Εγκρίθηκε φάρμακο για την πολλαπλή σκλήρυνση κατά πλάκας

Ένα νέο φάρμακο που εγκρίθηκε από τον Αμερικανικό Οργανισμό Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA) έρχεται να δώσει ανακούφιση στα συμπτώματα των ασθενών με πολλαπλή σκλήρυνση κατά πλάκας.

Πρόκειται για σκεύασμα το οποίο θα κυκλοφορήσει στην Αμερικανική αγορά το πρώτο τρίμηνο του 2023 με την εταιρεία να αναφέρει ότι πρόκειται για μονοκλωνικό.

Είναι το φάρμακο ublituximab-xiiy αναφέρει σε ανακοίνωση της η εταιρεία TG Therapeutics Inc το οποίο είναι μονοκλωνικό της αντίσωμα για την αντιμετώπιση ανθρώπων με υποτροπιάζουσα πολλαπλή σκλήρυνση.

Όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες και παρασκευαστές του φαρμάκου για την πολλαπλή σκλήρυνση αυτή η ουσία σε αντίθεση με τα άλλα φάρμακα για την δύσκολη αυτή πάθηση στοχεύει τα κύτταρα Τ. Ανήκει σε κατηγορία φαρμάκων που αντιμετωπίζουν τον ρόλο των κυττάρων βήτα στο να οδηγούν τη φλεγμονή, που παίζει κυρίαρχο ρόλο στη νόσο.

Η έγκριση, που συνοδεύεται από προειδοποίηση για αντίδραση από την έγχυση, βασίστηκε σε μελέτη τελικού σταδίου που έδειξε ότι το φάρμακο είναι αποτελεσματικό στη μείωση τον ποσοστών σε ετήσια βάση, της υποτροπής των ασθενών.

Τι είναι η Πολλαπλή Σκλήρυνση

Η πολλαπλή σκλήρυνση (παλιά: σκλήρυνση κατά πλάκας) εκδηλώνεται συνήθως με μια σειρά από συμπτώματα που δεν είναι ειδικά όπως πχ αδυναμία στα χέρια ή στα πόδια, μουδιάσματα, διπλωπία η απώλεια όρασης από το ένα μάτι (οπτική νευρίτιδα), δυσκολία στην ομιλία, κόπωση κ.ο.κ.

Στην πολλαπλή σκλήρυνση, υπάρχει ανοσολογικού τύπου «επίθεση» του οργανισμού στο περίβλημα μυελίνης των νεύρων και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να προκαλούνται νευρολογικά συμπτώματα. Η κλινική εικόνα δεν έχει σε όλους την ίδια βαρύτητα ή κατανομή στο χρόνο – άλλοι ασθενείς εμφανίζουν παροδικά και αναστρέψιμα συμπτώματα και σε άλλους εγκαθίσταται και παραμένει πχ η αδυναμία στα χέρια ή ένα μούδιασμα. Πολλές φορές η έναρξη των συμπτωμάτων είναι όχι τυπική, με αποτέλεσμα η διάγνωση στην αρχή τουλάχιστον να μην είναι βέβαιη.

Η πολλαπλή σκλήρυνση έχει διάφορες μορφές ανάλογα με το αν προχωράει κατά ώσεις ή με συνεχή πορεία. Η διάγνωση αρχίζει από το ιστορικό και τη νευρολογική εξέταση και επιβεβαιώνεται από τη μαγνητική τομογραφία και την οσφυονωτιαία παρακέντηση.

Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει αντιμετώπιση των κρίσεων (χορηγείται κορτιζόνη), πρόληψη των υποτροπών (με φάρμακα είτε από το στόμα είτε ενέσιμα), θεραπεία των ενοχλητικών συμπτωμάτων όπως η σπαστικότητα, η κόπωση και ο πόνος, φυσικοθεραπεία (εργοθεραπεία, λογοθεραπεία, κινησιοθεραπεία κ.ο.κ.) αλλά και υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής με ισορροπημένη δίαιτα, σωματική άσκηση (πχ κολύμβηση), αποφυγή του stress με τεχνικές χαλάρωσης όπως η yoga