Η «κόκκινη» εποχή του Χάμιλτον ξεκίνησε
Θα μπορέσει ο επτά φορές πρωταθλητής να προσαρμοστεί γρήγορα στα δεδομένα της Φεράρι και να ξαναφέρει το χαμόγελο στο Μαρανέλο και τους τιφόζι της «σκουντερία»;

Η εποχή του Λουίς Χάμιλτον στη Φεράρι ξεκίνησε και επίσημα. Ο Βρετανός πιλότος στις αρχές της περασμένης εβδομάδας πέρασε τις πύλες του Μαρανέλο, στη συνέχεια φόρεσε τα κόκκινα της «σκουντερία» και οδήγησε για πρώτη φορά μονοθέσιο της νέας του ομάδας. Μετά τους πρώτους 30 γύρους στην πίστα Φιοράνο, έσπευσε στο σημείο όπου είχαν μαζευτεί οι «τιφόζι» για να τους ευχαριστήσει που αψήφησαν την βροχή και το κρύο, προκειμένου να τον δουν στην ιστορική επίσημη πρώτη του με τα χρώματα της ιστορικής φίρμας.
«Η οδήγηση ενός αυτοκινήτου της Φεράρι για πρώτη φορά μού έδωσε ένα από τα καλύτερα συναισθήματα που έχω βιώσει στη ζωή μου. Ήταν όπως πριν από 20 χρόνια που οδήγησα για πρώτη φορά μονοθέσιο», αποκάλυψε ο Χάμιλτον, με ένα χαμόγελο που έφτανε έως τα αυτιά του.
Βέβαια, το ζητούμενο για τον εφτά φορές παγκόσμιο πρωταθλητή, αλλά και τη «σκουντερία», είναι αυτά τα χαμόγελα να υπάρχουν στα πρόσωπα των μελών της ομάδας και μετά το τέλος του επόμενου πρωταθλήματος. Άλλωστε, αυτός ο «γάμος» έγινε με έναν μόνο στόχο. Χάμιλτον και Φεράρι να επιστρέψουν στο θρόνο του πρωταθλητή…
Έπιασε δουλειά
Το μεγάλο στοίχημα αυτή την περίοδο για τον 40χρονο πιλότο είναι να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Η Φεράρι έχει πολλές διαφορές σε σχέση με τη Μερσέντες, στην οποία αγωνιζόταν επί σειρά ετών. Διαφορές που έχουν να κάνουν τόσο με τον τρόπο λειτουργίας της ομάδας όσο και με το μονοθέσιο και το στήσιμό του. Ήδη βρίσκεται σε καθημερινή επαφή με το τιμ των μηχανικών, και κυρίως με τον αρχιμηχανικό της «σκουντερία» Ρικάρντο Αντάμι. Οι δύο τους επείγει να αποκτήσουν χημεία και κώδικες συνεννόησης, ώστε μέσα από τις δοκιμές που θα γίνουν με τα παλιά μοντέλα, να μπορέσουν να στήσουν το μονοθέσιο που θα οδηγεί ο Χάμιλτον στους αγώνες πάνω στα οδηγικά μέτρα και σταθμά του Βρετανού.
Είναι βέβαιο ότι ο Χάμιλτον θα ήθελε σε αυτό το νέο ξεκίνημα, να είχε πλάι του τον επί σειρά ετών μηχανικό του Πίτερ Μπόνινγκτον, όμως η Μερσέντες φρόντισε να τον κρατήσει δελεάζοντάς τον με μία γενναία αύξηση και την προαγωγή του σε διευθυντή του αγωνιστικού τμήματος.
Τουλάχιστον ο Χάμιλτον έχει βρει στο Μαρανέλο έναν παλιό του γνωστό. Ο λόγος για το γενικό διευθυντή της Φεράρι Φρεντ Βασέρ. Οι δύο τους στο παρελθόν είχαν συνεργαστεί, αλλά και κατακτήσει τίτλους. Ο Γάλλος ήταν ιδρυτής και διευθυντής της ομάδας ART grand prix, με την οποία ο Βρετανός, που τότε έκανε τα πρώτα του βήματα, είχε στεφθεί πρωταθλητής στην κατηγορία GP2, δηλαδή τη σημερινή Φόρμουλα 2. Έκτοτε, οι δρόμοι επαγγελματικά ήταν χωριστοί, αλλά διατηρούσαν επαφές και μία πολύ καλή σχέση. Είναι βέβαιο ότι ο Βασέρ θα έχει από κοντά τον Χάμιλτον για να τον βοηθήσει να εγκλιματιστεί στα αγωνιστικά δεδομένα, αλλά και στον ιδιαίτερο ψυχισμό της Φεράρι.
Και βέβαια, υπάρχει και ο εσωτερικός ανταγωνισμός. Ο «ομόσταυλός» του Σαρλ Λεκλέρκ είναι ένας ιδιαίτερα γρήγορος οδηγός, που μετράει ήδη μία 5ετία στο Μαρανέλο.
Ο Μονεγάσκος ξέρει τους κώδικες της ομάδας και σίγουρα δεν θα θέλει να «καπελωθεί» από τον έμπειρο μεν, «νέο» στην «σκουντερία» δε, Χάμιλτον και να είναι ο δεύτερος οδηγός της ομάδας. Άλλωστε, όταν ήταν αυτός ο «νέος» στην ομάδα, βρήκε ως «πρώτο» οδηγό τον Σεμπάστιαν Φέτελ και δεν του χαρίστηκε. Το ίδιο αναμένεται να κάνει και τώρα.
Μόνο δύο
Πάντως, η παράδοση δεν είναι με το μέρος του Λούις Χάμιλτον. Στο παρελθόν η Φεράρι έχει ντύσει στα κόκκινα ακόμη πέντε πρωταθλητές. Από αυτούς όμως, μόνο δύο κατάφεραν να πάρουν τον τίτλο και με τη «σκουντερία».
Ο ένας ήταν ο Αργεντινός Χουάν Μανουέλ Φάντζιο το 1956 και ο άλλος ο Μίκαελ Σουμάχερ, που μάλιστα με την ιταλική ομάδα κατέκτησε έξι πρωταθλήματα. Ο Αλέν Προστ (1991-1992), ο Φερνάντο Αλόνσο (2010-2014) και ο Σεμπάστιαν Φέτελ (2015-2018), δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει η άφιξή τους στο Μαρανέλο.
Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι κατά τις δικές τους θητείες η Φεράρι δεν ήταν και στο καλύτερο επίπεδο και τα μονοθέσιά της υστερούσαν σε σχέση με αυτά των υπόλοιπων διεκδικητών του τίτλου.
*Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»