Ο παραλογισμός των αντιεμβολιαστών

Κάθε μέρα πεθαίνουν από τον κορωνοϊό 20 με 30 συνάνθρωποί μας. Συνολικά μέχρι στιγμής στη χώρα μας έχουν χάσει τη ζωή τους πάνω από 13,5 χιλ. συμπολίτες μας. Η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη. Και το χειρότερο είναι ότι όλοι οι νεκροί, με εξαίρεση μόλις δύο, ήταν ανεμβολίαστοι. Είναι τραγικό ότι ακόμα υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων που αντιτίθεται στους εμβολιασμούς, είτε γιατί φοβάται τυχόν παρενέργειες είτε γιατί έχει υποκύψει σε παρανοϊκές θεωρίες συνωμοσίας. Και όμως, συνεχίζουν οι αντιεμβολιαστές να μάχονται κατά των εμβολίων, που έχουν σώσει εκατομμύρια ζωές παγκοσμίως. Γιατί το κάνουν αυτό; Στην πράξη για να καταλαγιάσουν τους ανείπωτους φόβους τους και να εκφράσουν τη συνωμοσιολογία, που ανέκαθεν εμφιλοχωρούσε στην κοινωνία μας.

Σε κάθε κοινωνία, και ιδίως στην ελληνική, υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό ανορθολογισμού. Πολλοί συμπολίτες μας, κυρίως άνθρωποι χαμηλότερου μορφωτικού και πνευματικού επιπέδου και διακατεχόμενοι από δοξασίες, προλήψεις, προκαταλήψεις και έντονο ανορθολογισμό, είναι πρόθυμοι να πιστέψουν σε οποιαδήποτε θεωρία συνωμοσίας που πονηρά διοχετεύουν άνθρωποι που θέλουν να χειραγωγήσουν μεγάλο μέρος της κοινωνίας, επιδιώκοντας να κερδοσκοπήσουν εις βάρος της, είτε πολιτικά είτε οικονομικά.

Πριν από περίπου 10 χρόνια, το ανορθολογικό κίνημα είχε εκφραστεί με τη μορφή των Αγανακτισμένων, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την προφανή αντίδραση της κοινωνίας μας στις μεγάλες μειώσεις μισθών και συντάξεων που είχαν συμβεί, επεδίωκαν την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ. Επεδίωκε να καταργήσει τα Μνημόνια «με ένα νόμο και ένα άρθρο». Και υποσχόταν, ψευδώς φυσικά, όπως αποδείχτηκε στην πορεία, ότι δήθεν θα γύριζε τη χώρα στην προ του 2010 περίοδο της ανέφελης ευημερίας. Το κίνημα αυτό είχε αποκτήσει πάρα πολύ μεγάλη δύναμη, με αποτέλεσμα να φέρει τον λαϊκίστικο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία το 2015 και να ενισχύσει τη νοοτροπία του ανορθολογισμού, αποκορύφωμα της οποίας ήταν η διεξαγωγή του διχαστικού δημοψηφίσματος του Ιουλίου του 2015. Ενός δημοψηφίσματος που αν είχε υλοποιηθεί τότε, η χώρα σήμερα θα είχε πέσει στον γκρεμό. Και όμως, τότε, 5 Ιουλίου 2015, το 61% των Ελλήνων πολιτών πήγε και ψήφισε υπέρ του «όχι», χωρίς μεγάλο μέρος τους να καταλαβαίνει τι ψήφιζε. Ήταν τόσο μεγάλη η επιρροή του λαϊκισμού, της δημαγωγίας και του ανορθολογισμού, που η χώρα βρέθηκε σε μία παρανοϊκή κατάσταση. Με κλειστές τις τράπεζες και με αβέβαιη την αυριανή μέρα.

Σήμερα, το κίνημα του ανορθολογισμού παίρνει ξανά μεγάλες διαστάσεις εξαιτίας της πανδημίας, η οποία φυσιολογικά προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση όχι μόνο στην ελληνική, αλλά και στην παγκόσμια κοινωνία. Σε μία περίοδο πρωτοφανούς, στην κυριολεξία, κρίσης όπως αυτή που διέρχεται τους τελευταίους περίπου 20 μήνες η ανθρωπότητα, ήταν μοιραίο να αναπτυχθούν θεωρίες συνωμοσίας, οι οποίες ακόμα και αν δεν στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα και στη λογική, επηρεάζουν πολλούς ανθρώπους. Οι θεωρίες αυτές ξεκίνησαν με το ότι δεν υπάρχει ο ιός, μετά ότι δεν είναι τόσο επικίνδυνος ο ιός αλλά είναι μια «απλή γριππούλα», ότι δήθεν δεν κολλάει τόσο εύκολα, και τώρα με το ότι δηθεν τα εμβόλια είναι επικίνδυνα και δεν πρέπει να τα κάνουμε γιατί θα μας βάζουνε το μικροτσίπ οι Αμερικανοί, η CIA, ο Μπιλ Γκέιτς κ.ο.κ. και θα παρακολουθούν την κάθε κίνησή μας. Όλες οι ανοησίες μαζεμένες στις θεωρίες συνωμοσίας, που όμως βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε μία κοινωνία αποπροσανατολισμένη.

Δυστυχώς, όμως, η επιρροή αυτού του κινήματος έχει επιπτώσεις στη Δημόσια Υγεία. Όσο δεν προχωρεί ο εμβολιασμός στο ποσοστό που έχει ανάγκη η κοινωνία μας για να υψώσει τείχος ανοσίας, τόσο ο κορωνοϊός θα εμφιλοχωρεί στην ελληνική κοινωνία και θα προκαλεί διαλυτικές συνέπειες τόσο στη Δημόσια Υγεία όσο και στην Οικονομία. Και βέβαια, υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο το αντι-εμβολιαστικό κίνημα να το «καπελώσουν» ανεξέλεγκτες πολιτικές δυνάμεις οι οποίες θα προσπαθήσουν μέσω του λαϊκισμού να το εκφράσουν, όπως είχε συμβεί με κόμματα που ανδρώθηκαν την προηγούμενη δεκαετία εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.

Το πολιτικό, όμως, σύστημα έχει υποχρέωση να απευθυνθεί στην κοινωνία και να την πείσει για την αναγκαιότητα των εμβολιασμών με σοβαρότητα, επιχειρήματα.