Ταγίπ Ερντογάν: Όλα για τη νίκη

O Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι μεγάλος παίκτης χαμηλού ρίσκου. Το αποδεικνύει παίζοντας ξανά και ξανά με χαρτιά που επανηλειμμένα του έχουν αποδώσει ψήφους, είτε είναι οι εθνικιστικές κορώνες είτε οι προσφυγικές απειλές.

Το ίδιο κάνει και τώρα με τις εκλογές, που όλα δείχνουν ότι από 14 Μαϊου θα πάνε 18 Ιουνίου, περνώντας το μήνυμα ότι παρά την τραγωδία που γονάτισε τη χώρα και έθαψε στα συντρίμμια της πάνω από 42.000 νεκρούς, εκείνος παραμένει ο μοναδικός, δυνατός και αδιαφιλονίκητος ηγέτης της.

Σαφώς και το γεγονός ότι είχε το δικαίωμα βάσει συντάγματος να είναι υποψήφιος μέχρι εκείνη την ημερομηνία, ενώ μετά θα έπρεπε να μηχανευτεί κάτι για να μπορέσει να συμμετάσχει ξανά, έπαιξε το ρόλο του. Ωστόσο, το σημαντικότερο για τον Ερντογάν ήταν πέρα από την ολοκληρωτική καταστροφή, που δεν μπόρεσε να προβλέψει, να προλάβει την ανθρωπιστική κρίση επικών διαστάσεων που βρίσκεται εν εξέλιξει στα σύνορα μεταξύ Τουρκίας και Συρίας.

Τα 2 εκατομμύρια Τούρκων που ζουν σήμερα σε τέντες μπορεί να βρίσκονται στις υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας, των ξένων όπως αποκαλούνται, επειδή η πλειοψηφία τους είναι Άραβες, Χριστιανοί και Αρμένιοι, και να μην αποτελούν το παραδοδιακό εκλογικό σώμα του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), όμως θα επηηρρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα, μόλις οι ιστορίες φρίκης από τις ασθένειες και τις επιδημίες που θα τους πλήξουν, κυκλοφορήσουν στον υπόλοιπο πληθυσμό της Τουρκίας.

Ο Ερντογάν εξάλλου κατηγορείται για τον κατασκευαστικό οργασμό που επέτρεψε στη χώρα, χωρίς να μπορεί να εγγυηθεί, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, την ασφάλεια κανενός από τη στιγμή που ανέθετε τα έργα σε φίλους του που τα έτρεχαν χωρίς τις αντισεισμικές προϋποθέσεις τους. Και πώς ο Ερντογάν μπορεί να ελπίζει σε μια νίκη σήμερα με φόντο όλα τα παραπάνω; Η λογική λέει πως δεν μπορεί.. Ωστόσο, ο Τούρκος πρόεδρος έχει αποδείξει ότι εφτά φορές πέφτει και οχτώ σηκώνεται. Ήδη πριν από το σεισμό ο πληθωρισμός στα ύψη και η κατακόρυφη πτώση της λίρας είχαν γκρεμίσει τα ποσοστά της δημοτικότητάς του. Καθοδόν, όμως, για την κάλπη παίζοντας τις εκλογές της οικονομίας, όπως έγραψε ο Guadrain, προσφέροντας αφειδώς μισθολογικές απολαβές, συνταξιοδοτικά επιδόματα μέχρι και άδειες οδήγησης, κατάφερε να ισορροπήσει τα πράγματα και να γείρει την πλάστιγγα προς την πλευρά του.

Τώρα μένει να δούμε αν η εκλογική του βιασύνη και η εργαλειοποίηση του προσφυγικού, που πιστεύεται ότι θα επιστρατεύσει, καθώς και τα σχετικά χρήματα που θα πάρει από την ΕΕ, θα τον βοηθήσουν να κερδίσει και πάλι τις εκλογές.