Όσοι αρνούνται την αξιολόγηση, φοβούνται

Τη Δευτέρα, αντικειμενικά πραγματοποιήθηκε μία πολύ πετυχημένη πανεκπαιδευτική απεργία, με ποσοστό συμμετοχής πάνω από 70%.

Δάσκαλοι και καθηγητές βροντοφώναξαν «όχι» στην αξιολόγηση, «όχι» στην επιλογή των αρίστων. Γιατί όμως, αυτοί που αναμφισβήτητα προσφέρουν πολλά στη μόρφωση και την καλλιέργεια των νέων και που αξιολογούν και βαθμολογούν τους μαθητές τους καθημερινά, αντιδρούν στη δική τους αξιολόγηση;

Βέβαια και θα συμφωνήσω με τον πρόεδρο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας, ότι πρέπει η υπουργός και οι συνδικαλιστές να συζητήσουν όσο χρειαστεί και να καταλήξουν ποιος είναι ο πιο σωστός αντικειμενικά τρόπος αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Σε καμιά περίπτωση, όμως, τον τελευταίο λόγο δεν μπορούν να τον έχουν οι συνδικαλιστές – αξιολογητές, όπως γίνεται με τα υπηρεσιακά συμβούλια, όπου κανείς δημόσιος υπάλληλος «δεν πάει σπίτι του» όσο σοβαρό και αν είναι το παράπτωμά του.

Όλοι εμείς στον ιδιωτικό τομέα αξιολογούμαστε καθημερινά. Από τις προσπάθειες και τις επιδόσεις μας ανεβαίνουμε κλίμακα και αυξάνονται οι αποδοχές μας. Στη ζωή υπάρχει ιεραρχία, διαβάθμιση. Και βέβαια, αυτοί που ξεχωρίζουν, που προσπαθούν, που κοπιάζουν περισσότερο, ανεβαίνουν και δικαιούνται να αμείβονται καλύτερα. Και αυτό είναι βασικό μάθημα ζωής, που οι δάσκαλοι θα πρέπει με το δικό τους παράδειγμα να το διδάσκουν στους μαθητές τους.

Θυμάμαι πόσο αγωνιζόμουν να κρατήσω τη σημαία στην Έκτη Τάξη του Δημοτικού. Όπως φάνηκε όμως, δεν αρκούσε μόνο η επίδοση στα μαθήματα, αλλά επιβραβεύονταν οι προσπάθειες και σε άλλους τομείς. Τελικά, δεν την κράτησα τη σημαία, και αυτός που αξιώθηκε να την κρατήσει, μπορεί να ήταν στην επίδοση ίσος μ’ εμένα, αλλά είχε καλύτερη σωματοδομή, είχε προσπαθήσει, είχε κουραστεί περισσότερο, ήταν πιο γυμνασμένος.

Άρα, όλα τα κριτήρια στην αξιολόγηση. Ανεξάρτητοι και με κύρος αξιολογητές. Ετήσια αξιολόγηση για όλους. Όσοι την αρνούνται. είναι γιατί φοβούνται. Φοβούνται τον ανταγωνισμό, γνωρίζουν πως δεν αξίζουν να γίνουν διευθυντές, πως δεν διαθέτουν τα προσόντα, δεν θέλουν, όμως, να προσπαθήσουν και να αγωνιστούν για να τα αποκτήσουν.

«Όχι» στην ισοπέδωση σε όλα. «Ναι» στην αντικειμενική και δίκαιη αξιολόγηση.

«Ναι» στην επιλογή των αξίων, των αρίστων, όταν μάλιστα πρόκειται για την επιλογή αυτών που εκπαιδεύουν τα παιδιά και τους νέους μας στη γνώση αλλά και στη ζωή…

Από την έντυπη έκδοση της «Βραδυνής της Κυριακής»