής) δεν είναι.

Το ζήτημα της ελληνικής πολιτικής απέναντι σε εκείνη της Τουρκίας είναι αποκλειστικά δική μας ιστορία. Από την Αμερική δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει απολύτως τίποτα εναντίον της Τουρκίας. Όχι κατά λάθος, αλλά από επιλογή. Έτσι είναι και δεν αλλάζει. Κατά συνέπεια, αντί να περιμένουμε δηλώσεις υποστήριξης από τον Λευκό Οίκο θα είναι καλύτερα να αφήσουμε τις εσωκομματικές αντιπαραθέσεις και να κινηθούμε σε εθνική γραμμή.

Στη συνάντηση των δύο ηγετών, ο Έλληνας Πρωθυπουργός κατέστησε σαφή την προθυμία της Ελλάδας για ενδυνάμωση των σχέσεων των δύο κρατών. Στη διάρκεια της Μεταπολίτευσης δύο φορές επισκέψεις Ελλήνων πρωθυπουργών στην Ουάσινγκτον είχαν πιο μεγάλη, από τη συνηθισμένη, σημασία. Του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η οποία κατάφερε την αναθέρμανση των σχέσεων Αθήνας – Ουάσινγκτον, και του Κώστα Σημίτη, μετά την κρίση των Ιμίων, όπου συμφωνήθηκε, τότε, η βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Όσες αντιπολιτευτικές κορόνες κι αν βγάλει ο ΣΥΡΙΖΑ και όποια άλλη πλευρά του Κοινοβουλίου, η επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ, όπως και η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι μία σοβαρή ιστορία. Αυτή την εποχή δεν πρέπει να κριθεί ως επικοινωνιακή αβάντα του Έλληνα πρωθυπουργού. Ότι ο Τραμπ δεν μίλησε καθόλου για τα Ελληνοτουρκικά δεν είναι ότι το ξέχασε, ούτε ότι του διέφυγε. Δεν ήθελε να κάνει σχετική δήλωση. Αυτό λέει τα πάντα. Δηλαδή ότι οι ΗΠΑ δεν θα αλλάξουν ποτέ τις προτεραιότητές τους. Να προσέχουν την Τουρκία, αλλά και την Ελλάδα. Οι ισορροπίες έχουν αλλάξει αρκετά υπέρ της Τουρκίας, επειδή είναι η επιλογή των ΗΠΑ. Δεν πρόκειται να αλλάξει και δεν μας αφορά.