Αννίτα Ναθαναήλ: «Από ιατρικό λάθος δεν ήξερα αν θα ξαναπερπατήσω…»

«Ο σύζυγός μου ήταν ο απόλυτος συμπαραστάτης μου»

αννίτα ναθαναήλ

Μια συνέντευξη που ήταν περισσότερο εξομολόγηση ψυχής παραχώρησε η Αννίτα Ναθαναήλ στην εκπομπή «Happy Day» και τη δημοσιογράφο Χριστιάνα Κοχλατζή και μίλησε για την κρίση στο γάμο της με τον Κρις Χάμπερτ αλλά και το σοβαρό θέμα υγείας με το πόδι της που τους έφερε ακόμη πιο κοντά.

Ειδικότερα, η Αννίτα Ναθαναήλ εξομολογήθηκε: «Είμαστε πάρα πολύ τυχεροί γιατί αφενός έχουμε μία πολύ στενή σχέση με τα παιδιά μας, είμαστε σε καθημερινή επικοινωνία, τα επισκεπτόμαστε σχεδόν κάθε δύο μήνες. Τα δικά μας παιδιά μας διεκδικούν. Πλέον έχουμε βάλει στο πρόγραμμά μας, την επίσκεψή μας στην Αμερική. Δυο φορές το χρόνο ταξιδεύω για να γνωρίσω νέους πολιτισμούς. Πέρσι στο ταξίδι μας στην Τανζανία, άρχισε να κατευθύνεται πάνω μας ένας ελέφαντας και πέρασε ξυστά από το τζιπ μας. Εγώ από το παρατηρητηρίο έπεσα μέσα στο αμάξι. Τρόμαξα πολύ. Τα περισσότερα δυστυχήματα στην ζούγκλα είναι από ελέφαντες».

Ακόμα, η Αννίτα Ναθαναήλ μίλησε για τον γάμο και τις δύσκολες στιγμές με τον Κρις Χάμπερτ. «Καλώς ή κακώς μέσα στα τόσα χρόνια κοινής πορείας – εμείς κλείνουμε 25- δε μπορείς να έχεις ακριβώς τα ίδια θέλω. Έχουμε αποδεχτεί περισσότερο από ποτέ τα θέλω του άλλου. Είμαστε στο καλύτερο στάδιο της κοινής μας ζωής αυτή τη στιγμή και είμαι πολύ ευτυχής γι’ αυτό. Περάσαμε δυσκολίες, δε χωρίσαμε ποτέ, αλλά περάσαμε αυτή τη φάση που είχαμε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Το ξεπεράσαμε και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό, όπως και τα παιδιά μας.

Κάτι που μας έφερε πολύ κοντά είναι η περιπέτεια υγείας που πέρασα με το πόδι. Δε φανταζόμουν ποτέ ότι ο Κρις θα ήταν ο απόλυτος συμπαραστάτης μου σε όλη αυτή την τραγική ιστορία που πέρασα και που θα μπορούσα να περνάω ακόμα. Επειδή, όμως, έχω δει τη ζωή διαφορετικά, δέχομαι τον εαυτό μου με κάποιους περιορισμούς, για να μην το πω αναπηρία.

Έζησα κάποιους μήνες που δεν ήξερα αν θα ξαναπερπατήσω. Και στους δύο μας έδωσε μία νέα πνοή, ώστε να δούμε τη σχέση με άλλο μάτι. Σκέφτηκα να κινηθώ νομικά για το ιατρικό λάθος. Θα μπορούσε να μου λείπει το κάτω άκρο, μετά το ισχαιμικό επεισόδιο. Έπαιρνα βαριά φάρμακα για να ξεπεράσω τον πόνο στο πόδι. Οι γιατροί μπορούν να ξεγλιστρίσουν για αυτό επέλεξα την ψυχική ίαση και δεν πήγα στα δικαστήρια τον γιατρό που μου έκανε το λάθος. Προσπαθώ να ζω τη ζωή μου, να πηγαίνω στα παιδιά μου. Έχω μάθει να ζω για τα καλά που έχω και τα κακά που δεν έχω».



Ίσως σας ενδιαφέρουν