Netflix: Γιατί δεν μιλάει ελληνικά;

Τον Ιούνιο του 2020, μία είδησις που εδημοσιεύθη στον ειδικευμένοι οικονομικό Τύπο των Η.Π.Α. μάς έκανε εθνικά υπερήφανους.

Ο έως πρότινος υπεύθυνος περιεχομένου του Netflix Inc., Τεντ Σαράντος, προήχθη σε CO–C.E.O., ο εστί μεθερμηνευόμενον, συνδιευθύνων της κορυφαίας διαδικτυακής πλατφόρμας του κόσμου.

Η απόφασις του ιδρυτού του Netflix, Ρηντ Χάστινγκς, να μοιρασθεί την διοίκηση της εταιρείας με έναν από τους παλαιότερους συνεργάτες του, δεν είναι τυχαία. Ο Θεόδωρος Καρυωτάκης, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, ευθύνεται, εν πολλοίς, με τις επιλογές του για την γιγάντωσή της.

Με καταγωγή από την Σάμο, εγεννήθη, το 1964, στην Αριζόνα, και δεν ομιλεί την ελληνική γλώσσα. Σε συνέντευξη, μάλιστα, που έδωσε, προσφάτως, στην «Evening Standard», εδιηγήθη ένα διασκεδαστικό περιστατικό όταν επεσκέφθη για πρώτη φορά το νησί των προγόνων του.

«Η περιγραφή του πατέρα μου ήταν ως εξής: “Φτάνεις στο λιμάνι, κάνεις αριστερά και κοιτάς πάνω στον λόφο. Θα δεις ένα κίτρινο σπίτι με κάτι κατσίκες στην αυλή”. Του είπα γελώντας: “Αποκλείεται να είναι τόσο απλό”. Αλλά κάπως έτσι ήταν. Τα παιδιά μου ήταν πολύ ενθουσιασμένα που θα γνώριζαν την οικογένειά τους. Ανεβήκαμε λοιπόν και χτυπήσαμε την πόρτα, αλλά δεν μιλούσαν αγγλικά και εγώ δεν μιλάω ελληνικά, οπότε προσπάθησα να εξηγήσω ποιος είμαι, μέχρι που μας έκλεισαν την πόρτα.

Η κόρη μου η Σάρα έβαλε τα κλάματα λέγοντας: “Νόμιζα ότι θα βλέπαμε την οικογένειά μας”. Προσπάθησα να την παρηγορήσω και της είπα: “Φαντάσου να ερχόταν κάποιος στο δικό μας σπίτι και να άρχιζε να φωνάζει στα κινεζικά”.

Επιστρέφοντας, όμως, στο ξενοδοχείο, ο διευθυντής του, τους έγραψε ένα γράμμα στα ελληνικά. Το πήρα και πήγα πίσω στο σπίτι, για να τους το δώσω. Αυτό ήταν. Μετά από πέντε λεπτά, είχαμε καθήσει όλοι μαζί και τρώγαμε και πίναμε παρέα».

Το περιστατικό θα μπορούσε να είναι μία σκηνή από παραγωγή του Netflix, αλλά ξένη παραγωγή και όχι ελληνική, διότι ουδέν τηλεοπτικό ή κινηματογραφικό προϊόν έχει, ακόμη, δρασκελίσει το κατώφλι της δημοφιλούς πλατφόρμας.

Από την έντυπη έκδοση της «Βραδυνής της Κυριακής»