Οι αντιεμβολιαστές και το Διαδίκτυο

Τα κτυπήματα είναι απανωτά και συνεχόμενα. Αρκεί να ανοίξει κανείς τον υπολογιστή ή το κινητό του και θα ευρεθεί στον λάκκο των λεόντων. Ύβρεις, αλληλοκατηγορίες, ειρωνείες, προσβολές, θάλλουν στο Διαδίκτυο, που έμελλε να αλλάξει τον κόσμο, όχι μόνον προς το καλύτερο.

Σε μία έρευνα τεσσάρων ερευνητών από τις Η.Π.Α. και την Ευρώπη, υπό την καθοδήγηση του συμπατριώτη μας Γιάννη Θεοχάρη του Πανεπιστημίου Μανχάϊμ, εμελετήθησαν 4 εκατ. tweets και interactions, πριν και λίγο μετά τις εκλογές του 2014. Από την ανάλυση των στοιχείων προέκυψε ότι η χώρα μας έχει τα τριπλάσια, σε αναλογία από τις άλλες χώρες του δείγματος, αγενή τιτιβίσματα (18% έναντι 4-6%).

Η έρευνα διεξήχθη πριν από 7 χρόνια, όταν το Twitter ήταν ακόμη στα σπάργανα στην Ελλάδα, αλλά εάν κρίνει κανείς από τα σημερινά τρολαρίσματα, μάλλον τα ποσοστά πρέπει να ακολουθούν ανοδική πορεία. Ορισμένοι θα σπεύσουν να αποδώσουν την ανωτέρω συμπεριφορά στην χρηματο-οικονομική κρίση, η οποία, σε συνδυασμό με την πανδημία οδήγησαν αρκετούς συμπατριώτες μας στο να βγάζουν τα απωθημένα τους μέσω του πληκτρολογίου.

Σύμφωνα με την Σύγχρονη Ψυχολογία, η μεγέθυνσις των χειροτέρων πτυχών της ανθρωπίνης φύσεως ενισχύεται από την αποσυνδετική ανωνυμία που μειώνει τις αναστολές στην έκφραση. Είναι βέβαιον ότι εάν οι ίδιοι άνθρωποι που ξεκινούν τους διαδικτυακούς καυγάδες, κυρίως για να τραβήξουν την προσοχή, εκαλούντο να εκφρασθούν διά ζώσης ή με βιντεοκλήση, θα επεδείκνυαν μία σαφή αυτοσυγκράτηση περιορίζοντας σε μεγάλο βαθμό το μένος τους.

Το φαινόμενο της ελλείψεως αναστολής στο Διαδίκτυο έλαβε διαστάσεις πλημμυρίδος με το λεγόμενο αντιεμβολιαστικό κίνημα. Η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, Σωτηρία Παπαγεωργακοπούλου, διέταξε προκαταρκτική έρευνα επό του θέματος και η Διεύθυνση Διώξεως Ηλεκτρονικού Εγκλήματος έχει ήδη βάλει στο «μικροσκόπιο» ιστοτόπους και μέσα κοινωνικής δικτυώσεως, που προχωρούν σε αναρτήσεις και δημοσιεύσεις, οι οποίες αμφισβητούν την πανδημία θέτοντας σε κίνδυνο τη Δημόσια Υγεία και διαπράττοντας αδικήματα όπως η απείθεια, η διέγερση σε ανυπακοή, η πρόκλησις και προσφορά σε τέλεση πλημμελήματος και η παράνομη βία και απάτη.