Τραπεζάκια έξω με ...εμβόλιο

Επιτέλους μετά από 6 μήνες και μόλις μπήκε ο Μάιος, βγαίνουν τα τραπεζάκια έξω.

Ανοίγει η εστίαση μόνο σε εξωτερικούς χώρους και δειλά-δειλά ξαναγυρίζουμε στην κανονικότητα.

Θα ξαναζωντανέψουν οι πεζοδρόμοι, οι πλατείες με τα καφέ και οι γειτονιές.

Μια συνήθεια η οποία δεν θα έπρεπε να είχε κλείσει όλη αυτή την περίοδο της πανδημίας . Όπως διατηρήθηκε το take away και το delivery στα καταστήματα εστίασης και καφέ, έτσι έπρεπε να μείνει και το σερβίρισμα στα τραπεζάκια έξω.

Πάρα τον χειμώνα και το κρύο, οι επιχειρήσεις εστίασης θα έβρισκαν τον τρόπο να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους και θα λειτουργούσαν για να βγάζουν τα έξοδα τους.

Ό,τι έγινε, έγινε και από σήμερα μπαίνουμε σε μια νέα πραγματικότητα.

Τίποτα όμως δεν θα μπορούσε να προχωρήσει τόσο γρήγορα αν δεν υπήρχαν τα εμβόλια. Αλλά και μαζική προσέλευση του κόσμου, κυρίως των νέων ανθρώπων, για να ενταχθούν στο πρόγραμμα των δυο δόσεων.

Ευτυχώς, η νέα γενιά έχει καταλάβει πόσο σημαντικός είναι ο εμβολιασμός στην μάχη για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού και αφήνει στο περιθώριο τις προκαταλήψεις αλλά και τις ψεκασμένες ιδέες όσων προσπαθούν με αναχρονιστικές απόψεις του μεσαίωνα, να δείξουν ότι είναι πρωτοπόροι.

Ό,τι και να λένε όσοι έχουν δημόσιο λόγο ή όσοι κάνουν τους “δικαστές” στα social media , η σκληρή καθημερινότητα έχει αποδείξει πως μόνο η έρευνα και η επιστήμη μπορεί να θεραπεύσουν το σώμα του ανθρώπου από μια πανδημία.

Ένα χρόνο τώρα, όλος ο πλανήτης δοκιμάστηκε από τη νέα πανδημία και μόνο η επαναστατική ανακάλυψη του εμβολίου, έσωσε τους ανθρώπους και τους ξαναδίνει την ελευθερία τους.

Ούτε τα γιατροσόφια, ούτε οι θεωρίες συνωμοσίας, ούτε τα ξόρκια, ούτε ο διχασμός και οι κατηγορίες μπορέσαν να προστατεύσουν τους ανθρώπους.

Ορισμένοι προσπάθησαν και πάλι να χτίσουν καριέρες για να ακουστεί το όνομα τους, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα και κάνοντας τα αντίθετα από αυτά που έλεγε η κοινή λογική και οι επιστήμονες.

Πολλοί στάθηκαν τυχεροί γιατί ή δεν αρρωστήσαν ή πέρασαν ελαφριά τον ιό.

Άλλοι πήραν το μάθημά τους και μάλιστα με πολύ επώδυνο τρόπο.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, αυτό που στο τέλος μένει και έχει σημασία είναι ότι για μια ακόμη φορά αποδείχθηκε περίτρανα, πως για τα δύσκολα και μεγάλα προβλήματα μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν.

Ούτε στην αντιμετώπιση της πανδημίας ούτε και των προβλημάτων που αφήνει πίσω της σε οικονομικό επίπεδο.

Η κυβέρνηση θα πρέπει να δει λοιπόν το μεγάλο δάσος με τα πολλά δένδρα.

Γιατί το άνοιγμα του τουρισμού και η επανεκκίνηση της οικονομίας μόλις αρχίζει και οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι θα χρειαστούν στήριξη.

Τα συσσωρευμένα χρέη απαιτούν υπομονή και δουλειά για να μηδενιστούν. Ο τζίρος στην αγορά σιγά-σιγά θα ξαναμεγαλώσει.

Πρώτα πρέπει οι άνθρωποι να ξαναβρούν τις δουλειές τους, να φύγουν οι εργαζόμενοι από το καθεστώς της αναστολής, να αρχίσουν να πληρώνονται κανονικά και έτσι να αρχίσει να κινείται και πάλι η ατμομηχανή της οικονομίας για να φτάσει και να ξεπεράσει τα επίπεδα του 2019.