Σε ευχαριστούμε Ντιέγκο

Ο παγκόσμιος αθλητισμός, το ποδόσφαιρο, πενθούν. Το παγκόσμιο σύμβολο του ποδοσφαίρου έφυγε για άλλα γήπεδα ψηλά στον ουρανό.

Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Το 1986, παρακολουθούσαμε με τον αδερφό μου τον προημιτελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος στο Μεξικό, μεταξύ Αργεντινής και Αγγλίας. Πάντα μου άρεσαν οι βιρτουόζοι ποδοσφαιριστές, οι προσωπικές ενέργειες και όχι τόσο το δυνατό και οργανωμένο ποδόσφαιρο που έπαιζαν ομάδες όπως η Αγγλία και η Γερμανία. Το πρώτο γκολ το έβαλε ο Μαραντόνα. Και όλοι είδαμε πως ήταν γκολ με το χέρι. Δεν υπήρχε, τότε, VAR.

Το δεύτερο γκολ, που και αυτό το έβαλε ο Μαραντόνα περνώντας πέντε παίκτες της Αγγλίας και τον τερματοφύλακα, υπήρξε, κατά την άποψή μου, το ωραιότερο γκολ όλων των εποχών, δεδομένης και της σημαντικότητας εκείνου του αγώνα.

Όταν μετά το τέλος του αγώνα ρωτήθηκε ο Μαραντόνα αν χρησιμοποίησε το χέρι του για το πρώτο γκολ, απάντησε: «Όχι, ήταν το χέρι του Θεού». Οι περισσότεροι δεν κατάλαβαν. Όμως εννοούσε ότι αυτό το γκολ ήταν η εκδίκηση της Αργεντινής κατά της Αγγλίας για την κατάκτηση των νησιών Φόκλαντ. Αυτά θεωρούσε πως ήταν έδαφος της πατρίδας του, της Αργεντινής.

Δεν υπήρξε μόνο ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, μαζί με τον Πελέ. Υπήρξε μία μοναδική προσωπικότητα, πολιτικοποιημένη, με απόψεις για όλα, με πολλά ολέθρια, όπως στην πορεία του τον σημάδεψαν, πάθη.

Λατρεύτηκε σαν Θεός στην Αργεντινή και στη Νάπολι, που την οδήγησε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος Ιταλίας για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Τα γνώρισε όλα στη ζωή του. Δόξα, πλούτο, γυναίκες, ναρκωτικά, καταχρήσεις.

Προσπάθησε πολλές φορές να ξεφύγει. Κανείς δεν θα μάθει ποιος ήταν ο πόνος στη ψυχή του, ποια τραύματα τον συνόδευαν. Και όπως είπε και ο Πελέ, όταν βρεθούν πάλι μαζί στα γήπεδα εκεί ψηλά, μπάλα θα παίξουν για να μαγέψουν τον κόσμο ξανά…

Σε ευχαριστούμε Ντιέγκο… Το χέρι του Θεού ας σε συνοδεύει στον Παράδεισο.

Ακριβώς την ημέρα του θανάτου του, 25/11, αλλά το 2005, πέθανε ένας άλλος πολύ μεγάλος, ο George Best. ‘Εμοιαζαν…

Τυχαίο;