Ι. Χασαπόπουλος: Τι κοινό έχουν ο Αμβρόσιος, ο Πολάκης κι ο Βαρουφάκης

Έχει τα άσχημα του ο κορωνοϊός, αλλά έχει και μερικές περιπτώσεις ανθρώπων που σου φτιάχνουν (με την καλή έννοια) την ημέρα γιατί όταν τους παρατηρείς, βλέπεις και την «εύθυμη» πλευρά της ζωής. Κυρίως ξεχωρίζουν για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν την πανδημία και την καραντίνα.

Για παράδειγμα, ο πρώην μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος που -πάρα τα χρόνια του και τα όσα έχει περάσει- ακόμη και στην πανδημία παραμένει «ανυπότακτος», ή για να ακριβολογούμε δεν έχει συναίσθηση της πραγματικότητας.

Και αφού κόλλησε τον κορωνοϊό έχει βαλθεί να τον μεταδώσει και σε όσους μπορεί. Έτσι, πάρα τις συστάσεις των γιατρών και αντί να καθίσει στο νοσοκομείο, έσπασε τα δεσμά του και έφυγε κουβαλώντας και τον covid 19 μαζί του και όποιον πάρει ο χάρος.

Άλλο παράδειγμα που έλαμψε αυτές τις ημέρες της δεύτερης καραντίνας είναι ο πρώην υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης, ο οποίος προσπαθεί να δείξει στον ΣΥΡΙΖΑ πώς πρέπει να κάνει αντιπολίτευση απέναντι στις κυβερνητικές αποφάσεις.

Συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται στα ορεινά χωριά της Κρήτης και δίνει το παράδειγμα πώς πρέπει να αντιμετωπίσουν την πανδημία όσοι μένουν στο Περιστέρι ή την Καλαμαριά. Γιατί άλλωστε πιστεύει πως μόνο αυτός σπούδασε Ιατρική, όλοι οι άλλοι συνάδελφοί του πήραν πτυχίο για «εδώδιμα αποικιακά - μπακάλικο».

Η τρίτη περίπτωση είναι ο επικεφαλής του ΜΕΡΑ 25, Γιάννης Βαρουφακης, ο οποίος τώρα που πλησιάζει η επέτειος της 17 Νοέμβριου βρήκε την ευκαιρία και πάλι να «ξεχωρίσει» με τις αποφάσεις του. Δήλωσε ότι θα τιμήσει το Πολυτεχνείο και θα κάνει κανονικά την πορεία στην αμερικανική πρεσβεία. Μάλιστα, από το βήμα της Βουλής κάλεσε την κυβέρνηση και την Αστυνομία αν τολμούν, να χτυπήσουν αυτόν και τους συντρόφους του με τα ΜΑΤ.

Θα πει κάποιος, πολιτικός αρχηγός είναι ο Βαρουφακης και έχει δικαίωμα να κάνει ακτιβισμούς για να πάρει ψήφους από τους αντίπαλους του. Ιδίως τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να κάνει «υπεύθυνη» αντιπολίτευση.

Και στα τρία παράδειγμα η πραγματικότητα είναι άλλη πίσω από όλα αυτά.

Η εξήγηση για τη στάση των ανθρώπων αυτών δεν έχει να κάνει με την πολιτική ή την εκκλησία.

Έχει να κάνει με το ότι και οι τρεις τους συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο εκ του ασφαλούς.

Γιατί δεν έχουν τίποτε να χάσουν. Και ως εκ τούτου δεν τους νοιάζει αν κολλήσουν κορωνοϊό οι συνάνθρωποί μας και γίνει διασπορά της πανδημίας.

Ο Αμβρόσιος αμέτρητα χρόνια για τις πράξεις και τις αποφάσεις του είχε την κάλυψη της εκκλησίας. Ποτέ δεν υπέστη κυρώσεις, ούτε είχε συνέπειες για αυτή του την συμπεριφορά. Έτσι και τώρα.

Ο Πολάκης ξέρει πως ό,τι και αν κάνει έχει την κάλυψη του αρχηγού. Ξέρει καλά, τόσα χρόνια ότι οι ρακές που ήπιε με τον Τσίπρα είναι πιο δυνατές από όλα τα άλλα που λένε διάφοροι είτε στο κόμμα είτε στη Βουλή. Γι'αυτό και συνεχίζει.

Ο Βαρουφακης από μικρό παιδί κινείται και πράττει με την ασφάλεια που του παρέχει η οικονομική του κατάσταση. Είναι εύπορος και καλά κάνει και δεν το κρύβει. Δεν κινδυνεύει να απολυθεί ούτε να χάσει μεροκάματο αν αρρωστήσει, όπως θα πάθει ένας απλός υπάλληλος.

Μπορούν όμως αυτοί οι άνθρωποι να είναι παράδειγμα για την μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων που αγωνίζονται να κρατήσουν ανοιχτή την επιχείρηση τους ή αγωνιούν για το αν θα μπουν σε αναστολή και χάσουν το μηνιάτικο;