Η αμηχανία της Άγκυρας λόγω Πούτιν, πριν το ραντεβού με Μητσοτάκη

Οι ελληνικές επαφές κάθε μορφής με την Τουρκία ήταν πάντοτε θέμα ξεχωριστό. Αυτή είναι ασφαλώς και η τωρινή πραγματικότητα. Παρόλα αυτά η προγραμματισμένη για την Κυριακή στην Κωνσταντινούπολη συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ταγίπ Ερντογάν διαφέρει!

Καταρχάς επειδή ο τούρκος πρόεδρος λειτούργησε ως προπομπός όσων κάνει ο Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως και ο Ενρτογάν και ο Πούτιν εφαρμόζουν αναθεωρητική πολιτική, στις περιοχές τους, επισημαίνουν ζήτημα αποστρατικοποίησης, έχουν εισβάλλει σε χώρες και φυλακίσει πολιτικούς αντιπάλους. Ακόμη χειρότερα, αμφότεροι θεωρούν εαυτούς, παντοδύναμους, αξεπέραστους, ανυπέρβλητους, προφητικούς, κλπ…

Είναι σημαντικό σε αυτό το διάλογο η Ελλάδα να εμφανιστεί έτοιμη. Με συγκεκριμένες κατευθύνσεις και όχι στη λογική, απλώς να εμφανίσουμε καλό πρόσωπο.

Το θέμα βέβαια είναι πώς θα προσέλθει στη συνάντηση και η άλλη πλευρά. Καθώς ο Ερντογάν, προκειμένου να δείξει ότι είναι κυρίαρχος, διέρρευσε τη συνάντηση, εξοργίζοντας την Αθήνα. Η συμπεριφορά του τούρκου προέδρου είχε ενοχλήσει τον Μητσοτάκη, που ξανασκέφτηκε για λίγο εάν θα έπρεπε να πάει. Η κρισιμότητα της στιγμής ωστόσο δεν άφησε άλλες σκέψεις.

Ο αναθεωρητισμός έχει εκθέσει την Τουρκία, όπως και οι διαρροές περί «Γαλάζιας Πατρίδας». Κατά συνέπεια χρειάζεται να τεθούν κάποια δεδομένα στο τραπέζι, σε επίπεδο συζήτησης έστω, την ώρα που η Άγκυρα γλυκοκοιτάζει τις επιλογές Πούτιν. Θέλοντας να παίξει το ρόλο του «σερβιτόρου» για λογαριασμό της Ρωσίας στη δύση.

Πολύ σημαντικές και οι πληροφορίες ότι Ερντογάν και Πούτιν φέρονται να συμφώνησαν σε εμπορικές συνεργασίες 35 δις, σε ρούβλια, γιουάν και χρυσό. Όχι δολλάρια…

Ο Μητσοτάκης έχει αποδείξει ότι εννοεί την υπεράσπιση των εθνικών μας θεμάτων και θέλει να διαμηνύσει προς κάθε κατεύθυνση ότι η χώρα μας παραμένει ανοικτή σε διάλογο.

Το συμφέρον μας δεν είναι οι εθνικιστικές κορώνες. Η χώρα έχει ανάγκη από υπεύθυνη πολιτική. Προφανώς και δεν θα αλλάξει η Τουρκία. Έχει όμως σημασία να εκμεταλλευτούμε κάθε ενδεχόμενη ευκαιρία. Αυτή που παρουσιάζεται μπροστά μας αφορά στην τουρκική αμηχανία, για τη θέση που θα πρέπει να εκφράσει.

Όσο ο Ερντογάν παραμένει στις αναθεωρητικές του θέσεις, τόσο θα ενισχύει τις συμμαχίες της ελληνικής πλευράς. Για την Ελλάδα αυτή η επικείμενη συνάντηση είναι κέρδος, πριν ακόμη γίνει. Η Τουρκία θα πρέπει να αποφασίσει με ποια λογική θα παραστεί.