Οι ωραίοι αγώνες και η νοσταλγία

Την Κυριακή ολοκληρώθηκε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου.

Στον τελικό, στο «Wembley», η Ιταλία στα πέναλτι κέρδισε 3–2 την Αγγλία. Ένας ισορροπημένος τελικός, χωρίς κάποια ομάδα να ξεχωρίζει. Δίκαια κέρδισε η Ιταλία, όπως το ίδιο θα ήταν αν είχε κερδίσει η Αγγλία.

Πιστεύω πως οι Άγγλοι έχασαν λόγω της νοοτροπίας τους. Προηγήθηκαν νωρίς στο δεύτερο λεπτό του αγώνα, το ημίχρονο πήγε στο ρυθμό που ήθελαν, δεν ανησύχησαν. Πίστεψαν πως έτσι θα συνεχιστεί και θα τελειώσει το ματς με αυτούς νικητές. Αλαζόνες. Δεν πίστεψαν στην αντίδραση της Ιταλίας. Οι Ιταλοί είχαν πάθος, δύναμη και πολύ τρέξιμο. Το ήθελαν περισσότερο το Κύπελλο, το πίστεψαν. Δίκαια κέρδισαν. Δίκαια γιορτάζει ολάκερη η Ιταλία.

Το τουρνουά ήταν ένα χαρούμενο διάλειμμα για όλους τους ποδοσφαιρόφιλους, που είναι εκατομμύρια, μετά από ενάμιση χρόνο καταχνιάς, μελαγχολίας, λόγω της πανδημίας. Είδαμε ευχάριστα παιχνίδια. Πολλά είχαν μεγάλο ενδιαφέρον, αγωνία, παράταση, ολοκληρώθηκαν στα πέναλτι. Και πρέπει να επισημάνουμε πως ενώ ήταν ένα τουρνουά με δυνατά ματς και οι παίκτες έβαζαν τα πόδια στη «φωτιά», δεν υπήρξαν αντιαθλητικές συμπεριφορές Μόνο δύο αποβολές.

Και βέβαια, ήταν διαφορετικά, επιτέλους. Θύμιζε τις καλές εποχές η όλη εικόνα των αγώνων, με μισογεμάτα γήπεδα, με φιλάθλους να επευφημούν τις ομάδες, τους παίκτες. Ήταν όμως το μόνο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου από τα τελευταία δέκα, τουλάχιστον, που παρακολουθώ, που δεν ξεχώρισε κάποια ομάδα. Δεν υπήρχε φαβορί. Άνετα θα μπορούσαν να είχαν κερδίσει και η Αγγλία, και η Ισπανία, και η Δανία. Δυσάρεστη έκπληξη η Γαλλία. Η ομάδα με τα περισσότερα αστέρια, απογοήτευσε.

Πόσο διαφορετικά ήταν για εμάς τους Έλληνες! Κι όμως, το 2004 όλη η Ελλάδα ήταν στους δρόμους, γιόρταζε. Πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2004 η Εθνική Ελλάδος! Πότε, αλήθεια, θα ξαναζήσουμε ως Έλληνες τέτοιες στιγμές; Μακάρι να ‘ρθουν γρήγορα…

Από την έντυπη έκδοση της «Βραδυνής της Κυριακής»