Από τη «Βραδυνή της Κυριακής»: Ο ληστής με το Καλάσνικωφ

Μία υψηλού επιπέδου δημόσια διαμάχη έχει ξεσπάσει ανάμεσα στην επιτυχημένη συγγραφέα, δημοσιογράφο και σεναριογράφο Έλενα Ακρίτα και την διακεκριμένη δημοσιογράφο, επί σειρά ετών ανταποκρίτρια της «Liberation» και νυν αρθρογράφο στο «Iefimerida», πρώην βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Σοφία Γιαννακά. Όπως έλεγε ο Φωκυλίδης, «Μηδενί δίκην δικάσεις, πριν αμφοίν μύθον ακούσης». «Μην καταδικάσεις κανέναν πριν ακούσεις την ιστορία και από τους δύο».

Κρατώ στα χέρια μου το φύλλο των «Νέων» του περασμένου Σαββατοκύριακου (30-31 Μαΐου). Κατά την προσφιλή μου συνήθεια αναγιγνώσκω την επιφυλλίδα της Έλενας Ακρίτα. Τίτλος της: «Πόσο λίγες είστε αγάπες μου». Αναφέρεται σε μία «ασήμαντη γυναικούλα με βλέμμα συγκινημένο και γλώσσα φιδιού, που μου την έπεσε πριν λίγες μέρες».

Αδυνατώ να ταυτοποιήσω το πρόσωπο. Ποια να είναι, άραγε, αυτή που «είναι πάντα με την εξουσία, πάντα με τους δυνατούς και τους πάμπλουτους;». Ποια που «όσες πόρτες κι’ αν φάνε στα μούτρα, συνεχίζουν το γλείψιμο με κέφι ατελείωτο;». Μία λέξη, το βουλευτιλίκι, με υποψιάζει. Κάνοντας αναζήτηση στο google πέφτω σ΄ένα άρθρο της Σοφίας Γιαννακά, στο «I efimerida», με τίτλο: «Έλενα Ακρίτα, η εθνική μας χωροφύλαξ». Αφορμή για το σημείωμα, όπως εξηγεί η πρώην βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ήταν η συμμετοχή της Ακρίτα σε διαδήλωση υπέρ του κρατουμένου Βασίλη Δημάκη. «Να θυμίσω», γράφει η Γιαννακά, «ότι ο Δημάκης έχει καταδικαστεί σε 40 χρόνια, για ληστείες, και κάνει απεργία πείνας, παρότι στη φυλακή τού παρέχονται όλα τα μέσα για να σπουδάσει». Στην συνέχεια, η διακεκριμένη δημοσιογράφος και ανταποκρίτρια, επί σειρά ετών, της «Liberation» απασφαλίζει: «Αναφέρομαι στη περίπτωση της Έλενας Ακρίτας ενδεικτικά, σαν επιφαινόμενο μίας τάξης εύπορων νεο-αριστερών που έκαναν καριέρα ως αντιπρόσωποι της βιομηχανίας της ηθικής και της κοινωνικής ευαισθησίας στην Ελλάδα. Η κ. Ακρίτα, ειδικότερα, εξελίχθηκε σε ένα είδος διαδικτυακής κουτσομπόλας, μία κακίστρω της ηθικής του ίντερνετ, η οποία τσεκουρώνει τους πάντες με επιθέσεις-καμικάζι στο facebook».

Θα ήταν άδικο στο σημείο αυτό, να μην κλείσω με το υστερόγραφο της Ακρίτα στην δική της επιφυλλίδα.

«Υ.Γ. Για το δρόμο ο “Οροφέρνης” του Καβάφη, σπέσιαλ αφιερωμένο και ελαφρώς παραφρασμένο:

“…κι’ ανίκανα, και μισοζαλισμένη

Κάτι εζήτησε να ραδιουργήσει

Κάτι να κάμει, κάτι να σχεδιάσει Κι’ απέτυχεν οικτρά κι’ εξουθενώθη”».