Πολιτισμός

Νεφέλη Κουλούρη: Η «Δόμνα» μιλάει για τη σχέση της με τον «Κωνσταντή»

Οι «Άγριες Μέλισσες» ήταν ένα τεράστιο δώρο της τύχης, αλλά και της προσπάθειας που έχω καταβάλει όλα τα χρόνια που βρίσκομαι στο χώρο

nefeli_koulouri

Νεφέλη, παρ’ ολίγον κ. Σεβαστού και με έναν Κωνσταντή κούκλο… ή μπορεί και να γίνει μελλοντικά; Θα μας αποκαλύψετε κάτι;

«Το μέλλον του κάθε ήρωα της σειράς βρίσκεται στα χέρια των σεναριογράφων μας. Η Δόμνα αγαπάει και νοιάζεται τον Κωνσταντή, ωστόσο η άμεση προτεραιότητά της είναι να βρει τη δικαίωση για το θάνατο του πατέρα της. Είναι πολλές οι πληγές που πρέπει να γιατρέψει. Το μέλλον θα δείξει».

Της ΕΣΜΕΡΑΛΔΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΥ

Βέβαια, ντεμπούτο κάνατε με το σίριαλ «Πέτα τη φριτέζα», αλλά η δημοσιότητα ήρθε με τις «Άγριες Μέλισσες». Πώς αισθάνεστε όταν σας αναγνωρίζουν στο δρόμο, ή στο εστιατόριο των γονιών σας; Και… σας άλλαξε αυτή η προβολή;

«Ναι, η πρώτη μου τηλεοπτική συμμετοχή ήταν στο “Πέτα τη Φριτέζα”. Είναι μεγάλη μου χαρά, αλλά και στόχος να αλλάζω συνεχώς και να κάνω διαφορετικά πράγματα στη δουλειά μου. Δεν με αφορά η τυποποίηση. Οι «Άγριες Μέλισσες» ήταν ένα τεράστιο δώρο της τύχης, αλλά και της προσπάθειας που έχω καταβάλει όλα τα χρόνια που βρίσκομαι στο χώρο. Η αναγνωρισιμότητα είναι κατά μία έννοια αναγκαιότητα στο χώρο μας, αλλά όχι αυτοσκοπός. Πολύ ευχάριστα το δέχομαι όταν μου μιλούν άνθρωποι στο δρόμο ή στο εστιατόριό μας. Μου αρέσει να μιλώ μαζί τους. Όχι, η προβολή δεν με άλλαξε. Πατάω πολύ γερά στη γη. Αλλάζεις όταν είσαι άτομο ανασφαλές. Θέλω να πιστεύω πως δεν είμαι».

Πρωταγωνιστείτε, όμως, και σε μια άλλη θεατρική μεγάλη παραγωγή, το «Κάποτε στον Βόσπορο», που περιόδευσε με sold out σε 20 Φεστιβάλ το καλοκαίρι. Η παράσταση αναφέρεται στα «Σεπτεμβριανά», τον αφανισμό των Ελλήνων της Πόλης από τους Τούρκους το 1955. Και μάλιστα, οι Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη το παρήγγειλαν στον Άκη Δήμου να το γράψει. O δικός σας ρόλος ποιος είναι;

«Άλλη μία υπέροχη συνάντηση. Είναι η πρώτη φορά που συνεργάζομαι με τις επιχειρήσεις του κ. Τάγαρη, αλλά και με τη σκηνοθέτη μας Σοφία Σπυράτου. Τα Σεπτεμβριανά είναι ο πιο πρόσφατος και τελειωτικός ξεριζωμός του Ελληνισμού από την Πόλη. Μέσα σε αυτήν τη ζοφερή κατάσταση, η Αφροδίτη, που υποδύομαι, είναι ένα κορίτσι φρέσκο με όνειρα και πολλή αγάπη μέσα της. Αυτή η αγάπη θα την αλλάξει για πάντα, θα αλλάξει τις προτεραιότητές της. Η Αφροδίτη περνά στην ενηλικίωση και μαθαίνει να αγωνίζεται».

Οι θεατές πως αντιδρούσαν στις περιοδείες; Ήταν ενθουσιώδεις;

«Το κοινό, όπως και εμείς οι ηθοποιοί, βρεθήκαμε ξανά στα θέατρα μετά την πανδημία αυτό το καλοκαίρι και βιώσαμε συγκινητικές στιγμές στην περιοδεία. Η αποδοχή του κόσμου ήταν θερμότατη. Για εμένα είχε πολύ ενδιαφέρον να ανακαλύπτω κάθε φορά πόσοι είναι οι συνάνθρωποί μας που έχουν ρίζες από αυτά τα μέρη και ίδια βιώματα με την ιστορία μας. Είναι μία παράσταση που αγαπήθηκε πολύ το καλοκαίρι και επιστρέφει στη βάση της, το Θέατρο Βεάκη, ώστε να κρατήσει συντροφιά στο αθηναϊκό κοινό αυτόν τον χειμώνα».

Πότε αποφασίσατε ότι θα γίνετε ηθοποιός;

«Δεν σκέφτηκα ποτέ να κάνω κάτι στη ζωή μου μακριά από τις τέχνες. Το Θέατρο εμπερικλείει πολλές τέχνες μέσα του. Ήταν ένα όνειρο παιδικό, που ευοδώθηκε με πολύ κόπο, επιμονή και πάθος».

Αλλά είστε και μουσικός, παίζετε κιθάρα, κάνατε και μπαλέτο, εκδώσατε και ποιητική συλλογή και μιλάτε και 3 ξένες γλώσσες. Πολυτάλαντη…

«Έχει να κάνει με το πώς βλέπει κανείς τη ζωή. Για τα δικά μου μάτια, η ζωή ομορφαίνει με την επικοινωνία, τη Μουσική, το Χορό, την Ποίηση… Υπάρχει πολλή ασχήμια γύρω μας και εγώ έχω μία έμφυτη ροπή προς το φως, κι ας κρύβει μέσα του αρκετά σκοτάδια».

Μαγειρεύετε, και πολύ καλά, μάθαμε. Επειδή από μικρή είσαστε στο τσεχικό εστιατόριο «Ο καλός στρατιώτης Σβέικ» των γονιών σας;

«Μάλλον έγινε τυχαία ή απλώς βοηθούν τα γονίδια. Ακόμη και η Μαγειρική είναι πηγή έκφρασης. Όταν, όμως, μεγαλώνεις μέσα σε ωραίες μυρωδιές φαγητών και μπαχαρικών, πώς να τις εγκαταλείψεις μεγαλώνοντας»;

Χρόνος για προσωπική ζωή υπάρχει; Ο έρωτας τι ρόλο παίζει στη ζωή σας. Έρχεται πρώτα η καριέρα σας ή θα τη βάζατε σε δεύτερη μοίρα για μία μεγάλη αγάπη;

«Ο έρωτας παίζει καταλυτικό ρόλο στην ψυχοσύνθεσή μου. Είναι πηγή ζωής και δύναμης. Παρά, λοιπόν, το απαιτητικό πρόγραμμα της δουλειάς μου, πάντα προσπαθώ να αφιερώνω το χρόνο που του αναλογεί. Είμαι άνθρωπος της καριέρας, ωστόσο η μεγάλη αγάπη δεν θα με έβαζε ποτέ στη θέση της επιλογής. Τι έρχεται πρώτο και τι δεύτερο. Θα ενυπήρχε, θα συνυπήρχε, θα αλληλο-τροφοδοτούνταν».

Και… η Ίρις-Μαρία-Νεφέλη, μία νέα κοπέλα στην εποχή μας, με τι ενοχλείται απ’ όσα συμβαίνουν στην κοινωνία μας;

«Με την αγένεια, τη βία, την έλλειψη πνευματικής ελευθερίας. Ένα πνευματικά ελεύθερο άτομο στις κοινωνίες μας, πάντα θεωρούνταν γραφικό ή “επικίνδυνο”. Δεν το θεωρώ τυχαίο. Αλλά θλιβερό».

«Δεν σκέφτηκα ποτέ να κάνω κάτι στη ζωή μου μακριά από τις τέχνες. Το Θέατρο εμπερικλείει πολλές τέχνες μέσα του. Ήταν ένα όνειρο παιδικό, που ευοδώθηκε με πολύ κόπο, επιμονή και πάθος»


Δείτε επίσης