Μ. Λαγουρού: Οι δυσκολίες με πεισμώνουν
Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»
Της Εσμεράλαδα Αγαπητού
Κυρία Λαγουρού, πώς ήταν η εμπειρία σας από την ξένη ταινία «Fransesca» που συμμετείχατε, σκηνοθέτησε ο γνωστός στο Χόλυγουντ D. Chansinn Berry, πρωταγωνιστεί η Δωροθέα Μερκούρη και το καλοκαίρι γυρίστηκαν σκηνές στην Ελλάδα; Πώς είναι οι άνθρωποι του Χόλιγουντ;
«Οι συγκεκριμένοι, πάρα πολύ απλοί, ευγενικοί και χαμογελαστοί. Ήταν μία εξαιρετική εμπειρία. Επικρατούσε ένα κλίμα χαράς γενικώς. Καινούργιοι άνθρωποι με άλλη κουλτούρα. Τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν σε πέντε ημέρες, στην Ερμιόνη και στην Αθήνα».
Χρησιμοποιούν άλλη μέθοδο από τους δικούς μας σκηνοθέτες;
«Όχι ιδιαίτερα, ο Berry αγαπά πολύ τον αυτοσχεδιασμό. Συζητά αρχικά μαζί σου για το πώς βλέπει ο ίδιος τον χαρακτήρα, και στο γύρισμα σ’ αφήνει ελεύθερο. Αμεσότητα και απλότητα ήταν το ζητούμενο».
Πώς σας επέλεξαν για το φιλμ;
«Με πρότεινε στην παραγωγή ο υπεύθυνος για το casting και σκηνοθέτης Λευτέρης Βουρνάς. Τους άρεσα πολύ και έτσι προέκυψε η συνεργασία. Η αλήθεια είναι ότι σε αυτή τη δουλειά ακολούθησα και το ένστικτό μου».
Και ο ρόλος σας;
«Υποδύομαι τη Ρόζα, θεία της Σοφίας, που ερμηνεύει η Δωροθέα Μερκούρη, και τη Fransesca (η μικρή Rosmary Elueboh). Η aunt Rosa είναι μία γυναίκα με σύγχρονες αντιλήψεις, ανοιχτόκαρδη».
Πότε θα προβληθεί;
«Το πιθανότερο είναι στις αρχές του 2022. Σύντομα θα ξεκινήσει το ταξίδι της στα κινηματογραφικά φεστιβάλ, όπου ελπίζω να πάει καλά».
Τώρα πρωταγωνιστείτε στο έργο «Το ξεκατίνιασμα του Ολύμπου», στο θέατρο «Olvio». Μιλήστε μας γι’ αυτό και το ρόλο σας…
«Είναι μία σουρεαλιστική σάτιρα εμπνευσμένη από τη μυθολογία και τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, γραμμένη σε έμμετρο λόγο. Το υπουργικό συμβούλιο των δώδεκα θεών συγκαλείται λίγο πριν από το ξεκίνημα του Τρωικού Πολέμου, για να αποφασίσουν με ποια πλευρά θα συνταχθούν. Η “συζήτηση” όμως εκτροχιάζεται πολύ νωρίς και τα... πολύ λερωμένα “άπλυτα” όλων βγαίνουν στη φόρα. Υποδύομαι τη θεά Αφροδίτη, χαρακτήρα εξωστρεφή με πικάντικο και καυστικό λόγο, που εκφράζεται ακριβώς όπως αισθάνεται και διεκδικεί με σθένος και εξυπνάδα ό,τι την αφορά. Η συνεργασία μου στο θέατρο OLVIO, πάνω και κάτω από τη σκηνή, μου προκαλεί μεγάλη χαρά. Είναι ό,τι χρειάζεται ένας ηθοποιός για να αισθάνεται δημιουργικός, για να μπορεί να κάνει το καλύτερο».
Έχετε λάβει μέρος σε θεατρικές παραστάσεις, ταινίες, σε σίριαλ, με σημαντικούς σκηνοθέτες, συνθέτες και ηθοποιούς. Ξεχωρίζετε κάποια συνεργασία σας ή κάποιο χαρακτήρα που υποδυθήκατε;
«Όλες μου τις συνεργασίες και τους χαρακτήρες τούς αντιμετωπίζω με αγάπη, προσπαθώντας να κάνω το καλύτερο, ακόμα και αν κάποιες δεν ήταν όπως φανταζόμουν. Σίγουρα ήταν σημαντική η συνεργασία με τον Ανδρέα Βουτσινά και τον Γιώργο Μαρίνο, τον Αντώνη Τέμπο, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη και, φυσικά, τη Ρένα Βλαχοπούλου. Έχω κάνει πολύ σημαντικές φιλίες μέσα από τη δουλειά και αυτό είναι που κρατάω. Θα ήθελα όμως να σταθώ στο το “Ποιος ανακάλυψε την Αμερική”, της αείμνηστης Χρύσας Σπηλιώτη, στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας 2002, σε σκηνοθεσία της Πέπης Οικονομοπούλου, με συμπρωταγωνίστρια την εξαίρετη ηθοποιό Ελισάβετ Νασλίδου, που και εκείνη, δυστυχώς, έφυγε πολύ νωρίς. Πολύ θα ήθελα να ξαναπαίξω αυτό το έργο και αυτό το ρόλο. Επίσης, στην Έντα Γκάμπλερ στο Θέατρο “Κάτω από τη Γέφυρα” (2018), σε σκηνοθεσία Γιάννη Δρίτσα, για την εξαιρετική επικοινωνία που είχα με τους συναδέλφους μου».
Είστε άνθρωπος χαμηλών τόνων. Δεν απασχολήσατε με την προσωπική σας ζωή, δεν εμφανίζεστε συχνά σε κοινωνικά δρώμενα. Δεν πιστεύετε ότι η δημοσιότητα κάνει καλό στο επάγγελμά σας;
«Η δημοσιότητα κάνει καλό μέχρι ένα σημείο. Αν δεν έχεις κάτι να πεις, γιατί να απασχολείς χωρίς λόγο; Θεωρώ ότι με την υπερέκθεση ξοδεύεσαι. Βέβαια, μερικές φορές ασχολούνται οι άλλοι μαζί σου, ακόμα και αν εσύ δεν το επιθυμείς».
Σας δικαίωσε ο δρόμος που ακολουθήσατε στην καριέρα σας;
«Σ’ ένα μεγάλο βαθμό είμαι ευχαριστημένη. Ξεκινάς με άλλα δεδομένα, και στην πορεία ανακαλύπτεις και για τον εαυτό σου και για την εργασία που έχεις επιλέξει, τι πραγματικά συμβαίνει. Έμαθα να εκτιμώ όλα, τα συν και τα πλην, και με αυτά πορεύομαι κάνοντας πάντα το καλύτερο δυνατό».
Ένα σχόλιό σας για τα λυπηρά που ξεσκεπάστηκαν στο χώρο σας;
«Πραγματικά λυπηρά και πολύ σκληρά, κυρίως για όσους και όσες τα αντιμετώπισαν. Κανονικά θα έπρεπε να μη δημιουργούνται τέτοιες καταστάσεις σε κανένα χώρο. Εύχομαι να πάρουμε όλοι ένα μεγάλο μάθημα από αυτή την κατάσταση και να σεβόμαστε τους συνανθρώπους μας από όπου και αν προέρχονται».
Οι δυσκολίες σας καταβάλλουν, σας πεισμώνουν, ή έχετε κάποιο μότο για να τις ξεπερνάτε;
«Κάποιες στιγμές με καταβάλλουν, αλλά με πεισμώνουν κιόλας, μέχρι να φτάσω στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Καμιά φορά μού παίρνει λίγο περισσότερο χρόνο, αλλά τις αντιμετωπίζω. Η ζωή έχει απ’ όλα. Μότο μου είναι, “Ό,τι είναι καλό γίνεται, και ποτέ δεν είναι αργά”».
Άλλα σχέδια για το χειμώνα έχετε;
«Συζητώ για μία ενδιαφέρουσα τηλεοπτική συνεργασία, που ελπίζω να ευοδωθεί».
Η φινετσάτη Μαριάννα Λαγουρού γεννήθηκε στην Αθήνα, είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Ώδείου Αθηνών, παρακολούθησε σεμινάρια Υποκριτικής με τον W. Lott (Actors Studio N.Y.) και Θεατρολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μαθήματα Μοντέρνου Χορού με την Κ. Χόλντεν και τη Ρ. Κούβαρη, και Φωνητικής με τον Ν. Παναγιωτόπουλο. Η αγάπη της για την Υποκριτική ξεκίνησε όταν μικρή άκουγε στο ραδιόφωνο το Θέατρο της Δευτέρας. Κάποιο καλοκαίρι στην Επίδαυρο, μ’ ένα φίλο της επηρέασε ό ένας τον άλλον και αποφάσισαν να δώσουν εξετάσεις στη Δραματική. Εκτιμά την καλοσύνη και το ειλικρινές χαμόγελο, απεχθάνεται την αγένεια, την έπαρση και την τσιγκουνιά. Αγαπά την αδελφή της, την Ειρήνη, που είναι πολύτιμη για εκείνη. «Κωνσταντίνου & Ελένης», « 7 θανάσιμες πεθερές», «Οι τρεις χάριτες», είναι μερικά από τα σίριαλ που την έκαναν γνωστή.