Το παιγνίδι της γάτας με το ποντίκι έχει και τα όριά του 

Για μία ακόμη φορά επιβεβαιώθηκε πως η διπλωματική οδός και η ψύχραιμη αντίδραση σε μια κρίση μπορεί να πετύχει καλύτερα αποτελέσματα από μία αντίδραση με στρατιωτικά μέσα.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που στις καθημερινές συζητήσεις τους αλλά και στο δημόσιο διάλογο τάσσονται υπέρ ενός ξεκάθαρου μηνύματος που πρέπει να δώσει η Ελλάδα προς την Άγκυρα. Με απλά λόγια, αυτό που εννοούν οι περισσότεροι είναι ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις μας δεν πρέπει να χαριστούν προς τα τουρκικά πλοία και το ερευνητικό σκάφος.

«Έως πότε ο Τούρκος θα παραβιάζει την εδαφική μας ακεραιότητα και εμείς δεν θα αντιδρούμε;», είναι η ερώτηση που ακούς όπου πας τις τελευταίες ημέρες.

Δηλαδή βρισκόμαστε και πάλι στην εποχή που ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός είχε πει το περίφημο «Βυθίσατε το Χόρα»;

Η αλήθεια είναι πως ο Κυρ. Μητσοτάκης πολύ δύσκολα θα αναφωνήσει «βυθίσατε το «Oruc Reis».

Και αυτό, γιατί η τακτική της διπλωματικής απομόνωσης φαίνεται πως μέχρι στιγμής αποδίδει. Η Ελλάδα προσπαθεί  συνεχώς να κερδίσει έδαφος απέναντι στις προκλήσεις του Ερντογάν, και το καταφέρνει βοηθούμενη από τους πολλούς αντιπάλους που δημιουργεί συνεχώς ο Τούρκος πρόεδρος με την πολιτική του.

Αυτό έγινε με τους Γάλλους, τους Αιγύπτιους, τους Ισραηλινούς, ακόμη ακόμη και με την αντιπολίτευση στη Λιβύη.

Αυτό που απομένει είναι οι ισχυροί να κατανοήσουν πως με αυτή την τακτική που ακολουθεί ο Ερντογάν η Ελλάδα δεν μπορεί να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες το επιτελείο του Αμερικανού προέδρου θα πρέπει να καταλάβει ότι ο Τούρκος πρόεδρος δεν έχει δίκιο σε κάθε μέτωπο που ανοίγει.

Όπως έγινε με τον πόλεμο στη Συρία, τους S-400, στο κουρδικό ζήτημα αλλά και στον εμφύλιο της Λιβύης. 

Επίσης, στη γερμανική Καγκελαρία αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι πως τα σύνορα της Ελλάδος είναι τα ευρωπαϊκά σύνορα, τα οποία παραβιάζονται καθημερινά από τουρκικά πλοία και μαχητικά αεροσκάφη.

Όσο καλός πελάτης και αν είναι η Τουρκία για την πολεμική βιομηχανία της Γερμανίας δεν γίνεται το Βερολίνο να κάνει τα στραβά μάτια όταν ο Ερντογάν παραβιάζει συνεχώς το Διεθνές Δίκαιο.

Η Τουρκία αμφισβητεί ανοιχτά την ελληνικότητα των νησιών του Αιγαίου, διεκδικεί ολόκληρες περιοχές των ελληνικών χωρικών υδάτων και ζητά συνεχώς διάλογο εφ’ όλης της ύλης με την Ελλάδα.

Αυτό ποσό εφικτό μπορεί να γίνει όταν καθημερινά βρισκόμαστε ένα βήμα πριν γίνει κάποιο σοβαρό ατύχημα είτε στον αέρα είτε στη θάλασσα του Αιγαίου;

Όταν καθημερινά κινδυνεύουν οι ζωές των Ελλήνων πιλότων ή των ανδρών του Πολεμικού Ναυτικού, πώς γίνεται η πολιτική ηγεσία να καθίσει στο τραπέζι με τους Τούρκους για να συζητήσει για την ΑΟΖ ή για τα κοιτάσματα κοντά στην Κρήτη;

Όποιος δεν τα καταλαβαίνει αυτά, δεν μπορεί να δει την ουσία του ελληνοτουρκικού προβλήματος, και, κυρίως, δεν μπορεί να καταλάβει γιατί δεν μπορεί να ξεκινήσει ένας ειλικρινής διάλογος.