Βιβλίο | Φόνισσες της Νίνας Κουλετάκη

Σκοτώνουν για λόγους ερωτικούς, οικονομικούς, πολιτικούς, θρησκευτικούς, ρατσιστικούς. Ενίοτε σκοτώνουν επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή. Σκοτώνουν ακόμη και χωρίς λόγο.

Δολοφονούν γονείς,
συγγενείς, συζύγους, εραστές, αντιπάλους, εχθρούς, φίλους, αφεντικά, ανθρώπους
που φροντίζουν. Δολοφονούν παιδιά. Τα δικά τους και άλλων.

Γίνονται φόνισσες σε όλες τις ηλικίες, από μικρά κορίτσια μέχρι ηλικιωμένες γυναίκες.

Χρησιμοποιούν δηλητήρια, μαχαίρια, τσεκούρια, σφυριά, διάφορα αντικείμενα, φάρμακα, σχοινιά, πυροβόλα όπλα, τα γυμνά τους χέρια.

Βρίσκονται σε μανία, σε υστερία, σε κατάθλιψη, σε απόλυτη ηρεμία.

Είναι θεότρελες και έχουν
σώας τας φρένας.

Κατάγονται από όλες τις χώρες, ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα.

Δυο χιλιετίες, που οι
φόνισσες τις διάβηκαν αφήνοντας ματωμένα χνάρια.

***

Οι «Φόνισσες» ήταν μια ιδέα που στριφογύριζε τουλάχιστον για μια δεκαετία στο μυαλό της συγγραφέα κι απλώς ήξερε πως, κάποτε, θα την υλοποιούσε. Πέρασαν χρόνια, έγραψε άλλα βιβλία, αλλά παράλληλα έκανε την έρευνα για τις «Φόνισσες». Μια έρευνα επίπονη και σε βάθος, με μελέτη πηγών κάθε είδους (σύγχρονα των υποθέσεων δημοσιεύματα, δικογραφίες, βιβλία, κινηματογραφικές ταινίες, ντοκιμαντέρ, μαρτυρίες, μουσικά κομμάτια κλπ).

Έγινε προσπάθεια να καλυφθούν όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες και από τις πέντε ηπείρους, διαφορετικά είδη εγκλήματος, διαφορετικά όπλα, διαφορετική τιμωρία ενόχου. Μετά από προβληματισμό για τη σειρά διαδοχής των κεφαλαίων του βιβλίου, αποφασίστηκε οι σαράντα υποθέσεις να μπουν με χρονολογική σειρά, ώστε να μπορεί ο αναγνώστης να παρακολουθεί τόσο την εξέλιξη του είδους του εγκλήματος όσο και τις διαφοροποιήσεις στο ποινικό δίκαιο, αναφορικά με την τιμωρία των ενόχων.

Πέρα από την περιγραφή κάθε υπόθεσης –για την αξιοπιστία της οποίας κατεβλήθη κάθε δυνατή προσπάθεια, με διασταύρωση πηγών και προσωπική έρευνα-, δόθηκε έμφαση στην τοποθέτησή της στο κοινωνικό, πολιτικό και γεωγραφικό περιβάλλον, καθώς η συγγραφέας πιστεύει ότι κάθε έγκλημα βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με αυτά. Η ψυχογεωγραφία, η επίδραση δηλαδή του περιβάλλοντος στα συναισθήματα και την συμπεριφορά των ατόμων, είναι πολύ σημαντική στην μελέτη ενός εγκλήματος. Τα περισσότερα εγκλήματα έγιναν στον συγκεκριμένο χώρο και χρόνο γιατί οι συνθήκες (πολιτικές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές) ήταν ευνοϊκές. Στο τέλος κάθε υπόθεσης αναφέρεται η επίδρασή της στην τέχνη και στην λαϊκή κουλτούρα, εφόσον αυτό έχει συμβεί. Αναφέρονται τα βιβλία, οι κινηματογραφικές ταινίες, τα ντοκυμαντέρ, οι τηλεοπτικές εκπομπές, τα τραγούδια, τα εικαστικά έργα κλπ, που έχουν βασιστεί στη συγκεκριμένη υπόθεση ή αυτή έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσής τους.

Ο τόμος συμπληρώνεται με ένα εισαγωγικό δοκίμιο του Γιάννη Πανούση, Ομότιμου Καθηγητή Εγκληματολογίας, σαράντα πρωτότυπα σκίτσα του Γιώργου Παπαθεοδώρου που έγιναν ειδικά για την έκδοση και εκτενέστατη βιβλιογραφία.

Η συγγραφέας και το έργο της

Η Νίνα Κουλετάκη γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και σπούδασε. Για δέκα χρόνια δίδαξε στην ιδιωτική εκπαίδευση και για είκοσι τρία εργάστηκε στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς. Το 2011 συνταξιοδοτήθηκε και από τότε ασχολείται αποκλειστικά με αυτά που αγαπά: τη συγγραφή, την ανάγνωση, τις τέχνες, τα ταξίδια, τους ανθρώπους.

Το 2006 δημιούργησε τα δύο ιστολόγιά της, το προσωπικό «ΙΓ’Ι’» και το «ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ», ένα blog αφιερωμένο σε πραγματικές ιστορίες εγκλημάτων, στην αστυνομική λογοτεχνία και στην επίδραση του εγκλήματος στις τέχνες. Το blog περιλαμβάνει πρωτότυπη δουλειά της πάνω σ’ αυτά τα θέματα και ακόμη και σήμερα –τόσα χρόνια από τη δημιουργία του- παραμένει μοναδικό στην ελληνική γλώσσα, σταθερά στην πρώτη 50άδα των ελληνικών ιστολογίων, με περισσότερους από 600.000 επισκέπτες τον χρόνο, εκπληκτικό νούμερο αν αναλογιστούμε ότι πρόκειται για αυστηρά μονοθεματικό ιστολόγιο, χωρίς ειδησεογραφία και lifestyle θέματα.

Ιδρυτικό μέλος της Ε.Λ.Σ.Α.Λ. και
πρώτη Γραμματέας της (2010-2013).

Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί
στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Αλβανικά και άρθρα της δημοσιεύονται σε
εφημερίδες, περιοδικά και στο διαδίκτυο.

Το διήγημά της «Η Γιαγιά» έγινε ταινία animation από την σκηνοθέτιδα Έφη Παππά, με τίτλο «My stuffed Granny». Η ταινία προβλήθηκε στο διαγωνιστικό μέρος διεθνών και εγχωρίων κινηματογραφικών φεστιβάλ, αποσπώντας σε όλα το πρώτο βραβείο στην κατηγορία της, ενώ η αφίσσα της έγινε γραμματόσημο από τα ΕΛΤΑ.

ΕΧΟΥΝ ΕΚΔΟΘΕΙ

-«Φόνισσες», ΚΥΦΑΝΤΑ, 2019. Πραγματικές υποθέσεις εγκλημάτων με δράστες
γυναίκες, από το 50 μ.Χ. μέχρι τις μέρες μας.

- «Σκοτεινές
υποθέσεις», ΚΥΦΑΝΤΑ, 2018. Συλλογικό έργο. Συμμετέχει με τη νουβέλα «Ε 94».

- «Μικρά
Μνημόσυνα», BIBLIOTHEQUE, 2018. Μυθιστόρημα.

- «18
κείμενα για τον Γιάννη Μαρή», ΠΑΤΑΚΗΣ, 2016. Συλλογικό έργο.
Συμμετέχει με το δοκίμιο «Οι γυναίκες στο έργο του Γιάννη Μαρή».

- «Περσεφόνη»,
ΟΣΕΛΟΤΟΣ, 2014. Μυθιστόρημα.

- «Η
επιστροφή του Αστυνόμου Μπέκα», ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ, 2012. Συλλογικό έργο.
Συμμετέχει με το διήγημα «Shalom».

- «Είσοδος
κινδύνου», ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, 2011. Συλλογικό έργο. Συμμετέχει με το διήγημα
«Μια ιστορία από την Ακτίνα Δ’».

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ncmaral@gmail.com