Όσοι διαχειρίζονται την κρίση θα πρέπει να κλείσουν τα αυτιά τους στις σειρήνες της απαξίωσης

Πάντα λέγαμε ότι καλός πολιτικός είναι αυτός που μπορεί να δει τη γενική εικόνα μιας κατάστασης και να μην συμπεριφέρεται με μικροπολιτική σκοπιμότητα. 

Αυτός που μπορεί να διακρίνει σε μια κρίση τι μπορεί να ωφελήσει το σύνολο των πολιτών και όχι μόνο μια ξεχωριστή τάξη ανθρώπων. 

Στην τραγική περίοδο του κορωνοϊού που βιώνουμε όλοι μας, μπορούμε ήδη να διακρίνουμε, εύκολα πλέον, πώς κινήθηκε η κυβέρνηση, ποια στάση ακολουθεί η αντιπολίτευση, πώς έδρασαν οι επιστήμονες και το προσωπικό των νοσοκομείων, και πώς ανταποκρίθηκε ο απλός άνθρωπος στην καθημερινότητά του. 

Είδαμε, καταρχήν, την κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή να εμπιστεύεται τους επιστήμονες, να υιοθετεί τις προτάσεις τους και να παίρνει σκληρά μέτρα χωρίς δεύτερη κουβέντα, χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος. 

Η χώρα είναι στα χέρια δύο-τριών ανθρώπων που μπορούν και έχουν στο μυαλό τους το γενικό πλάνο αντιμετώπισης του κορωνοϊού και πορεύονται βήμα βήμα. 

Η καθημερινή αυτή προσπάθεια είναι πολύ επώδυνη, γιατί έχουν να διαχειριστούν τις τύχες 10, και πλέον, εκατ. Ελλήνων. 

Οι κ.κ. Τσιόδρας και Χαρδαλιάς βγαίνουν και ανακοινώνουν τον αριθμό των νεκρών και των διασωληνωμένων, και κάποιοι λένε : «Σιγά το δύσκολο έργο που κάνουν. Η χώρα μας τη γλίτωσε και βαδίζει σε πολύ καλό δρόμο, και τη δουλειά όλων αυτών μπορεί να την κάνει ο οποιοσδήποτε». 

Φανταστείτε όμως –ο μη γένοιτο– το επόμενο διάστημα η κατάσταση να ξεφύγει, όπως έγινε στην Ιταλία και την Ισπανία. 

Και καθημερινά ο κ. Τσιόδρας και ο κ. Χαρδαλιάς να είναι υποχρεωμένοι να ανακοινώνουν το θάνατο 300, 500 ή και 1.000 συμπολιτών μας. 

Θα πέσουν όλοι να τους κατασπαράξουν, και στην ουσία δεν θα έχει κανένα νόημα η καθημερινή ενημέρωση των ΜΜΕ και των πολιτών. Κανείς δεν θα τους υπολογίζει, ούτε θα ακούει τους υπευθύνους. 

Τότε, ο κ. Τσιόδρας από ήρωας θα γίνει το πλέον μισητό πρόσωπο. 

Εδώ τώρα, που όλοι μαζί καταφέραμε, μέσα σε λίγες εβδομάδες, με τη σωστή, έγκαιρη και συντονισμένη καθοδήγηση, να κρατήσουμε σε χαμηλά επίπεδα τον αριθμό των κρουσμάτων και των νεκρών, και ήδη έχει αρχίσει η «ανθρωποφαγία».

Όλοι μπορούμε να φανταστούμε τον εθνικό διχασμό που θα ξεσπούσε αν η κατάσταση γινόταν ανεξέλεγκτη. 

Παρόλη τη μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλεται από το σύνολο των εμπλεκομένων και των πολιτών, υπάρχει μία κατηγορία πολιτικών και στελεχών της αντιπολίτευσης που με τη συμπεριφορά τους και τη στάση τους δείχνουν ότι δεν θέλουν η χώρα να τα καταφέρει. 

Καθημερινά, όλο και πιο έντονη είναι η προσπάθεια απαξίωσης των επιστημόνων και των υπευθύνων που βρίσκονται σε θέσεις-κλειδιά και παίρνουν κρίσιμες αποφάσεις. 

Με κάθε τρόπο προσπαθούν να λοιδορήσουν και να σπιλώσουν το όνομα των δύο βασικών συντελεστών που σηκώνουν στις πλάτες τους το βάρος των αποφάσεων και της ενημέρωσης. 

Βλέποντας ότι ορισμένοι τα έχουν καταφέρει και στο τέλος της διαδρομής η χώρα θα βγει νικήτρια, έχουν αρχίσει, μέσω των social media, να πετροβολούν οποίον παλεύει για να κερδηθεί η μάχη απέναντι στο φονικό ιό. 

Και το χειρότερο είναι πως σε αυτό τον αγώνα επιβίωσης, ορισμένες φορές πρωτοστατούν και αυτοί που ευθύνονται για τους νεκρούς και τη μεγάλη καταστροφή στο Μάτι και στις πλημμύρες της Μάνδρας. 

Δυστυχώς, όμως, αυτή είναι η Ελλάδα χρόνια τώρα. Έτσι έχει μάθει να λειτουργεί ένα μέρος του πολιτικού συστήματος, γι’ αυτό η χώρα μπήκε για 10 χρόνια στα Μνημόνια. 

Γι’ αυτό και καλός πολιτικός είναι αυτός που βλέπει πώς μπορεί να σώσει όλο το δάσος και όχι μόνο το δένδρο στην αυλή του. Και, κυρίως, θα πρέπει να κλείσει τα αυτιά του και να μην ακούει τις σειρήνες. 

Από την Έντυπη Έκδοση