Ήταν ο Ναπολέων ελληνικής καταγωγής;

Το σωτήριον έτος 2021 δεν εορτάζονται μόνον τα 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία των Ελλήνων, αλλά και τα 200 χρόνια από τον θάνατο του Ναπολέοντος Βοναπάρτη. Η δεύτερη επέτειος έδωσε το έναυσμα σε ένιους δημοσιολογούντες να ανασύρουν από την λήθη το ζήτημα της καταγωγής του αυτοκράτορος της Γαλλίας (1769-1821).

Η κύρια πηγή για την υποστήριξη μίας θεωρίας που θέλει να ρέει στο αίμα του Βοναπάρτη ελληνικό αίμα είναι τα απομνημονεύματα της Δουκίσσης Ντ’ Αρβαντές. Εις αυτά, μεταξύ άλλων, σημειώνει: «Στο σπίτι του Βοναπάρτη μιλούσαμε ελληνικά με τον πατέρα του Ναπολέοντα (…) Πρόγονος του Βοναπάρτη ανήκε στην γενιά των Στεφανοπούλων και έφερε το όνομα Καλόμερος, ο οποίος μετανάστευσε από το Αιάκειον (σ.σ.: Ajaccio) στην Τοσκάνη της Ιταλίας. Εκεί, το όνομα Καλόμερος πήρε την ιταλική του μορφή και έγινε Buona Parte (δηλ. Καλό Μέρος)».

Έτερη πηγή είναι το βιβλίο του Ν.Β. Φαρδύ, Έλληνος διδασκάλου ο οποίος υπηρέτησε στην Κορσική στα τέλη του 19ου αιώνος, σε αποικία Μανιατών, στο Καργκέζε. «Λέγεται ότι η οικογένεια του Μεγάλου Ναπολέοντος Βοναπάρτη κατήγετο εκ των ελληνικών τούτων οικογενειών, ή μάλλον εξ’ ελληνικών τούτων οικογενειών της αποικίας ταύτης διασπαρεισών εν τη Κάτω Ιταλία. Τινές δε των ιστοριογράφων μάλιστα, και δι’ ικανώς πειστικών επιχειρημάτων υπεστήριξαν την γνώμην ταύτην».

Έτεροι ιστορικοί όμως, αντιτείνουν ότι η φιλολογία περί ελληνικότητος του Βοναπάρτη είχε ως απώτερο σκοπό να προκαλέσει την συμπάθεια των Γάλλων προς την ελληνική υπόθεση, αφού η δούκισσα ντ’ Αρβαντές είχε και αυτή ελληνική καταγωγή. Από την μητέρα της Πανώρια έφερε τον τίτλο της Βυζαντινής πριγκιπίσσης Κομνηνού-Στεφανοπούλου και ήταν απόγονος του τελευταίου αυτοκράτορος της Τραπεζούντος Δαβίδ Κομνηνού. Η δράσις της τελευταίας κατά την διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνος των Ελλήνων (1821-1828) υπήρξε αξιοσημείωτος.

Από την έντυπη έκδοση της «Βραδυνής της Κυριακής»