Αλέξης Τσίπρας ο συντηρητικός…

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν αλλάζει. Αποφεύγω το θαυμαστικό, καθώς δεν προκαλεί καμία έκπληξη η… σταθερότητα που επιδεικνύει στο λαϊκισμό.

Από το μικρόφωνο της συνέντευξης τύπου της ΔΕΘ άνοιξε και πάλι τον ασκό του αιόλου, τον οποίο γνωρίζει καλά πώς να τον γεμίζει με υποσχέσεις.

Απλά υπάρχει μία νέα παράμετρος πλέον, που λειτουργεί ανασχετικά για τον ίδιο. Έχει κυβερνήσει! (Εδώ κολλάει το θαυμαστικό).

Επομένως οι πολίτες γνωρίζουν με ποιον έχουν να κάνουν, όταν τον ακούν να υποστηρίζει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης νομοθετεί μονάχα για το 0,4% της κοινωνίας κα τους ανθρώπους που περιλαμβάνονται αποκλειστικά στον κύκλο του.

Όταν ρωτήθηκε πώς μπορεί να προβλέπει ότι θα νικήσει σε ενδεχόμενες εκλογές αφού δεν φαίνεται κανένας «σύμμαχός» του στον ορίζοντα, άλλαξε κουβέντα συγκρίνοντας τα στοιχεία της πανδημίας πέρυσι και τώρα.

Όταν ρωτήθηκε με ποιο κόμμα θα συνεργαστεί, μίλησε για την ανάγκη που έχει η χώρα για μία προοδευτική κυβέρνηση.

Ποιοι θα μπορούν να την απαρτίζουν δεν διευκρίνισε, σε μία στιγμή που με το ΚΙΝΑΛ και τον Βαρουφάκη δεν υπάρχει πεδίο επικοινωνίας για συνεργασία.

Όσο για το «είμαστε εδώ και έτοιμοι», που είπε, κανείς δεν το βλέπει.

Κι αφού του αρέσουν τα νούμερα των στατιστικολόγων, μπορεί να τους ζητήσει τις συχνές μετρήσεις τους για την πρόβλεψη ψήφου.

Διότι αυτές καταδεικνύουν χωρίς διαλείμματα διψήφια απόσταση του ΣΥΡΙΖΑ από το πρώτο κόμμα της ΝΔ.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέφυγε ξανά να απαντήσει στα ερωτήματα για την επόμενη ημέρα.

Ακολουθώντας ως συνήθως την παρελθοντολογία. Τι έγινε, τι έπρεπε να έχει γίνει και ποια ήταν τα λάθη.

Όταν έρχεται η ώρα να μιλήσει ο ίδιος με προτάσεις καλύπτει το κενό περιεχόμενο να αστήρικτες ιδέες.

Εάν δεν επρόκειτο για την πολιτική μίας ολόκληρης χώρας, η οποία αφορά στη διαβίωση των πολιτών της, θα είχε πλάκα τελικά όλο αυτό.

Ότι εκείνος δηλαδή που παριστάνει τον προοδευτικό ο οποίος έχει αποστολή να σώσει τους πολίτες που αδικούνται, κατά τα άλλα εκφράζει τη βαθιά συντήρηση.

Στην πολιτική ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις με ασφάλεια το ο,τιδήποτε.

Ότι θα φτάναμε ωστόσο σε σημείο όπου ο αρχηγός της αριστερής αξιωματικής αντιπολίτευσης θα συμπεριφερόταν συντηρητικά (υπό το φόβο της οριστικής αποσύνθεσης της παράταξης του) και την ίδια ώρα ο Πρωθυπουργός της ΝΔ θα έβρισκε συμμάχους και πατήματα πιο κοντά στο χώρο του κέντρου ακόμη και πιο αριστερά, είναι αλήθεια πως δεν το περιμέναμε.

Και επειδή «καίει» τον Τσίπρα η ανοικτή προσέγγιση του Μητσοτάκη προς την πλευρά του κέντρου, υποστηρίζει ότι ο Πρωθυπουργός αναζητεί ψήφους στην ακροδεξιά.

Ο Μητσοτάκης! Σημαντικό μέρος της κυβέρνησης του οποίου δεν προέρχεται καν από τη ΝΔ…

Δεν είναι έκπληξη όμως, οφείλουμε να το επισημάνουμε και πάλι.

Ο κ. Τσίπρας δεν παρουσίασε πολιτική πρόταση, που να τεκμηριώνει οικονομικό σχέδιο.

Ανέφερε παροχές χωρίς κοστολόγηση.

Ο φυσιολογικός πόθος του κ. Τσίπρα να επιστρέψει στην εξουσία δεν έχει καμία βάση, ούτε πειστικό επιχείρημα.