Η ακροδεξιά βάζει πλώρη για την Ευρώπη με την Τζόρτζια Μελόνι στο τιμόνι

Για την ευρωπαϊκή ακροδεξιά που επιδιώκει να πρωτστατήσει στις εκλογές του Ιουνίου, η Τζόρτζια Μελόνι δείχνει τον δρόμο…

«Θέλετε μία ισλαμοποιημένη Ευρώπη ή μία ευρωπαϊκή Ευρώπη;». Το ερώτημα αυτό τέθηκε από την Μαριόν Μαρεσάλ, την ανιψιά της Μαρίν Λεπέν και ανερχόμενη φυσιογνωμία της ακροδεξιάς στη Γαλλία, κατά την έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας του νεοσύστατου Κόμματος Επανάκτησης για τις ευρωπαϊκές εκλογές τον Ιούνιο.

Σε μια εκρηκτική κυριολεκτικά ομιλία, μίλησε για μία Ευρώπη που βρίσκεται υπό πολιορκία από «πολλούς ξένους φορείς και ισλαμικές οργανώσεις που επωφελούνται από την αναρχική μετανάστευση στις προσπάθειές τους για αποσταθεροποίηση, υπονόμευση της νεολαίας μας, οργανώνοντας κάτι κάτι σαν Fifth Column (υπονόμευση εκ των έσω) στις χώρες μας και επιστρατεύοντας μαχητές της ττζιχάντ».

Παρά τον προφανή θυμό των παραπάνω λόγων, στόχος δεν είναι η εγκατάλειψη της ΕΕ. σημειώνει το σχετικό άρθρο των New York Times, αλλά μια θέση στους διαδρόμους της εξουσίας για την ακροδεξιά. Μοντέλο σε αυτή την προσπάθεια αποτελεί η Τζόρτζια Μελόνι.

Ως επικεφαλής του δεξιού συνασπισμού στην Ιταλία, έχει επιβλέψει επιθέσεις εναντίον ομάδων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και οργανώσεων διάσωσης μεταναστών, την εξαγορά του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα και μια συνεχή προσπάθεια αλλαγής του Συντάγματος με γνώμονα την επέκταση της εκτελεστικής εξουσίας.

Ωστόσο, εκεί που έχει πραγματικά διακριθεί είναι στην ευρωπαϊκή αρένα, σχολιάζει το αμερικανικό δημοσίευμα. Συνδυάζοντας έναν ακλόνητο ατλαντισμό – που εκφράζεται με τη δέσμευσή της τόσο στο ΝΑΤΟ όσο και στην υπεράσπιση της Ουκρανίας – με μια αδυσώπητη αντίθεση στη μετανάστευση και την κλιματική πολιτική, έχει μετεξελιχθεί σε μια ισχυρή δύναμη στην Ευρώπη. Για την ευρωπαϊκή ακροδεξιά, που επιδιώκει να πρωτστατήσει στις εκλογές του Ιουνίου, η Τζόρτζια Μελόνι δείχνει τον δρόμο.

Τζόρτζια Μελόνι: Η «γητεύτρια του Όρμπαν»

Από τότε που ανήλθε στην εξουσία τον Οκτώβριο του 2022, η Μελόνι έχει εντυπωσιάσει πολλούς με τη ρεαλιστική της προσέγγιση και την εγκατάλειψη της προηγούμενης κριτικής της προς την ΕΕ. Στις Βρυξέλλες έχει αποκτήσει τη φήμη της μιας εξπέρ στη σύγχρονη διπλωματία.

Πρόσφατα μάλιστα της έδωσαν το παρατσούκλι «γητεύτρια του Όρμπαν», αφού έπεισε τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας να μην ασκήσει βέτο στην περαιτέρω βοήθεια της ΕΕ προς την Ουκρανία. Η αλλαγή γνώμης του Βίκτορ Όρμπαν δεν ήρθε χωρίς κόστος – η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απελευθέρωσε 10,2 δισεκατομμύρια ευρώ, από κονδύλια που είχαν προηγουμένως παρακρατηθεί για την κυβέρνησή του, σε κάθε περίπτωση όμως η παρέμβαση της Μελόνι ήταν ζωτικής σημασίας.

Μια τέτοια διπλωματική επιτυχία ενισχύει την άποψη ότι η Μελόνι δεν συμμορφώνεται πλέον, αλλά στην πραγματικότητα είναι εκείνη που καθορίζει την ατζέντα. Σε ένα πρόσφατο άρθρο του που δημοσιοποιήθηκε ευρέως στην Ιταλία, ο Φαρίντ Ζακαρία στο CNN έκανε λόγο τη «στιγμή της Μελόνι» στην Ευρώπη, συγκρίνοντας τη θέση που κατέχει με τον ηγετικό ρόλο που διαδραμάτιζε προηγουμένως η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ. Σε ό,τι αφορά την οικονομική της πολιτική, ο ισχυρισμός είναι υπερβολικός, καθώς η οικονομία της Ιταλίας αναπτύσσεται μεν, αλλά δεν παρουσιάζει και κάποια αξιοσημείωτη άνοδο. Σε άλλους τομείς όμως, η Ρώμη φαίνεται πλέον να είναι εκείνη που δίνει κατεύθυνση στις Βρυξέλλες.

Για του λόγου το ασφαλές, η Μελόνι βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των σχεδίων για την περαιτέρω ανάθεση της αστυνόμευσης των συνόρων σε αυταρχικά καθεστώτα της Βόρειας Αφρικής. Τον Ιούλιο του περασμένου έτους βρέθηκε στην Τυνησία για να ανακοινώσει μια συμφωνία για τον περιορισμό της μετανάστευσης στη Μεσόγειο και τον περασμένο μήνα έκανε το ίδιο στην Αίγυπτο. Και τις δύο φορές την ενθάρρυνε η κορυφαία αξιωματούχος της Ευρώπης και πρόεδρος της Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία τον Ιανουάριο έδωσε την ευλογία της στο ευρύτερο όραμα της Μελόνι για τις σχέσεις Ε.Ε.-Αφρικής.

Τζόρτζια Μελόνι: οδηγεί την κούρσα

Οι δημοσκοπήσεις εν όψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου δείχνουν ότι οι κεντροδεξιές και ακροδεξιές δυνάμεις θα κερδίσουν περίπου το 50% των εδρών στο Κοινοβούλιο. Για πολλούς στη σκληρή δεξιά, αυτό προσφέρει μια ευκαιρία να τερματιστεί ο μεγάλος συνασπισμός των Σοσιαλιστών και των Χριστιανοδημοκρατών που ιστορικά κυριαρχούσε στην ευρωπαϊκή πολιτική και αντ’ αυτού να δημιουργηθεί μια ισχυρή δεξιά συμμαχία που θα κατέχει τις κορυφαίες θέσεις. Στην πράξη, μια τέτοια συνεργασία είναι δύσκολη: Οι ηγέτες της κεντροδεξιάς λένε ότι θα συμμαχήσουν μόνο με κόμματα που τάσσονται υπέρ της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της Ουκρανίας και του κράτους δικαίου. Αυτό αποκλείει ένα σημαντικό τμήμα των ακροδεξιών κομμάτων της Ευρώπης, τουλάχιστον προς το παρόν. Επιτρέπει, ωστόσο, τον εναγκαλισμό της Μελόνι.

Γι’ αυτό άλλωστε και οι πιο ριζοσπαστικές ακροδεξιές δυνάμεις στην Ευρώπη προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα και ακολουθούν το παράδειγμα της Μελόνι. Στην Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία κορυφαία στελέχη ανακαλούν τις προηγούμενες επικριτικές για το ΝΑΤΟ θέσεις τους και παίρνουν αποστάσεις από την πιο αδιάλλακτη Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD). Ακόμα και ο Όρμπαν, επί μακρόν το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης, επιδιώκει επίσης να βγει από την απομόνωση πριν η Ουγγαρία αναλάβει την προεδρία τον Ιούλιο. Δηλώνει μάλιστα ότι θα ενταχθεί στους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές, την ομάδα της οποίας ηγείται η Μελόνι, μετά τις εκλογές του Ιουνίου, μια ευπρόσδεκτη, σύμφωνα με πληροφορίες, προοπτική για την ομάδα, ακόμη και αν η περίπου φιλική στάση του Όρμπαν έναντι της Ρωσίας θα μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο.

Η ομάδα της Ιταλίδας πρωθυπουργού, στην οποία κυριαρχούν το κόμμα της Αδέλφια της Ιταλίας και το πολωνικό κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη, δεν είναι η μόνη ευρωπαϊκή στέγη των ακροδεξιών δυνάμεων. Υπάρχει επίσης η ομάδα «Ταυτότητα και Δημοκρατία», η οποία στεγάζει την Εθνική Συσπείρωση της Γαλλίας και την ιταλική Λέγκα του Βορρά. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο ομάδων δεν είναι πάντα αρμονικές. Τον Μάρτιο η Μαρίν Λεπέν κατηγόρησε έντονα τη Μελόνι ότι σχεδίαζε την επανεκλογή της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ως επικεφαλής της Επιτροπής. Ο Ματέο Σαλβίνι, ηγέτης της Λέγκας, επιμένει ότι οι δεξιοί πρέπει να αρνούνται την συνεργασία με κεντρώους.

Ακόμα κι έτσι, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι δύο ομάδες θα κερδίσουν μαζί περίπου το ένα τέταρτο των εδρών, εξασφαλίζοντας πολύ μεγαλύτερη επιρροή στην ακροδεξιά, ανεξάρτητα από το ποιος θα αναλάβει την κορυφαία θέση. Αυτές οι ακροδεξιές ομάδες φαίνονται όχι μόνο να μην επιδιώκουν πλέον να διαλύσουν την ΕΕ, αλλά να διεκδικούν να βάλουν τη δική τους σφραγίδα σε αυτήν, δημιουργώντας αυτό που η προαναφερόμενη Μαρεσάλ αποκαλεί «Ευρώπη των πολιτισμών» και όχι «των επιτροπών και των τεχνοκρατών». Η Τζόρτζια Μελόνι, από την πλευρά της, φαίνεται πεπεισμένη ότι μπορούν να συνδυαστούν και τα δύο.