Ο Ερντογάν χάνει συνεχώς γι’ αυτό και φωνάζει

Η επιτυχία του ταξιδιού που έκανε ο Έλληνας πρωθυπουργός στις Ηνωμένες Πολιτείες φάνηκε από την πρώτη στιγμή, όταν οι γερουσιαστές ρεπουμπλικάνοι και δημοκρατικοί σηκώθηκαν όρθιοι και τον χειροκροτούσαν, αλλά και τα επόμενα 24ωρα από τις αντιδράσεις των Τούρκων.

Και δεν ήταν μόνο οι δηλώσεις Ερντογάν – Τσαβούσογλου.

Η Άγκυρα προχώρησε και σε κάτι πρωτόγνωρο.

Σήκωσε μαχητικά πάνω από την περιοχή της Αλεξανδρούπολης στο Βόρειο Αιγαίο για να δείξει ότι μπορεί να αμφισβητήσει οποία περιοχή θέλει.

Μόνο που στην περιοχή του Έβρου, της Αλεξανδρούπολης και του Βορείου Αιγαίου τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά το τελευταίο διάστημα.

Με την βοήθεια των Αμερικάνων, η Αλεξανδρούπολη έχει γίνει κόμβος και ενεργειακός και στρατιωτικός.

Η Θράκη έχει αρχίσει να θωρακίζεται σημαντικά στον Έβρο και αποτελεί περιοχή υψίστης στρατηγικής σημασίας για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Πως φαίνεται λοιπόν ότι η Τουρκιά έχει χάσει το στρατηγικό πλεονέκτημα στην περιοχή και συμπεριφέρεται σαν ένα παιδί που τα υπόλοιπα δεν το υπολογίζουν στο παιγνίδι τους.

Είναι μονίμως παραπονούμενο και προσπαθεί να κάνει συνεχώς μεγάλη φασαρία και θόρυβο για να του δώσουν σημασία.

Στην προκειμένη περίπτωση ο Ερντογάν επιζητεί πάση θυσία να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τους Αμερικάνους και να επαναδιαπραγματευτεί για την επόμενη ημέρα του πολέμου.

Ο τούρκος πρόεδρος βλέπει πως η τακτική να πατάει σε δυο βάρκες, που ακολουθεί εδώ και καιρό, δεν τον ωφελεί. Συνεχώς απομονώνεται και χάνει κεκτημένα. Είναι άριστος τακτικιστής και πολύ εύκολα από την μια ημέρα στην άλλη, μπορεί να αλλάξει τα λόγια του και τις κινήσεις του.

Τώρα βλέπει πως ο πόλεμος στην Ουκρανία και η σκληρή στάση Πούτιν στο ουκρανικό, έχει ως αποτέλεσμα να ενισχυθεί ο ρόλος του ΝΑΤΟ και στην Βόρεια Ευρώπη αλλά και στην νοτιοανατολική μεσόγειο.

Ό Ερντογάν βλέπει επίσης πως οι στρατιωτικές δαπάνες θα αυξηθούν και ήδη διατίθενται τεράστια κονδύλια για την ανασυγκρότηση του Ουκρανίας και την αμυντική θωράκιση των άλλων ευρωπαϊκών κρατών.

Η είσοδος της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, μια χώρα που διαθέτει πολεμική βιομηχανία, θα απορροφήσει κονδύλια για στρατιωτικές δαπάνες και εξοπλισμούς και άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Κονδύλια τα οποία θα πήγαιναν σε τουρκικές βιομηχανίες, αν ο Ερντογάν δεν έβαζε πλάτη στον Πούτιν.

Επίσης βλέπει πως η πλευρά Μπάιντεν προτίθεται να αναβαθμίσει την Ελλάδα ως βάση υποστήριξης για τα F-35 στην περιοχή της Ευρώπης και της Μεσογείου. Ένα πρόγραμμα που το είχε η Τουρκία και το έχασε με την υπόθεση των S 400.

Αυτοί είναι ορισμένοι από τους λόγους για τους οποίους ο Τούρκος πρόεδρος προσπαθεί να μπει ξανά στο παιγνίδι και να παζαρέψει. Δεν μπορεί να δεχτεί ότι η ΑΘήνα με την τακτική της τον ξεπέρασε και στο κομμάτι των εξοπλισμών αλλά κυρίως στον τομέα των συνεργασιών με τις ΗΠΑ.

Και αυτό ας το έχουν υπόψιν τους όλοι εκείνοι που χαίρονται όταν το καθεστώς της Άγκυρας προσπαθεί να δημιουργήσει θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο η όταν βγάζει γεωτρύπανα στην Ν.Α Μεσόγειο. Και φωνάζουν πως η Ελλάδα πρέπει να καταρρίψει ένα η δυο τουρκικά μαχητικά η να χτυπήσει τουρκικό γεωτρύπανο όταν ξαναβγεί στο Αιγαίο.