Ο Ερντογάν αναζητά το διάδοχό του

Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»

Αν κάτι έχει αποδείξει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τα 20 χρόνια που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της εξουσίας στην Τουρκία, είναι ότι δεν αφήνει τίποτα στην τύχη.

Γι’ αυτό την ώρα που στη γειτονική χώρα αναμένονται νέες δύσκολες πολιτικές αποφάσεις για τον περιορισμό του πληθωρισμού, που ξεπέρασε το 67% τον περασμένο μήνα, ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε ότι οι τοπικές εκλογές στις 31 Μαρτίου, θα σημάνουν την αποχώρησή του από την πολιτική σκηνή της, με σκοπό αφενός να επηρεάσει το αποτέλεσμά τους και αφετέρου να ελέγξει τη διαδοχή του.

Ο Ερντογάν, που ίδρυσε το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) και εξελέγη για πρώτη φορά πρόεδρος της Τουρκίας το 2014, αφού πρώτα είχε διατελέσει για 10 ολόκληρα χρόνια πρωθυπουργός της, είπε χαρακτηριστικά ότι το αποτέλεσμα των εκλογών αυτών θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στα σχέδια για την πολιτική διαδοχή του.

«Το αποτέλεσμα των εκλογών αυτών θα είναι μία μεταφορά κληρονομιάς στα αδέλφια που θα ακολουθήσουν ύστερα από μένα», τόνισε ο Τούρκος πρόεδρος, διαβεβαιώνοντας τους ενδιαφερόμενους εντός και εκτός της χώρας του ότι έχει ήδη κάνει τις απαραίτητες προετοιμασίες.

Η δήλωση του Ερντογάν «δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς βάσει του Συντάγματος, δεν μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για μία ακόμη θητεία», ήταν το σχετικό σχόλιο του Γερμανικού Δημοσιογραφικού Δικτύου (RND).

Οι εκλογές αυτές, που διεξάγονται σε μία κρίσιμη για την Τουρκία περίοδο, τόσο λόγω των προαναφερόμενων οικονομικών προβλημάτων στο εσωτερικό της όσο και των προκλήσεων σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής, εξαιτίας της τρέχουσας απόστασης από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, αποτελούν βαρόμετρο για την αποδοχή του κυβερνώντος κόμματος από τον τουρκικό λαό, σημείωσε, επιπλέον, το ίδιο δίκτυο.

Ωστόσο, για τον Ερντογάν ο έλεγχος που θέλει να έχει στην επιλογή του διαδόχου του δεν αφορά μόνο τον αυταρχικό τρόπο διακυβέρνησής του, αλλά και το γεγονός ότι συχνά-πυκνά τα τελευταία χρόνια προκύπτουν κατηγορίες για οικονομικές παραβάσεις του, όπως αυτές που ανέφερε προσφάτως, ο Αλί Γεσίλντα.

«Ο Ερντογάν πρέπει να φοβάται πως όταν χάσει την ποινική ασυλία που έχει ως πρόεδρος, οι κατηγορίες αυτές θα διερευνηθούν. Γι’ αυτό και του είναι τόσο σημαντικό το ποιος θα τον διαδεχθεί», συνέχισε το RND.

Προβάδισμα ο Μπαϊρακτάρ

Για την ώρα, ως πιθανότερος διάδοχός του φέρεται ένας εκ των γαμπρών του, ο Σελτσούκ Μπαϊρακτάρ, πρόεδρος της εταιρίας Baykar, της αμυντικής βιομηχανίας, ένας άνθρωπος που «προσωποποιεί για πολλούς την ανέλιξη της Τουρκίας σε ένα high tech έθνος».

«Ο Μπαϊρακτάρ είναι δημοφιλής, καθώς μετρά τρία εκατομμύρια ακολούθους στο X», ενώ έχει και το απαραίτητο ισλαμικό υπόβαθρο, μιας και «ο πατέρας του ήταν έμπιστος του ισλαμιστή ηγέτη και μέντορα του Ερντογάν, Νετσμετίν Ερμπακάν», έγραψε αυτή την εβδομάδα η «Deutsche Welle».

Ο Μπαϊρακτάρ, σύζυγος της Σουμεγιέ, κόρης του Ερντογάν, έγινε διάσημος, καθώς τα δικά του μη επανδρωμένα αεροσκάφη βοήθησαν ιδιαιτέρως τους Ουκρανούς να αποκρούσουν τις ρωσικές επιθέσεις στην πρώτη φάση του τελευταίου πολέμου στην Ευρώπη.

«Ο Μπαϊρακτάρ, ωστόσο, φαίνεται να θέλει περισσότερα από το να πουλάει απλώς όπλα, και στην Τουρκία δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι θα μπορούσε μία ημέρα να διαδεχθεί τον πεθερό του στην ηγεσία του κράτους», έγραφε προφητικά, πριν από έναν χρόνο, το περιοδικό «Spiegel».

Και ενώ ο αυτοεξόριστος Τούρκος δημοσιογράφος, Τσεφχερί Γκιουβέν εκτιμούσε, πριν από έναν χρόνο ,ότι ο Ερντογάν θα προτιμούσε, σαν νεόκοπος μονάρχης, τον μικρότερο γιο του Μπιλάλ, με σπουδές στο Χάρβαρντ, σαν διάδοχο και συνεχιστή του καθεστώτος που επέβαλε στην Τουρκία, σήμερα όλα δείχνουν ότι ο Μπαϊρακτάρ είναι, πλέον, ο εκλεκτός του προέδρου.

Μάλιστα, είναι τέτοια η δημοφιλία του στην Τουρκία, που προσωπικότητες όπως ο υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν και ο Επικεφαλής του Εθνικού Οργανισμού Πληροφοριών (ΜΙΤ), Ιμπραΐμ Καλίν, δεν έχουν καμιά τύχη, σχολίαζαν αυτές τις ημέρες οι αναλυτές.

Μόνο το 2022 η Baykar, η εταιρία στην οποία ο Σελτσούκ είναι συνιδιοκτήτης μαζί με τον αδερφό του, πραγματοποίησε εξαγωγές ύψους 1,18 δισ. δολαρίων σε 18 διαφορετικά κράτη.

«Ο Μπαϊρακτάρ παρουσιάζει τον εαυτό του ως ένα “σπασικλάκι” της τεχνολογίας που δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την πολιτική. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, έχει σχεδιάσει προσεκτικά την εικόνα του, και (…) μέσω του γάμου του με τη Σουμεγιέ, έχει πρόσβαση στους τουρκικούς κύκλους εξουσίας», έγραψε συγκεκριμένα το «der Spiegel», με το δίκτυο RND να σημειώνει, ωστόσο, ότι «μέχρι το 2028 όμως, μπορούν να συμβούν πολλά.

Ίσως ο Ερντογάν να διαπιστώσει μέχρι τότε, πως η χώρα του τον χρειάζεται ακόμη. Και εάν αναθεωρήσει ή απλώς αγνοήσει το Σύνταγμα, θα μπορούσε να θέσει υποψηφιότητα για μία ακόμη θητεία».