Άποψη: Οι λοιμωξιολόγοι που ξαφνικά έγιναν life coaches

O Ιορδάνης Χασαπόπουλος γράφει στο vradini.gr για τους επιστήμονες που βγαίνουν σε καθημερινή βάση στα Μέσα Ενημέρωσης

Μια εμφάνιση στα Mέσα Eνημέρωσης, είτε είναι τηλεόραση είτε ραδιόφωνο έχει κάποιους κανόνες. Όπως για παράδειγμα: Πρέπει να ξέρεις τι θα πεις και μέχρι που θα το φτάσεις. Το μυστικό είναι να πείσεις όλους αυτούς που θα σε δουν και θα σε ακούσουν ότι τους μιλάς ειλικρινά και πως ξέρεις πολλά περισσότερα. Έτσι δημιουργείται και η προσδοκία για να σε προσέξουν και την επόμενη φορά.

Από τον περασμένο Μάρτιο όταν ξέσπασε η πανδημία η κυβέρνηση θεώρησε σωστό να δώσει ρόλο στους ειδικούς επιστήμονες και μάλιστα τους έβγαλε μπροστά στις κάμερες και τα μικρόφωνα, ώστε οι πολίτες να ενημερώνονται κατευθείαν από τους αρμοδίους και όχι από τους ενδιάμεσους.

Δημιουργήθηκε λοιπόν μια νέα κατηγορία καλεσμένων στα Mέσα Eνημέρωσης που ήταν λοιμοξιολογοι, επιδημιολόγοι, παθολόγοι, πνευμονολόγοι, παιδίατροι, διευθυντές ΜΕΘ κλπ. κλπ. Και σε όλες τις ενημερωτικές -και όχι μόνο- εκπομπές έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.

Το πιο σημαντικό είναι ότι οι πολίτες τους έχουν αποδεχτεί και από αυτούς ενημερώνονται για την πανδημία. Για να μην αναφέρουμε ονόματα οι περισσότεροι επιστήμονες έχουν πλέον το κοινό τους.

Μέχρι εδώ όλα είναι περίφημα. Και η κυβέρνηση κάνει τη δουλειά της με λιγότερο πολιτικό κόστος και τα Μέσα Ενημέρωσης γιατί έχουν βρει τους κατάλληλους ανθρώπους να μιλούν αλλά και οι επιστήμονες δείχνουν στους πολίτες ποσό σημαντικό είναι το έργο τους.

Το πρόβλημα πολλές φορές δημιουργείται όταν κάποιοι από αυτούς θεωρούν ότι μπορούν να καθοδηγήσουν την πολιτεία και την κοινωνία και φτάνουν σε υπερβολές. Δηλαδή εμφανίζονται αυστηροί στις δηλώσεις και τις συστάσεις τους, χωρίς βέβαια να έχουν κακή πρόθεση.

Η αλήθεια είναι πως τα όσα ζούμε με την πανδημία είναι πρωτόγνωρα και όλοι μας δοκιμαζόμαστε.

Τώρα που ετοιμαζόμαστε για το τρίτο κύμα οι συνεδριάσεις της επιτροπής λοιμοξιωλόγων και επιδημιολόγων θυμίζουν τη βουλή την περίοδο των μνημονίων. Φωνές, συγκρούσεις, διαφωνίες. Και στο τέλος μια εισήγηση με ισορροπίες.

Χρειάζεται λοιπόν να πέσουν οι τόνοι και να καταλάβουν όλοι πως αυτό που απαιτείται σε κρίσιμες περιόδους είναι η κοινή λογική. Ούτε σκληρά μέτρα συνεχώς, ούτε χαλάρωση και χάιδεμα αυτιών για να γίνονται αρεστοί.

Καλό θα ήταν πολλοί από αυτούς να παραδειγματιστούν από τους πολίτικους που πέρασαν από τη βουλή την περίοδο των μνημονίων. Οι πολίτες στο τέλος γύρισαν την πλάτη και σε αυτούς που ήταν υπέρμαχοι για να πέτυχουν τα σκληρά μέτρα αλλά και σε αυτούς που τα πολέμησαν με μανία και κατάντησαν λαϊκιστές.

Ίσως σας ενδιαφέρουν