Όταν επενδύεις στην καταστροφή για να επιβιώσεις

Η περίοδος των Μνημονίων και, τώρα, η εποχή του κορωνοϊού που ενέσκηψε, μας έχουν διδάξει ως κοινωνία αρκετά πράγματα και μας έχουν κάνει πιο ώριμους πολίτες στη συμπεριφορά μας. 

Την περίοδο των Μνημονίων φάγαμε τα μούτρα μας όταν προσπαθήσαμε να αποδείξουμε πως ο αντιμνημονιακός αγώνας θα μας οδηγούσε στην ελευθερία και την οικονομική ανεξαρτησία από τα Χρέη μας. 

Αυτό που πετύχαμε ήταν να βυθιστούμε όλο και πιο βαθιά στην άβυσσο των σκληρών μέτρων αλλά και να αυξήσουμε, για πολλά πολλά χρόνια, το δημόσιο και το ιδιωτικό Χρέος μας. 

Τώρα, την εποχή του κορωνοϊού, φαίνεται ότι έχουμε δείξει περισσότερη εμπιστοσύνη στους ειδικούς, στους επιστήμονες, και τους ακολουθούμε κατά γράμμα, για να βγούμε από αυτό το δύσκολο τούνελ που οδηγεί την παγκόσμια Οικονομία στην καταστροφή. 

Υπάρχουν, βέβαια, και αυτή την περίοδο οι μειοψηφίες εκείνες που προσπαθούν να αποδείξουν ότι ο κορωνοϊός είναι ένα κατασκεύασμα της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων , των ισχυρών, με σκοπό να καθυποτάξουν την καθημερινότητα του πολίτη και να καταπατήσουν όλα τα ανθρώπινα αλλά και εργασιακά δικαιώματα όλων μας. 

Πάνω σε αυτή τη θεωρία επενδύει και μία κατηγορία πολιτικών που πιστεύουν πως αν η χωρά αποτύχει στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού, τότε αυτοί θα βγουν κερδισμένοι. 

Γι’ αυτό, από τις πρώτες εβδομάδες προσπαθούν συστηματικά να αποδομήσουν όλους εκείνους που έχουν επιστρατευτεί για την προστασία του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας. 

Εδώ και αρκετό καιρό συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο και αναπτύσσουν μία ρητορική, λες και θέλουν να υπάρξουν όσο περισσότερα θύματα γίνεται. 

Υιοθετούν ό,τι fake news κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και, κυρίως, επιχειρούν να σπείρουν το διχασμό, όπως έγινε και κατά την εποχή των Μνημονίων. 

Μιλούν με φανατισμό για οποιοδήποτε μέτρο εισηγούνται οι επιστήμονες.

Καταστροφολογούν για την Οικονομία και επενδύουν πάνω στο χάος που είναι ορατό στις εργασιακές σχέσεις. 

Παρουσιάζουν τις παγκόσμιες αλλαγές στην Οικονομία και την απασχόληση σα να είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο.

Το μόνο που δεν έχουν πει ακόμη είναι ότι τον κορωνοϊό τον έσπειρε στην Ελλάδα η κυβέρνηση Μητσοτάκη για να καταργήσει τα εργασιακά δικαιώματα , να κλείσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών σε βάρος του λαού. 

Λες και αν ήταν άλλη κυβέρνηση στην εξουσία οι επιχειρήσεις δεν θα έκλειναν, οι εργαζόμενοι δεν θα έμπαιναν σε αναστολή και ο Τουρισμός θα βρισκόταν σε άνθηση. 

Πρόσφατα, με αφορμή τη χαλάρωση των μέτρων της καραντίνας, ορισμένες μειοψηφίες προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν ακόμη και την προσπάθεια της Αστυνομίας να τηρηθούν οι κανόνες της καραντίνας, για να μην φουντώσουν εκ νέου τα κρούσματα του κορωνοϊού. 

Και εμφανίστηκαν ομάδες οργανωμένες να συγκεντρώνονται επί τούτου, για να προκαλέσουν επεισόδια. 

Δυστυχώς, για ακόμη μία φορά οι μειοψηφίες αυτές έχουν αναφορά σε κόμματα της αντιπολίτευσης τα οποία βρίσκονται σε πολύ μεγάλο αδιέξοδο στρατηγικής. Μην έχοντας αντικείμενο για να κατηγορήσουν τους κυβερνητικούς χειρισμούς στηρίζουν κάθε αντίθετη φωνή και θεωρία. Είτε σωστή είτε λάθος. Καλλιεργούν οι ίδιοι και προσπαθούν να επενδύσουν στο κλίμα καταστροφής που έτσι και αλλιώς αφήνει πίσω του ο κορωνοϊός και να δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο την ψυχολογία των πολιτών για την επόμενη μέρα. 

Θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο θα εκφράσουν αυτοί την ελπίδα, το καλύτερο αύριο στο οποίο όλοι προσδοκούν. 

Ευτυχώς, όμως, οι πολίτες φαίνεται να θυμούνται τι έγινε την εποχή των Μνημονίων και πού τον οδήγησαν αυτές οι θεωρίες. Και για καλή μας τύχη, μέχρι τώρα δείχνουν ότι δεν είναι διατεθειμένοι να εμπιστευτούν όσους καταστροφολογούν και επενδύουν στο χάος, αλλά όσους τους οδηγούν σε ασφαλή μονοπάτια.