Η αστρολόγος Βάσια Μαυράκη παίρνει συνέντευξη από τον Covid-19!

Η αστρολόγος Βάσια Μαυράκη παίρνει συνέντευξη από τον Covid-19!

– Αποφάσισα να έρθω να σε ‘’βρω’’, να δω ποιος είσαι εσύ που στέλνεις ανθρώπους στην ανυπαρξία με τόση ευκολία. Πήρες έναν φίλο μας χθες, από τους αγαπημένους, από αυτούς τους φτιαγμένους από ατόφιο ατσάλι. Μπήκες γλιστρώντας ύπουλα στις ζωές μας και μας βρήκες απροετοίμαστους…

COVID 19: Τιμή μου, με κολακεύεις, αλλά εγώ κάνω απλώς καλά τη δουλειά μου, αυτή για την οποία με έχουν προγραμματίσει.

– Δεν είσαι αυτόβουλος λοιπόν; Ποιος είναι αυτός που σε στέλνει και εσύ υπακούς;

COVID 19 : Δεν ξέρω να σου απαντήσω. Mήπως ο Φρανκενστάιν κατάλαβε ποτέ ποιος ήταν ο ”πατέρας” του και για ποιο σκοπό τον δημιούργησε; Δε με νοιάζει κιόλας, είμαι πολύ μικρός …

– Ναι, είσαι πολύ μικρός και ευκαιριακός. Μόλις μερικές ημέρες μετά να έκανες την εμφάνιση σου στον κόσμο θα σε ονόμαζαν COVID 20.

COVID 19 : Μα δεν εμφανίστηκα για πρώτη φορά τότε που όλοι εσείς νομίζετε. Έχω έρθει και ξαναέρθει τόσες πολλές φορές στο παρελθόν, απλώς με άλλη σύνθεση και άλλα ονόματα.

– Εδώ στην Ελλάδα είχαμε συζητήσει για εσένα στην Πανσέληνο του Σεπτέμβρη του 2019 , τότε που ακόμη δεν είχες το όνομα σου, αλλά η αντίθεση του Άρη με τον Ποσειδώνα μας προϊδέαζαν για την έλευση σου. Ο Άρης βρισκόταν στην Παρθένο στο ζώδιο της υγείας και της πρόληψης και ο Ποσειδώνας από τα θολά Ψαράκια είχε δημιουργήσει το περιβάλλον για κάτι νέο, μολυσματικό και επικίνδυνο, κάτι σαν εσένα.

COVID 19 : Μα είμαι γιος του άλικου Άρη και του ωχρού Ποσειδώνα, αυτών των δύο που όταν ενώνουν τις δυνάμεις τους φέρνουν την κίτρινη αρρώστια, τη σωματική αδυναμία, τη δύσπνοια, την παράλυση… Θα σου πω μερικά μυστικά που με αφορούν μιας και ήρθες καλυμμένη από την κορυφή μέχρι τα νύχια για να με συναντήσεις. Στην πραγματικότητα ούτε ζω , ούτε πεθαίνω. Εγώ ήμουν πάντα εκεί από την αρχή, ή και πριν την αρχή, τότε που εσείς όλοι δεν υπήρχατε ούτε σαν σκόνη πάνω στη γη. Ήμουν η πρώτη μορφή αυτού στο οποίο εξελιχθήκατε. Κοιμόμουν μέσα στην ηφαιστειακή λάσπη. Ξεκουραζόμουν κρεμασμένος σαν τη νυχτερίδα πάνω στους σταλακτίτες των υγρών σπηλαίων. Κρυβόμουν κολλημένος σαν πεταλίδα πάνω στους βράχους της θάλασσας…