Δεν θα χτυπήσει ο Ερντογάν

Η διάρκεια των 25 λεπτών της τηλεφωνικής συνομιλίας του Έλληνα Πρωθυπουργού με την Καγκελάριο Μέρκελ υπογραμμίζει ξεκάθαρα την κρισιμότητα των στιγμών. Όχι, δεν βρισκόμαστε μπροστά σε θερμό επεισόδιο, όχι, δεν θα “χτυπήσει ο Ερντογάν”. Παιχνίδι τακτικής κάνει προφανώς, ακολουθώντας το ρόλο του δυνατού έως και… παρεμβατικού ρόλου του “παίκτη” που ο ίδιος έχει αποδώσει στον εαυτό του και στο τέλος θα επιχειρήσει να αποκομίσει όσα περισσότερα μπορεί. Ποια είναι αυτά;

Καταρχάς, εάν ο Τούρκος πρόεδρος σκόπευε να χτυπήσει δεν θα έστελνε το δικό του καράβι να… σουλατσάρει με απλωμένα τα καλώδια, υποτίθεται για να κάνει σεισμικές έρευνες, δεν θα μιλούσε στο τηλέφωνο με τη Μέρκελ, δεν θα έκανε δηλώσεις από βήματος προς την Ελλάδα ότι πρέπει να προσέχει, δεν θα έλεγε πως είναι ανοικτός σε διάλογο, ούτε θα δήλωνε στο κομματικό του ακροατήριο πως όποιος επιτεθεί στο ORUC REIS θα πληρώσει το τίμημα. Η πολιτική ιστορία έχει διδάξει πως αυτός που θέλει να χτυπήσει, απλώς χτυπάει! Τελεία (θαυμαστικό, πιο σωστά…), παράγραφος.

Εφόσον προκαλείται πλέον τρίγωνο Αθήνας- Βερολίνου- Άγκυρας η κουβέντα αλλάζει επίπεδο. Περνάει στη λογική του μπρα ντε φέρ μεταξύ Μητσοτάκη- Ερντογάν και στη μέση η Ανγκέλα. Η Γερμανία κέρδισε αυτό το ρόλο που τη διαμεσολάβηση και ο Ερντογάν βολεύεται με αυτή την εξέλιξη. Σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να…ανακαλύψει ο ίδιος κάποιον διαμεσολαβητή. Η Γερμανία όμως που ασκεί και την προεδρεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον βολεύει αυτή την ώρα εκατό τοις εκατό. Όπως και το γεγονός ότι η Μέρκελ είναι η μόνη ηγέτης της Ευρώπης που μπορεί να συνομιλήσει μαζί του.

Από τη μία η Γερμανία λοιπόν μας λέει : “βρείτε τα” και από την άλλη ο Μακρόν μας υποστηρίζει ξεκάθαρα, απευθύνοντας το συγκεκριμένο μήνυμα προς την Τουρκία : “Αποχωρήστε από την υφαλοκρηπίδα”.

Τι θέλει λοιπόν ο Ερντογάν; Θέλει διάλογο, με μία τόση δα λεπτομέρεια. Να είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα της χώρας του. Διάλογο που δεν θα βασιστεί στο διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, αλλά θα γίνει με όρους ισχύος. Προσπαθεί να τον επιβάλλει έχοντας στρατικοποιήσει μία παράνομη Navtex και δεν έχει στο μυαλό του την πιθανότητα να φτάσει η ένταση στα άκρα.

Ο πολύ βασικός λόγος είναι ότι γνωρίζει καταρχάς πως η Ελλάδα έχει σοβαρή αποτρεπτική ισχύ, ενώ ξέρει ότι σε τέτοιο ενδεχόμενο ακόμη και οι φιλικά προσκείμενες χώρες στην Τουρκία υποχρεωτικά θα οδηγούνταν με το μέρος της Ελλάδας. Σε αυτή την περίπτωση οι συνέπειες που θα έπρεπε να υποστεί θα τον έκαναν να απολέσει τα όποια επιχειρήματα ο ίδιος θεωρεί πως έχει. Κι αν ο μεγαλοϊδεατισμός του δεν του επιτρέπει να αντιληφθεί πότε ξεπερνάει τα όρια, το μυαλό για να διατηρήσει την παρουσία του στο παιχνίδι με τους αντικειμενικούς όρους που αυτό παίζεται, το έχει.

Κυρώσεις έτσι κι αλλιώς δεν αναμένονται από την έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τέτοιες δεν αναμένονται καν εντός του Αυγούστου, όμως σε κάθε περίπτωση και μόνο το γεγονός ότι ο Ευρωτουρκικός διάλογος παραμένει παγωμένος είναι μία κακή εξέλιξη για την Τουρκική οικονομία.