Η Άγκυρα έπεσε στην παγίδα που η ίδια έστησε

Από τις πρώτες αντιδράσεις του Ερντογάν και των επιτελών του γίνεται σαφές πως η Άγκυρα έχει στριμωχτεί για ακόμη μία φορά

Η Συμφωνία Ελλάδας – Αίγυπτου ήταν αναμφισβήτητα μία θετική κίνηση, η οποία, εκτός των άλλων, αιφνιδίασε την Άγκυρα και τους επιτελείς του Τούρκου προέδρου.

Η Αθήνα πλήρωσε –όπως λέει ο λαός– τον Ερντογάν με το ίδιο νόμισμα, αφού μέχρι τώρα ο Τούρκος πρόεδρος είχε μάθει να κινείται μονομερώς και να προσπαθεί να καθορίζει αυθαίρετα την ατζέντα στις σχέσεις των δύο χωρών.

Μεθοδικά και χωρίς διαρροές η ελληνική πλευρά κινήθηκε αυτή τη φορά και εκμεταλλεύτηκε την αλαζονική συμπεριφορά του Ερντογάν απέναντι στις γειτονικές χώρες, όπως είναι η Αίγυπτος και η Λιβύη.

Στόχος της Αθήνας ήταν να ακυρώσει στην πράξη το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, και αυτό μπορούσε να γίνει μόνο με τον καθορισμό της ΑΟΖ με την Αίγυπτο.

Είναι προφανές, βέβαια, από τα πρώτα στοιχεία που διέρρευσαν, όπως ο χάρτης της περιοχής, πως η Ελλάδα δέχτηκε να κάνει μία μεγάλη υποχώρηση και να μην συμπεριλάβει στη Συμφωνία την περιοχή ανατολικά της Ρόδου και το Καστελόριζο.

Αθήνα και Κάιρο κατέληξαν πως η Συμφωνία είναι τμηματική και πως σε επόμενο χρόνο μπορεί να γίνει συζήτηση και για τις υπόλοιπες περιοχές.

Είναι προφανές πως η Αίγυπτος θέλει να έχει καλές σχέσεις με την Αθήνα, αλλά δε θέλει να τα «σπάσει» και με την Τουρκία, για να διατηρήσει τις ισορροπίες στην περιοχή.

Από τις πρώτες αντιδράσεις του Ερντογάν και των επιτελών του γίνεται σαφές πως η Άγκυρα έχει στριμωχτεί για ακόμη μία φορά, και πως η τακτική της να ανοίγει συνεχώς μέτωπα με όλους, την απομονώνει στη διεθνή σκακιέρα.

Η πρώτη αντίδραση της Τουρκίας ήταν να ακυρώσει την έναρξη των Διερευνητικών Επαφών με την Αθήνα, που είχαν δρομολογηθεί να αρχίσουν στο τέλος Αυγούστου. Στην ουσία δηλώνει πως δεν θέλει να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου.

Ούτε αυτή η κίνησή της, όμως, μπορεί να βασιστεί στη λογική.

Όταν προσπαθείς να προκαλέσεις θερμό επεισόδιο για να αναγκάσεις τον αντίπαλό σου να συρθεί σε διάλογο, μετά δεν έχεις καμία δικαιολογία να αποχωρήσεις.

Γιατί αυτό έκανε στην ουσία η Άγκυρα. Έστειλε τα πλοία της στο Καστελόριζο, μόνο και μόνο για να προκαλέσει την Ελλάδα να εμπλακεί σε μια ενδεχομένη πολεμική σύρραξη, έτσι ώστε να την αναγκαστεί να καθίσει στο τραπέζι των συζητήσεων.

Στην παγίδα που προσπάθησε να στήσει ο Ερντογάν έπεσε μέσα ο ίδιος, γιατί, εκτός των άλλων, δεν υπολογίζει τις καλές σχέσεις που έχουν παραδοσιακά οι χώρες της Μεσογείου μεταξύ τους, δεκαετίες τώρα.

Επειδή κατάφερε να πάρει με το μέρος του την παράνομη κυβέρνηση της Λιβύης και εκβιάζοντάς την να υπογράψει μία κατασκευασμένη συμφωνία, πίστεψε πως θα μπορούσε να κερδίσει την παρτίδα στη σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου.

Εκτός των άλλων, η Συμφωνία της Ελλάδας με την Αίγυπτο αναγνωρίζει πως τα ελληνικά νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και αφαιρεί ένα από τα βασικότερα επιχειρήματα της Αγκύρας, που εδώ και χρόνια προσπαθεί να καταστήσει το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο «γκρίζα ζώνη».

Ίσως σας ενδιαφέρουν