Με παρρησία στη «σωστή πλευρά»

Ο υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας Κώστας Τασούλας, άριστος γνώστης της Ιστορίας, είναι από τα λίγα δημόσια πρόσωπα που με παρρησία έχει μιλήσει για τα μετεμφυλιακά «πέτρινα χρόνια» και έχει δημόσια πει αυτό που αποφεύγεται εν ονόματι της –κακώς εννοούμενης– πολιτικής ορθότητας.

Με αφορμή το μνημόσυνο για το ιστορικό στέλεχος του ΚΚΕ Νίκο Μπελογιάννη και την εκτέλεσή του το 1952, είχε πει από του βήματος της Βουλής το 2017: «Έχει ακουστεί εδώ ότι ο Μπελογιάννης αγωνίστηκε για τη Δημοκρατία. Διαφωνώ. Ο θάνατος του Μπελογιάννη ήταν σκληρότατος.

Η θανατική ποινή είναι μία σκληρότατη πράξη. Αλλά δεν μπορεί εν ονόματι μίας σκληρότατης πράξης, που μπορεί κανείς να την κρίνει αν ήταν άδικη ή δίκαιη, να θεωρούμε ότι η επιδίωξη επιβολής κομμουνιστικής δικτατορίας συνιστά πράξη υπέρ της Δημοκρατίας.

Εάν είχε επικρατήσει η άλλη παράταξη στη χώρα μας δεν θα επιτρεπόταν όχι απλώς να πω αυτά, αλλά δεν θα επιτρεπόταν ούτε να τα σκεφτώ αυτά».

Η δήλωση είχε γίνει στην Προανακριτική για τον Γιάννο Παπαντωνίου.

Δ.Κ.