Απόψεις

Η λύτρωση από τον εφιάλτη

Δεν ξέρω αν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσουμε τη διάδοση της νόσου - Ο μόνος τρόπος, επί του παρόντος, είναι η κοινωνική αποστασιοποίηση

Ο χειμώνας του 2020-2021 προμηνύεται πολύ δύσκολος και βαρύς. Όποιος δεν το βλέπει, αποφεύγει να δει την πραγματικότητα κατάματα. Η κατάσταση σε ό,τι αφορά την πανδημία του κορωνοϊού εξελίσσεται χειρότερα από τις δυσμενέστερες προβλέψεις. Δυστυχώς, οι επισημάνσεις κάποιων λοιμωξιολόγων και οι προειδοποιήσεις τους δεν εισακούστηκαν από ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας.

Ιδίως από τη νεολαία, η οποία, δικαιολογημένα βέβαια, ήθελε να διασκεδάσει το φετινό καλοκαίρι αλλά με τρόπο που οδήγησε, αλίμονο, σε μία επανεμφάνιση του ιού, με ακόμα χειρότερα αποτελέσματα. Και οι περισσότεροι που μολύνθηκαν από τον ιό ήταν αρχικά νέας ηλικίας, αλλά η επιμόλυνση πέρασε στις μεγαλύτερες ηλικίες, με αποτέλεσμα να έχουν αυξηθεί τόσο πολύ οι διασωληνωμένοι, που την περασμένη Πέμπτη έφτασαν τους 310 και οι νεκροί ξεπέρασαν ήδη τους 1.000 από τον COVID-19. Οι νέοι που μολύνθηκαν διέσπειραν τον ιό στις μεγαλύτερες ηλικίες, που είναι και οι πιο ευάλωτες. Με αποτέλεσμα να ζούμε ένα μαρτυρικό φθινόπωρο και να φοβόμαστε έναν ακόμα χειρότερο χειμώνα από πλευράς ιού.

Δεν ξέρω αν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσουμε τη διάδοση της νόσου. Και, κακά τα ψέματα, θεραπεία δεν υπάρχει, ούτε πρόκειται να υπάρξει τους προσεχείς μήνες. Παρά τις αισιόδοξες προβλέψεις για τον εμβόλιο της Pfizer, αυτό δεν θα δώσει κάποια ουσιαστικά, θετικά αποτελέσματα πριν από τον Απρίλιο - Μάιο. Ο μόνος τρόπος, επί του παρόντος, είναι η κοινωνική αποστασιοποίηση για τη μείωση της διάδοσης. Αλλά αυτό αποδείχτηκε ότι, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, είναι εξαιρετικά δύσκολο. Και φυσικά και το νέο lockdown, που θα ήταν το μόνο αποτελεσματικό για την καταπολέμηση του ιού. Αλλά εντελώς καταστροφικό για την κοινωνία και την Οικονομία. Όχι μόνον στην ελληνική κοινωνία, αλλά και παγκοσμίως. Τα ίδια φαινόμενα που επικρατούν στο εσωτερικό της χώρας, επικρατούν και στο εξωτερικό. Μία διάχυτη αδιαφορία για τον κορωνοϊό και τις επιπτώσεις του. Γι’ αυτό και η νόσος επανέρχεται παντού.

Όμως, το κόστος αυτής της πανδημίας δεν είναι μόνον στη Δημόσια Υγεία. Έχει τεράστιες επιπτώσεις και στην Οικονομία. Ιδίως σε χώρες όπως η Ελλάδα, η οποία στηρίζεται περισσότερο στον Τουρισμό, στην Εστίαση, τις Υπηρεσίες και τη Λιανική Κατανάλωση. Παγκοσμίως εκφράζονται φόβοι ακόμα και για μία μεγάλη τραπεζική κρίση, ενώ το μέλλον των μικρομεσαίων επιχειρήσεων παντού στην Ευρώπη και το Δυτικό κόσμο είναι αμφίβολο.

Στην Ελλάδα τα πράγματα από πλευράς Οικονομίας πηγαίνουν πολύ άσχημα, όπως σε όλες τις χώρες του κόσμου. Πολλές μικρές επιχειρήσεις είναι στην άκρη του γκρεμού. Αρκετές από αυτές δεν θα τα καταφέρουν. Πολλοί άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους και θα δυσκολευτούν να βρουν άλλη το φετινό χειμώνα. Η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί. Αλλά μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Πάλι καλά που δεν άκουσε τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν έδωσε εμπροσθοβαρώς, όπως την καλούσε ο κ. Τσίπρας, όλα τα χρήματα που υπήρχαν για να στηρίξουν την Οικονομία, που αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Ελπίζουμε ότι ο χειμώνας που έρχεται θα είναι μεν ο χειρότερος αλλά και ο τελευταίος κακός χειμώνας. Από κει και πέρα, με τη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ελλάδα, είμαστε βέβαιοι, θα βρει τον τρόπο να ορθοποδήσει. Υπομονή, επιμονή λοιπόν, και σκληρή δουλειά.

Δείτε επίσης