Σοφία Παπουλάκου:«Νιώθω πιο κοντά στο παλιό κλασικό λαϊκό τραγούδι»
«Στη ζωή μας εμφανίζονται πρόσωπα και καταστάσεις που μπορούν να μας δείξουν τον δρόμο, να μας ανοίξουν το δρόμο ή να μας τον κλείσουν το δρόμο».
Της Εσμεράλδας Αγαπητού
Η Σοφία Παπουλάκου γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Παλαιό Φάληρο. Το κίνητρο για να αγαπήσει τη μουσική ήταν ο πατέρας της. Κάθε Κυριακή ξυπνούσε ακούγοντας Νίκο Παπάζογλου και ξεκίνησε μόνη της να κάνει ραδιοφωνική εκπομπή με ένα μαγνητοφωνάκι και να βάζει τραγούδια που της άρεσαν. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών στο τμήμα Θεάτρου. Παράλληλα, δούλεψε ως βοηθός σκηνοθέτη σε αρκετές παραγωγές του Θεάτρου και του Κινηματογράφου.
Ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη Φωτογραφία και εργάστηκε ως δασκάλα Θεατρικού Παιχνιδιού σε σχολεία. Αγαπάει τη Μεσσηνία, όπου παραθέριζε με την οικογένειά της τα καλοκαίρια. Επαγγελματικά με τη μουσική ξεκίνησε το 2010. Έχει τραγουδήσει δίπλα σε σπουδαίους καλλιτέχνες, όπως τους: Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, Τάνια Τσανακλίδου, Ευανθία Ρεμπούτσικα, Άγαμους Θύτες, Γεράσιμο Ανδρεάτο, Κώστα Μακεδόνα, Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλο, Γιάννη Σαββιδάκη και Θανάση Πολυκανδριώτη, σε γνωστές μουσικές σκηνές και θέατρα της Ελλάδας και της Κύπρου. Τελευταίος δίσκος της «Το Φυλαχτό».
Σοφία, σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών στο τμήμα Θεάτρου, βοηθός σκηνοθέτη, δασκάλα Θεάτρου και Εικαστικών σε σχολεία, φωτογράφος, μουσικός. Τι απ’ όλα είστε, τελικά;
«Αν και δούλεψα για αρκετά χρόνια στο χώρο του Θεάτρου και του Κινηματογράφου και έχοντας κάνει και τις σπουδές που αναφέρατε, θα σας πω ότι το τραγούδι για μένα κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου».
Το 2010 αρχίσατε να ασχολείστε επαγγελματικά με τη μουσική. Ποιο ήταν το ερέθισμα;
«Από παιδί άκουγα πολλή μουσική, ελληνική και
ξένη. Θυμάμαι πολύ έντονα τη γιαγιά μου να μου τραγουδάει και να ηχογραφώ μαζί
της τραγούδια στο μαγνητόφωνό της».
-Και τώρα ασχολείσθε μόνον με το πεντάγραμμο;
«Αυτή την περίοδο ναι, αλλά
δεν αποκλείω το ενδεχόμενο στο μέλλον, να ασχοληθώ και πάλι με τη διδασκαλία Θεάτρου
σε σχολεία, παράλληλα με το τραγούδι».
Όταν ήρθε η μουσική στη ζωή σας τι άλλαξε για εσάς; Ήταν καθοριστική στιγμή; Έσβησε όλα τα άλλα;
«Η μουσική στη ζωή μου ήρθε
απότομα, και η ξαφνική αυτή αλλαγή τελικά, έγινε για να υπηρετήσω αυτό που
πραγματικά αγαπώ».
Δύσκολα τα πράγματα στην αρχή; Υπήρξε βοήθεια από κάποιον;
«Στη ζωή μας εμφανίζονται πρόσωπα και καταστάσεις που μπορούν να μας δείξουν το δρόμο, να μας ανοίξουν το δρόμο ή να μας τον κλείσουν το δρόμο. Στο χέρι μας είναι να αντιληφθούμε τι είναι πραγματικά καλό για εμάς, χωρίς να κάνουμε καμία έκπτωση στις αξίες μας. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ούτε ποιοι είμαστε αλλά ούτε και ποιοι βρέθηκαν στο δρόμο μας. Η δυσκολία δεν υπάρχει μόνο στην αρχή αλλά συνεχίζεται και στην πορεία. Σίγουρα υπήρξαν άνθρωποι που με βοήθησαν, και όσες φορές μού έχει δοθεί η ευκαιρία το έχω αναφέρει. Αυτή τη στιγμή, όμως, αισθάνομαι την ανάγκη να πω δημόσια ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Βαγγέλη Μαχαίρα, στον Νίκο Πλιό, στον Βαγγέλη Καραπέτρο, στον Γιώργο Αθανασόπουλο, στην Αναστασία Μουτσάτσου, στον Γιώργο Γκώνια, στη Γεωργία Παπαδοπούλου και στην Ιωάννα Ηλιοπούλου, γιατί χωρίς αυτούς θα ήταν ένα μακρινό όνειρο η πρώτη μου δισκογραφική δουλειά».
Όταν ακούσατε στο ραδιόφωνο το πρώτο σας τραγούδι, τα συναισθήματα;
«Κάθε φορά που τυχαίνει και
ακούω “Το Φυλαχτό” στο ραδιόφωνο, η συγκίνηση είναι ίδια, όπως και την πρώτη
φορά».
Πού θα κατατάσσατε τον εαυτό σας ως τραγουδίστρια;
«Νιώθω πιο κοντά στο παλιό κλασικό λαϊκό τραγούδι. Μεγάλωσα ακούγοντας Βίκυ Μοσχολιού, Πόλυ Πάνου, Ρίτα Σακελλαρίου, Μαίρη Λίντα, Τζένη Βάνου, Καίτη Γκρέι, Λίτσα Διαμάντη, δεν μπορώ να μην αναφέρω τη Χαρούλα Αλεξίου, τη Γλυκερία, την Ελένη Βιτάλη και την Πίτσα Παπαδοπούλου. Ερμηνεύτριες που έχουν αφήσει το στίγμα τους στην ελληνική μουσική, και για μας τους νεότερους αποτελούν πρότυπο και παράδειγμα προς μίμηση».
Για πείτε μας και για το «Το Φυλαχτό» σας, το καινούργιο… μωρό σας στο πεντάγραμμο.
«“Το Φυλαχτό” είναι ένα τραγούδι που αγάπησα από την πρώτη στιγμή που το άκουσα. Είναι σε μουσική του Βαγγέλη Μαχαίρα και σε στίχους του Γιώργου Αθανασόπουλου. Νιώθω πολύ τυχερή και τους ευχαριστώ πάρα πολύ για την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν».
Ευαίσθητη, ρεαλίστρια, αποφασιστική, αγωνίστρια η Σοφία;
«Ναι, γιατί πιστεύω ότι
αυτά θα πρέπει να είναι τα χαρακτηριστικά κάθε ανθρώπου και σε επαγγελματικό
αλλά και σε προσωπικό επίπεδο».
Φέτος σας βρίσκουμε πού;
«Κάθε Σάββατο στο “Ποντίκι” στην Κυψέλη, μαζί με τον Θοδωρή Καζάκο και με μια υπέροχη ομάδα μουσικών. Και στις 12 Μαρτίου, θα βρίσκομαι στη Μουσική Σκηνή “Σφίγγα”, όπου θα παρουσιαστούν και τα καινούργια τραγούδια του δίσκου, που θα κυκλοφορήσει τον Μάρτιο από τις Εκδόσεις Μετρονόμος».
Από την Έντυπη Έκδοση