Μαγειρική, ψάρεμα και περικοπές δαπανών – Ποιος είναι ο νέος Φινλανδός πρωθυπουργός

Καθώς εντείνονται οι φόβοι για την οικονομία με μια ύφεση προ των πυλών, η Φινλανδία επίλεξε τη «σίγουρη» λύση στο πρόσωπο του κεντροδεξιού Πέτερι Όρπο…

Ο μακροβιότερος πολιτικός από τους τρεις μέχρι την Κυριακή διεκδικητές της πρωθυπουργίας της Φινλανδίας, Πέτερι Όρπο έπεισε τους ψηφοφόρους ότι η οικονομία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα κι ότι η χώρα χρειάζεται τα δικά του στιβαρά χέρια αντί για εκείνα της Σάνα Μαρίν.

Η Μαρίν, δημοφιλής προσωπικότητα της κεντροαριστερής ευρωπαϊκής σκηνής, δέχτηκε σφοδρά πυρά πέρυσι μετά τη διαρροή βίντεο που την έδειχνε να χορεύει σε πάρτι με φίλους, αλλά η φήμη της κυβέρνησής της όσον αφορά στη διαχείριση των δημοσιονομικών ήταν αυτή που της στοίχισε τελικά την πρωθυπουργία, εκτιμούν διεθνή ΜΜΕ. Ο Όρπο έκοψε πρώτος το νήμα επενδύοντας στο φόβο των Φινλανδών για το αυξανόμενο κρατικό χρέος και προσφέροντας συγκεκριμένες λύσεις, όπως οι περικοπές των κοινωνικών δαπανών.

Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ο Πέτερι Όρπο επένδυσε στο φόβο των συμπατριωτών του για την αύξηση του κρατικού χρέους, εμφανίζοντας τους Σοσιαλδημοκράτες της Μαρίν ως απειλή για τα δημοσιονομικά της Φινλανδίας, και τελικά, η τακτική του απέδωσε, όταν το βράδυ της Κυριακής η Εθνική Συμμαχία έκοψε πρώτη, οριακά είναι αλήθεια, το νήμα, όπως είχε υποσχεθεί ο Όρπο από το 2016.

Οι προκλήσεις του νέου πρωθυπουργού

Στο μεγαλύτερο διάστημα της σταδιοδρομίας του ο Πέτερι Όρπο ήταν στη σκιά άλλων, μεγαλύτερης εμβέλειας, προσωπικοτήτων, όπως ο πρώην πρωθυπουργός Αλεξάντερ Στουμπ, ο δημοφιλής συνάδελφός του στο κόμμα της Εθνικής Συμμαχίας και νυν πρόεδρος της Φινλανδίας, Σάουλι Νιινίστο, αλλά και η απερχόμενη πρωθυπουργός Σάνα Μαρίν.

Με μόλις 14.000 ακολούθους στο Instagram ο Όρπο υπολείπεται κατά πολύ της Μαρίν με το ένα εκατομμύριο followers, όμως πολλοί υποστηρίζουν ότι είναι αποτελεσματικός διαχειριστής κρίσεων και έμπειρος πολιτικός, με θητεία σε τρία υπουργεία. Οι επικριτές του τον χαρακτηρίζουν «ανιαρό» και «άχρωμο» – ενώ τον έχουν κατηγορήσει και για υποτιμητική συμπεριφορά έναντι των γυναικών, επειδή τον περασμένο Οκτώβριο αναφέρθηκε στη διάρκεια συζήτησης στις «τσιρίδες» της Μαρίν και της υπουργού Οικονομικών, Ανίκα Σααρίκο.

Οι διαπραγματεύσεις για τη συγκρότηση της επόμενης κυβερνητικής συμμαχίας της Φινλανδίας θα αποτελέσουν το πρώτο τεστ για τον Όρπολ κι αν καταφέρει να κλείσει συμφωνία που θα ικανοποιήσει τόσο τη συντηρητική όσο και τη φιλελεύθερη πτέρυγα του κόμματός του θα έχει ήδη πετύχει έναν βασικό στόχο, σύμφωνα με πολιτικούς παρατηρητές, ενώ ο φόβος για τη ρωσική απειλή και η είσοδος της χώρς στο ΝΑΤΟ αναμένεται να ενισχύσει τη διαπραγματευτική ισχύ του…

Για τον Τέιβο Ταϊβάνεν, καθηγητή Παγκόσμιας Πολιτικής του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι, ο Όρπο θα δεχθεί εσωκομματικές πιέσεις να επιδιώξει πρώτα συμφωνία με το ευρωσκεπτικιστικό, αντιμεταναστευτικό ακροδεξιό κόμμα των «Φινλανδών», προτού επιχειρήσει ανοίγματα προς τους Σοσιαλδημοκράτες της Σάνα Μαρίν, κι αν τελικά συμπήξει με τους δεύτερους συνασπισμό, θα μπορεί να ισχυριστεί ότι προσπάθησε πρώτα να σχηματίσει μια δεξιά κυβερνητική συμμαχία.

Ψάρεμα και μαγειρική τα χόμπι του

Γεννημένος στο Κόιλιο της νοτιοδυτικής Φινλανδίας ο Πέτερι Όρπο έχει μεταπτυχιακό στις κοινωνικές επιστήμες από το Πανεπιστήμιο Τουρκού, ενώ, σύμφωνα με το βιογραφικό του, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του φινλανδικού κοινοβουλίου, είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών και τα χόμπι του περιλαμβάνουν το ψάρεμα και τη μαγειρική.

Τη δεκαετία του 1990 εντάχθηκε στο Κόμμα της Εθνικής Συμμαχίας και αργότερα διετέλεσε υπουργός Γεωργίας υπό τον πρώην πρωθυπουργό Αλεξάντερ Στουμπ, ενώ διετέλεσε και υπουργός Εσωτερικών και Οικονομικών στην κυβέρνηση του κεντρώου Γιούχα Σίπιλα. Το 2016 διεκδίκησε την ηγεσία του κόμματος από τον Στουμπ και την εξασφάλισε υποσχόμενος να ενώσει την Εθνική Συμμαχία και να την ξαναφέρει στην εξουσία.

Πάντως, όταν ηττήθηκε στις εκλογές του 2019, ο Όρπο προτίμησε τα έδρανα της αντιπολίτευσης παρά να ενταχθεί στο συνασπισμό υπό τους Σοσιαλδημοκράτες της Μαρίν και έκτοτε οικοδομούσε το προφίλ του κόμματος ως μιας παραδοσιακής κεντροδεξιάς οικονομικής εναλλακτικής, πρόθυμης να περιστείλει τις κοινωνικές δαπάνες και να περιορίσει τις αυξήσεις φόρων.