Βράδυ Σαββάτου, κόντρες θανάτου…
Τα ραντεβού κλείνονται στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης, στη Βάρκιζα, στα Λιμανάκια της Βουλιαγμένης, στο Σχιστό Κορυδαλλού και στην Αττική οδό στο ύψος της Παιανίας.
Το ραντεβού κλείνεται μέσω μηνυμάτων. Οι οδηγοί ετοιμάζουν τα «φτιαγμένα» αυτοκίνητά τους. Είναι έτοιμοι για ακόμα ένα ραντεβού με το θάνατο. Οι κόντρες με μηχανές και αμάξια έχουν πολλαπλασιαστεί τον τελευταίο χρόνο, με την Τροχαία να κάνει εντατικούς ελέγχους στους δρόμους, κόβοντας κλήσεις και αφαιρώντας πινακίδες και διπλώματα.
Πώς κλείνονται τα ραντεβού
Σύμφωνα με τα όσα διηγούνται στη «Βραδυνή της Κυριακής» άτομα που συμμετέχουν σε αυτούς τους παράνομους αγώνες ταχύτητας, για να μην τους εντοπίζει η Αστυνομία τα ραντεβού κλείνονται μεταξύ των δύο οδηγών, και μάλιστα την ίδια ημέρα αλλάζουν και τον τελικό προορισμό της συνάντησής τους. Πριν την τελική συνάντηση τίθενται τα τελικά όρια του αγώνα, και μάλιστα, πάντα κάποιος φίλος τους περνάει από το σημείο για να ελέγξει αν υπάρχουν περιπολικά και αν έχει γίνει κάποιο ατύχημα, ενώ πάντα υπάρχει άτομο της απολύτου εμπιστοσύνης των οδηγών για να ελέγξει ποιος βγήκε πρώτος.
Το ερώτημα που τίθεται είναι ποιος οδηγός γνωρίζει ποιος βγήκε πρώτος. Άτομα της «πιάτσας» των αγώνων τόνισαν πως υπάρχει ένας κώδικας δεοντολογίας και πως κανείς έως τώρα δεν τον έχει παρακούσει. Ο ηττημένος πρέπει να καταλάβει την ήττα του και να προσπαθήσει να αγοράσει καλύτερα ανταλλακτικά για το αυτοκίνητό του, ώστε την επόμενη φορά να νικήσει. Αξίζει να σημειωθεί πως πολλές «κόντρες», πλέον, γίνονται μεταξύ των δύο οδηγών μόνο, χωρίς την παρουσία κοινού ή άλλων αμαξιών, καθώς, όπως λένε, έτσι αυξάνεται ο κίνδυνος να τους εντοπίσει η Αστυνομία.
Συνήθως, οι οδηγοί έχουν κάποια μέρη που κανονίζουν τους επόμενους αγώνες τους. Σύμφωνα με την Τροχαία, τα ραντεβού κλείνονται στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης, στη Βάρκιζα, στα Λιμανάκια της Βουλιαγμένης, στο Σχιστό Κορυδαλλού, και στην Αττική οδό στο ύψος της Παιανίας.
500 ευρώ ή ανταλλακτικά
Το διακύβευμα που τίθεται είναι το εξής. Μπορεί να βγάλει κάποιος κέρδος από τις κόντρες; Η απάντηση είναι ναι, αλλά όχι όπως παλιότερα. Οι ιστορίες που υπάρχουν είναι χιλιάδες για τα κέρδη των νικητών, αλλά αυτό που ισχύει είναι πως η ταρίφα της νίκης μπορεί να φτάσει έως και τα 500 ευρώ, ήτοι ένα καλό ανταλλακτικό. Υπάρχουν και οι περιπτώσεις που ο ηττημένος θα πρέπει να φτιάξει το αμάξι του νικητή στο συνεργείο αν αυτός ποτέ τρακάρει. Οι περισσότεροι οδηγοί που διαγωνίζονται δεν κερδίζουν κάτι, αλλά το κάνουν για να αποδείξουν πως είναι πιο γρήγοροι από τους αντιπάλους τους. «Παλιότερα μπορούσες να κερδίσεις μέχρι και 2.000 ευρώ, τώρα όμως είναι λίγες οι φορές που μπαίνουν χρήματα στη μέση», τόνισε άνθρωπος που συσχετίζεται με αγώνες.
Η αδρεναλίνη το καλύτερο κέρδος
«Δε θέλω να κερδίσω κάτι, θέλω να νιώσω την αδρεναλίνη, και την ανάσα μου να κόβεται», αυτά είναι τα λόγια πολλών οδηγών που τρέχουν. Όπως λένε, μπορεί να φτιάχνουν το αμάξι τους για μέρες, είτε σε συνεργεία είτε οι ίδιοι. Δεν θέλουν μόνο να νικήσουν τον αντίπαλο, αλλά και να τεστάρουν το αυτοκίνητό τους σε ακραίες ταχύτητες, φτάνοντάς το στα όριά του.
Τα είδη της κόντρας
Αν και δεν είναι ευρέως γνωστό, υπάρχουν αρκετά είδη «κόντρας». Η πιο γνωστή είναι η «απλή», όπου δύο οδηγοί αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον, για το ποιος είναι πιο γρήγορος. Αυτή είναι και η συνηθισμένη κόντρα, η οποία έχει «πάρει» τη ζωή σε αρκετούς οδηγούς. Τον τελευταίο καιρό έχουν κάνει την εμφάνισή τους και κόντρες που έχουν να κάνουν με τι ταχύτητα μπαίνει το αμάξι σε κάθε στροφή. Ο τελικός νικητής βγαίνει ύστερα από την κινηματογράφηση που κάνουν οι οδηγοί στο κοντέρ τους. Βέβαια, υπάρχουν και οι αγώνες επίδειξης, όπου ο κάθε διαγωνιζόμενος παρουσιάζει το αμάξι του. Συνήθως αυτοί οι αγώνες θέλουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των αμαξιών, όπως ποιο αυτοκίνητο έχει τον καλύτερο ήχο.
Γιώργος: «Η ταχύτητα είναι σα ναρκωτικό, δε θες να σταματήσεις»
Ο Γιώργος είναι αρκετά χρόνια στον κόσμο της «κόντρας», και εξηγεί στη «Βραδυνή της Κυριακής» γιατί δεν μπορεί να σταματήσει να τρέχει. «Εγώ ξεκίνησα να τρέχω πριν από περίπου 7 χρόνια. Κατά τύχη πήγα να δω κάτι κόντρες στην περιοχή μου, με έναν φίλο, και από τότε ‘’κόλλησα’’. Εγώ δε θέλω να νικήσω τον άλλο που τυχαίνει να ανταγωνίζομαι, απλά θέλω να νιώσω την αδρεναλίνη της ταχύτητας. Όποιος δεν το έχει ζήσει, δεν μπορεί να καταλάβει. Μόνο οι δικοί μου στις κόντρες μπορούν να με νιώσουν. Εγώ δεν πίνω, δεν καπνίζω δε χαλάω τα λεφτά μου αλλού. Δίνω όσα μπορώ να διαθέσω για το αμάξι μου, όπως να πάρω καινούργιο ηχοσύστημα π.χ., γενικά να το φτιάξω όπως θέλω».