Βάσια Μαυράκη: Γυναίκες...πρώτες εμείς νικήσαμε τον «Πίθηκο»!

Μα καλά; Έτσι προσπαθούν να μας καλοπιάσουν; Χαρίζοντάς μας μια μέρα μέσα στο χρόνο, τη στιγμή που μας ανήκει ο χρόνος ολόκληρος; Μας ανήκει ο χρόνος από τη στιγμή που δημιουργήθηκε γιατί απίθωσε στις εύθραυστες πλάτες μας την υποχρέωση να τον μεγαλώσουμε.

Όταν γεννιέσαι γυναίκα, γεννιέσαι Σελήνη και φέρεις μέσα σου τη συλλογική μνήμη της Μήτρας, της Ψυχής, της Ευθύνης και του Κρόνου, αυτού του Χρονοκράτορα που σου χαρίζει, ή σου στερεί το χρόνο. Η Μοίρα, η Αγάπη, η Ζωή, η Ελπίδα, η Μνήμη, η Ευλογία, η Χαρά, η Πίστη, η Ελευθερία, η Συγγνώμη, η Δύναμη, η Προοπτική, η Πληγή … γένους θηλυκού και ευαίσθητου.

Εμείς οι Σελήνες, που δημιουργούμε και άνδρες και γυναίκες στα σπλάχνα μας, είμαστε όλα αυτά και άλλα τόσα. Όλες μας γεννιόμαστε Νέα Φεγγαράκια τρυφερά και ευαίσθητα και συλλέγουμε από το περιβάλλον μας τις εμπειρίες αυτές που θα μας κάνουν ισχυρές ή ανίσχυρες, δοτικές ή σκληρές, υποχωρητικές ή ανυποχώρητες… ευτυχισμένες ή δυστυχισμένες.

Οι εμπειρίες αυτές που θα μας χαρίσουν οι ανάλγητοι ως προς τα ανθρώπινα, οι Μεγάλοι και Συμπαντικοί καθώς προσθέτουν τις χρωματιστές βελονιές τους πάνω στο κέντημα της ζωής μας. Η ασπρόμαυρη στάμπα είναι πάντα εκεί και περιμένει, είναι το γενέθλιο κοσμόγραμμά μας αυτό! Λιβάδια με πολύχρωμα λουλούδια; Σπιτάκια με καμινάδες που βγάζουν καπνό; Ρυάκια που κυλάνε ήσυχα; Χιονισμένα τοπία με ψηλά δένδρα; Ό,τι στάμπα έλαχε στην καθεμιά μας… με μόνη επιλογή μας τα πολύχρωμα κουβάρια των κλωστών. Και οι βελόνες στα χέρια των μεγάλων!