Εθνική που σε κάνει να ελπίζεις και να χαμογελάς ξανά

Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»

Από το ΣΕΦ, το μέρος που το μακρινό 1987 έγραψε την πρώτη από τις πολλές χρυσές σελίδες, ξεκίνησε η Εθνική μπάσκετ να γράφει το νέο κεφάλαιο της ιστορίας, που ευχή όλων είναι να περιλαμβάνει και μία Ολυμπιακή διάκριση.

Στο κλειστό του Φαλήρου, με αντιπάλους όπως η Σλοβενία του Ντόνσιτς και η Κροατία, η επίσημη αγαπημένη κατάφερε να κάνει το πρώτο βήμα της νέας της εποχής. Μπορεί στους πολλούς η πρόκριση να φάνηκε εύκολη υπόθεση, όμως μόνο τέτοια δεν ήταν.

Ο Βασίλης Σπανούλης και οι παίκτες του δούλεψαν πολύ σκληρά, τόσο στις προπονήσεις όσο και κατά την διάρκεια των αγώνων του Προολυμπιακού τουρνουά, για να κόψουν ένα εισιτήριο που θα τους έστελνε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.

Τα κατάφεραν, και το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, 16 χρόνια μετά τους Αγώνες του Πεκίνου, θα ξαναβρεθεί στο μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη.

Στο «λάκκο των λεόντων»

Τα Ολυμπιακά τουρνουά είναι παραδοσιακά απείρως πιο δύσκολα από κάθε άλλη διοργάνωση.

Η παρουσία μόλις 12 ομάδων έχει ως επακόλουθο μία… fast track διαδικασία, ενώ η απουσία εύκολων αντιπάλων κάνει το έργο πιο… επικό, καθώς κάθε ματς προσομοιάζει σε αγώνα χωρίς αύριο.

Ειδικά για την εθνική μας ομάδα το Ολυμπιακό τουρνουά του Παρισιού έχει αυξημένο δείκτη δυσκολίας. Η «γαλανόλευκη» έχει κληρωθεί στο πρώτο από τα τρία γκρουπ, που θα διεξαχθεί στη Λιλ, και το κλειστό της πόλης «Πιερ Μορουά» θα μοιάζει με το… λάκκο των λεόντων.

Εγγύηση γι’ αυτό η παρουσία στον όμιλο του γεμάτου ΝΒΑers Καναδά (μαζί με τις ΗΠΑ, τη Σερβία και την παγκόσμια πρωταθλήτρια Γερμανία θεωρούνται τα μεγάλα φαβορί για το βάθρο), της παραδοσιακής δύναμης (και κακού δαίμονα της Ελλάδας) Ισπανίας και της σκληροτράχηλης και με επίσης πολλούς παίκτες στο ΝΒΑ, Αυστραλίας.

Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα ξεκινάει τις υποχρεώσεις του το Σάββατο 27/7, στις 22.00, με τον Καναδά, και στη συνέχεια θα αντιμετωπίσει την Ισπανία (Τρίτη 30/7, 12.00), και την Αυστραλία (Παρασκευή 2/8, 14.30). Τον δεύτερο όμιλο του Ολυμπιακού τουρνουά απαρτίζουν οι Γαλλία, Γερμανία, Ιαπωνία και Βραζιλία, ενώ στον τρίτο όμιλο θα συγκρουστούν ΗΠΑ, Σερβία, Πουέρτο Ρίκο και Νότιο Σουδάν.

Το φορμάτ

Εισιτήριο για τη φάση των νοκ άουτ που θα διεξαχθεί στο Παρίσι («Ακόρ Αρένα»), θα πάρουν οι δύο πρώτοι από κάθε όμιλο και οι δύο καλύτεροι τρίτοι.

Τα ζευγάρια των προημιτελικών θα βγουν ύστερα από κλήρωση και αφού πρώτα οι οκτώ ομάδες θα έχουν χωριστεί σε γκρουπ δυναμικότητας, ανάλογα με τα ρεκόρ και τις επιδόσεις τους στη φάση των ομίλων.

Οι ομάδες του πρώτου γκρουπ δυναμικότητας θα πάρουν αντίπαλο από το τέταρτο γκρουπ, ενώ όσες βρεθούν στο δεύτερο θα κληρωθούν με μία από το τρίτο γκρουπ δυναμικότητας.

Να σημειώσουμε ότι στα προημιτελικά δεν μπορούν να παίξουν μαζί ομάδες που ήταν στον ίδιο όμιλο.

Ξανά ομάδα – «οικογένεια»

Παρά την εξ ορισμού δύσκολη αποστολή, στις τάξεις της εθνικής ομάδας, υπάρχει πίστη για κάτι καλό στη Γαλλία.

Παράλληλα, έχει «ψηθεί» και ο κόσμος ότι αυτή η ομάδα μπορεί να καταφέρει πράγματα και να μην είναι απλώς παρούσα στις μεγάλες διοργανώσεις, αλλά να πηγαίνει σε αυτές με στόχο να πρωταγωνιστήσει.

Αυτό το κλίμα είναι αποτέλεσμα τόσο των αγωνιστικών της επιδόσεων όσο και των μικρών λεπτομερειών σε πράγματα που συμβαίνουν εκτός των γραμμών του γηπέδου, και στο τέλος της ημέρας, μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Ξεκινάμε από το τελευταίο.

Ο Βασίλης Σπανούλης έχει περάσει στους παίκτες την δική του τρέλα που είχε για το εθνόσημο, το οποίο ως παίκτης υπηρέτησε από μικρό παιδί και για σειρά ετών.

Όσοι βρίσκονται στην ομάδα ή στις προεπιλογές, το κάνουν επειδή πραγματικά το θέλουν και όχι ως υποχρέωση. Από τον σταρ του ΝΒΑ Γιάννη Αντετοκούμπο, τον νατουραλιζέ Τόμας Γουόκαπ, και  τις παλιοσειρές Κώστα Παπανικολάου και Νικ Καλάθη, μέχρι τους «φρέσκους» Βασίλη Τολιόπουλο και Παναγιώτη Καλαϊτζάκη, και από τους τραυματίες Θανάση και Κώστα Αντετοκούνμπο, μέχρι τους «κομμένους» από το Προολυμπιακό Μιχάλη Λούντζη,  Νίκο Χουγκάζ και  Γιάννη Κουζέλογλου (επέστρεψαν στις προπονήσεις και ένας τους θα πάει στη Γαλλία αντί του Κώστα Αντετοκούμπο), άπαντες δεν είναι απλώς παρόντες, αλλά δίνουν ό,τι έχουν σε προπονήσεις και ματς.

Και το κάνουν ενταγμένοι πλήρως σε ένα γκρουπ που έχει τους δικούς του κανόνες και κώδικες λειτουργίας.

Όλοι τους στο πνεύμα του Βασίλη Σπανούλη, που τους «έγραψε». Η εθνική ομάδα είναι και πάλι οικογένεια, αυτό είναι το μεγάλο ατού της που φέρει τη σφραγίδα του «V-Span».