Επικοινωνία πίσω από ένα τζάμι στους οίκους ευγηρίας

Μετά τα πολλαπλά κρούσματα κορωνοϊού και τις περιπτώσεις θανάτων στους οίκους υποδοχής ηλικιωμένων, οι αγκαλιές και τα φιλιά με τους συγγενείς τους, είναι κάτι που ανήκει που στο παρελθόν…

25.000 είναι οι άνθρωποι που φιλοξενούνται σε δομές φιλοξενίες στην Ελλάδα και η πανδημία του κορωνοϊού, μαζί με τα μέτρα περιορισμού της, έχουν φέρει καινούργιες συνθήκες στην επικοινωνία των ανθρώπων αυτών με τους συγγενής τους.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Κατερίνας Κολλιοπούλου που εδώ και έξι μήνες μιλάει με τον 85χρονο πατέρα της πίσω από ένα τζάμι, στην μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων που τον φιλοξενεί.

Ο συγκεκριμένος άνθρωπος διαμένει εκεί έχοντας άνοια και αυτό τον οδηγεί στο να μην καταλάβει για ποιο λόγο δεν μπορεί να αγγίξει το παιδί του. «Θέλει να με πάρει αγκαλιά, να μου μιλήσει, να με αισθανθεί δίπλα του», λέει η κόρη του.

Την ίδια διαδικασία βιώνει και η Παρασκευή Τζαμουράνη. Βλέπει και ακούει τη μητέρα της, που επίσης πάσχει από άνοια και δεν γνωρίζει τι είναι ο κορωνοϊός, μέσα από το τζάμι του γηροκομείου. Για λόγους ασφαλείας υπάρχει καθολική απαγόρευση επισκεπτηρίου για τους συγγενείς από τον περασμένο Μάρτιο.

«Ζόρικο πολύ. Μου λέει όταν σε βλέπω νιώθω ζωντανή».

Ανησυχία για τα κρούσματα στα γηροκομεία

Ίσως σας ενδιαφέρουν