Εθνική Πινακοθήκη: Τι είπε ο 49χρονος στην απολογία του για την κλοπή – Πώς έκανε την ληστεία

Ο 49χρονος ελαιοχρωματιστής περιέγραψε με λεπτομέρειες στην απολογία του τον τρόπο με τον οποίο πραγματοποίησε την κλοπή των έργων τέχνης στην Εθνική Πινακοθήκη το 2012.

Στην προανακριτική του απολογία, ο 49χρονος υποστήριξε πως για δύο χρόνια είχε στο μυαλό του να κλέψει κάποιο έργο τέχνης από την Πινακοθήκη. Η δε επαγγελματική του κατάρτιση τον βοήθησε να καταλάβει «πού υπήρχε τσιμεντένιος τοίχος και πού γυψοσανίδα».

Στη συνέχεια υπογράμμισε πως ήξερε πολύ καλά πως να κάνει την κλοπή, καθώς μελετούσε για μήνες τα σημεία των καμερών μέχρι και την ώρα που οι φύλακες κάνουν το διάλειμμα τους.

Ο 49χρονος ελαιοχρωματιστής υποστήριξε πως δεν είχε αποφασίσει εκ των προτέρων ποια έργα θα έκλεβε από το μουσείο και πως η ημέρα και η ώρα της κλοπής δεν ήταν προσχεδιασμένη.

Τόνισε μεταξύ άλλων ότι έχει μετανιώσει για την πράξη του και πως το είχε βάρος στην συνείδησή του και δεν μπορούσε να κοιμηθεί όλα αυτά τα χρόνια.

Εξήγησε πως έκανε πολλές επισκέψεις και ξόδευε ολόκληρες ώρες τόσο στο εσωτερικό της Εθνικής Πινακοθήκης χαζεύοντας τα έργα και «σκανάροντας» τον χώρο. Το ίδιο έκανε και στον εξωτερικό χώρο όπου πήγαινε έπαιρνε έναν καφέ και παρατηρούσε τον περιβάλλοντα χώρο, τις κινήσεις των φυλάκων κλπ. Είχε περάσει αρκετά βράδια κρυμμένος στα φυτά (ίσως και πάνω από 50 φορές το τελευταίο εξάμηνο) για να αποκτήσει και καλή γνώση των συστημάτων ασφαλείας. Γνώριζε τα πάντα για τις συνήθειες των φυλάκων και τις βάρδιες τους, καθώς και τον συναγερμό που υπήρχε.

Τόνισε πως η μέρα της κλοπής και τα έργα που έκλεψε δεν ήταν προαποφασισμένα ενώ περιέγραψε και τα ρούχα που φορούσε εκείνη τη μέρα, αλλά και τα εργαλεία που χρησιμοποίησε.

Για να φτάσει μέχρι την Εθνική Πινακοθήκη πήδηξε μάντρες και μία ταράτσα και από κει ανέβηκε στο τοιχίο της.

«Με τα χέρια μου προσπάθησα να ανοίξω τα φύλλα της μπαλκονόπορτας. Στην δεύτερη ή τρίτη προσπάθεια κατάλαβα ότι οι μπαλκονόπορτες ήταν ανασφάλιστες και θα άνοιγαν αν τραβούσαν πιο δυνατά. Μόλις κουνήθηκε λίγο η μπαλκονόπορτα ακούστηκε ένα μπιπ το οποίο κατάλαβα ότι θα καλούσε το φύλακα. Ήξερα ότι εκείνη την ώρα ήταν μόνο ένας φύλακας.

Έτσι, ξαναένωσα τα δυο φύλλα που είχαν ανοίξει περίπου δυο εκατοστά και πήγα στο παράθυρο. Έβγαλα το σφυρί, έσπασα το τζάμι δημιουργώντας μια τρύπα γνωρίζοντας ότι έχω χρόνο να το κάνω αφού ήξερα πόσο χρόνο χρειάζεται ο φύλακας για να έρθει. Μετά από λίγο άκουσα και τον φύλακα να βαδίζει στο εσωτερικό.

Αρχικά σκέφτηκα ότι δεν θα καταφέρω να περάσω στο χώρο με τα εκθέματα. Μάζεψα το σάκο, πήδηξα στο εξωτερικό τοιχίο και βγήκα στο πεζοδρόμιο της Βασιλέως Κωνσταντίνου. Βάδισα λίγα μέτρα προς τα κάτω και μπήκα στην αυλή πηδώντας τον τοίχο. Κάθισα σε κάτι τραπεζάκια, δίπλα σε ένα σπιτάκι και κάπνισα μερικά τσιγάρα. Τα αποτσίγαρα τα μάζεψα σε ένα σακουλάκι. Είκοσι λεπτά μετά ξαναγύρισα στο ίδιος σημείο. Άνοιξα την μπαλκονόπορτα, η οποία ήταν όντως ξεκλείδωτη, άκουσα το μπιπ μπήκα μέσα και την ξαναέκλεισα. Στάθηκα στον εσωτερικό διάδρομο και έστησα αυτί στην γυψοσανίδα. Μετά από λίγο άκουσα το φύλακα. Έμεινε εκεί κάποια δευτερόλεπτα τον άκουσα να μουρμουρίζει κάτι. Θεώρησα ότι είχε αρχίσει να εκνευρίζεται και έβριζε μόνος του γιατί δεν μπορούσε να βρει τι συμβαίνει αφού δεν έβλεπε την μπαλκονόπορτα.

Τότε αποφάσισα ότι εκνευρίζοντας τον φύλακα είναι ο καλύτερος τρόπος να πραγματοποιήσω την κλοπή κάνοντας τον να πιστέψει ότι υπάρχει τεχνικό πρόβλημα στις ζώνες του συναγερμού. Έτσι επανέλαβα την ίδια διαδικασία αρκετές φορές. Ανοιγόκλεινα την μπαλκονόπορτα χωρίς να μπαίνω μέσα. Νομίζω ότι τις τελευταίες φορές που ανοιγόκλεισα την μπαλκονόπορτα δεν άκουσα τον φύλακα να έρχεται. Έμεινα στο σημείο μέχρι τις 4 τα ξημερώματα. Εκείνη τη στιγμή άνοιξα την μπαλκονόπορτα και μπήκα μέσα αφήνοντας την ανοιχτή.

«Στο χώρο ήταν κάπως σκοτεινά αλλά είχε επαρκή φωτισμό ώστε να βλέπω τι κάνω. Ακούμπησα τα χέρια μου στο έδαφος …εντόπισα το σημείο της ένωσης γυψοσανίδων ασκώντας πίεση, άνοιξε η γυψοσανίδα και έπεσαν μικροί πίνακες που είχε πάνω της. Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι ο φύλακας δεν θα έρθει… Μπήκα μπουσουλώντας στον κυρίως χώρο τράβηξα τον σάκο …Το μέρος που μπήκα ήταν μια αίθουσα που σχεδόν απέναντι είχε σκάλες. Πήγα περπατώντας μέχρι τις σκάλες και άρχισα να τις ανεβαίνω μπουσουλώντας. Μπήκα μπουσουλώντας στην αίθουσα και άρχισα να κουνάω τα χέρια μου ώστε να καταλάβω αν δουλεύουν τα ραντάρ του συναγερμού.

Επειδή δεν άκουσα κανέναν συναγερμό υπέθεσα πως ο φύλακας τον είχε απενεργοποιήσει. Σηκώθηκα όρθιος και βρέθηκα μπροστά στον πίνακα του Πικάσο. Τον ξεκρέμασα με την κορνίζα που ήταν βαριά, τον άφησα στην άκρη της σκάλας και πήρα άλλον έναν πίνακα του Μοντριάν ενώ ξεκρέμασα έναν ακόμη…

Χρειάστηκε 5 με 7 λεπτά για να βγάλει τις κορνίζες γιατί δεν χωρούσαν στο σάκο. Δεν θυμάμαι πως τις έβγαλα…

Έβαλα στο σάκο τους δυο πίνακες και εκείνη την ώρα άκουσα τον φύλακα να έρχεται και να φωνάζει “κλέφτης- κλέφτης σταμάτα”. Δεν γύρισα να τον κοιτάξω καθόλου. Σηκώθηκα και χωρίς να πως τίποτα κάνοντας τρία τέσσερα βήματα χώθηκα στην τρύπα που είχα ανοίξει ανάμεσα στις γυψοσανίδες.

Βγήκα στο ταρατσάκι και πέρασα στο πεζοδρόμιο. Τη στιγμή εκείνη μου φαίνεται ότι κόπηκα από κάποια γυαλιά πήρα ένα χαρτί που είχε επάνω του ένα σχέδιο το οποίο ήταν έκθεμα σκούπισα το χέρι μου και το έβαλα στην τσέπη μου.

Αφού βγήκε από το μουσείο έτρεξε και κρύφτηκε στην αποθηκούλα που είχε αλλάξει ρούχα στο πάρκο. Μπορεί η αστυνομία να το «χτένισε», όμως την αποθήκη αυτή δεν την άνοιξε. Έπειτα βγήκε και γύρισε σπίτι με ένα ταξί.

Ο κατηγορούμενος σημείωσε πως το ματωμένο σχέδιο, το οποίο ήταν από μολύβι το πέταξε στη λεκάνη της τουαλέτας και στη συνέχεια περιέγραψε το μέρος που έκρψε τους πίνακες. «Τους πίνακες αρχικά τους έκρυψα σε έπιπλο της μεγάλης τουαλέτας στο σπίτι. Τα ρούχα και τα εργαλεία τα πέταξα τις επόμενες ημέρες στα σκουπίδια».

Ο 49χρονος υποστήριξε πως η κλοπή σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε αποκλειστικά από εκείνον και δεν υπήρχε συνεργός. «Τους πίνακες δεν είχα σκοπό να τους πουλήσω ούτε έκανα ποτέ καμία τέτοια προσπάθειας. Εγώ βρισκόμουν μεταξύ Ελλάδας Ολλανδίας και Αγγλίας. Κάποια στιγμή εκμυστηρεύτηκα σε μια κοπέλα που είχα σχέση στην Αγγλία ότι είχα τους πίνακες αλλά δεν έδωσε βάση στα λεγόμενα μου» σημείωσε.

Κάποια στιγμή, όπως ανέφερε πανικοβλήθηκε από δηλώσεις που είδε στον Τύπο καθώς θεώρησε ότι τον φωτογραφίζουν λέγοντας ότι πρόκειται για δράστη υπεράνω υποψίας. Γύρισε στην Ελλάδα τον Φεβρουάριο του 2021 για οικογενειακούς λόγους. Ιδιαίτερα ψυχικά φορτισμένος και τότε τύλιξε μέσα σε πλαστικές σακούλες του πίνακες και κάποια μέρα του Μάιου τους πήρα και πήγα μόνος μου στο Πόρτο Ράφτη.

Πήγε σε ένα ρέμα και σε ένα μεγάλο και πολύ πυκνό θάμνο έκρυψε τους πίνακες. «Έφυγα και γύρισα μετά από μια δυο ημέρες για να ελέγξω. Πήγα στο σημείο αλλά δεν τους βρήκα. Εκείνη την στιγμή ανακουφίστηκα γιατί υπέθεσα πως κάποιος τους βρήκε οπότε θα τους παραδώσει. Την ημέρα που τους άφησα με είχε δει ένας νεαρός», υπογράμμισε.

«Σήμερα με πλησίασαν αστυνομικοί και μου ζήτησαν να τους ακολουθήσω… Προσφέρθηκα αβίαστα και με ανακούφιση να βοηθήσω», σημείωσε. «Πήγαμε στο σημείο που τους έδειξα. Τελικά οι πίνακες ήταν 10 μέτρα παρακάτω από το σημείο που τους έδειχνα. Όταν άκουσα στον αστυνομικό να λέει ότι βρήκαν το δέμα κατάλαβα ότι βρέθηκαν ξέσπασα σε κλάματα και έπεσα στο έδαφος ευχαριστώντας τους. Τόσο μεγάλος ήταν ο καημός μου να τους επιστρέψω.Έχω μετανιώσει σκληρά. Δηλώνω την πλήρη μεταμέλεια μου. ξέρω ότι θα τιμωρηθώ αλλά ζητώ επιείκεια».

Στον ανακριτή Αθανάσιο Μαρνέρη, ο οποίος εξέδωσε σε βάρος του ένταλμα σύλληψης αναμένεται να οδηγηθεί αύριο το πρωί ο δράστης της κλοπής των πινάκων από την Εθνική Πινακοθήκη.

Η κατηγορία που αντιμετωπίζει είναι διακεκριμένη περίπτωση κλοπής κατά συναυτουργία, τετελεσμένη και σε απόπειρα πραγμάτων καλλιτεχνικής σημασίας που βρίσκονταν σε συλλογή εκτεθειμένα σε κοινή θέα και σε δημόσιο κτίριο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η δίωξη αυτή αρχικά είχε ασκηθεί σε βάρος αγνώστων δραστών και μετά τη σύλληψη και ομολογία του κατηγορούμενου η δικογραφία ανασύρθηκε από το αρχείο αγνώστων δραστών.