Πούτιν, Νετανιάχου και Ερντογάν θέλουν επιστροφή Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ

Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»

Η πιθανή επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών αποτελεί σημείο-«κλειδί» για τις εξελίξεις στο διεθνές σύστημα, καθώς Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, Βλαντιμίρ Πούτιν και Μπενιαμίν Νετανιάχου τηρούν στάση αναμονής.

Και οι τρεις ηγέτες θεωρούν ότι ο Ντόναλντ Τραμπ με βάση τα όσα λέει και τα όσα έχει εφαρμόσει κατά τη θητεία του στο Λευκό Οίκο, θα δημιουργήσει ένα πιο ευνοϊκό καθεστώς για τις επιδιώξεις τους σε τοπικό και διεθνές επίπεδο.

Ο Ντόναλντ Τραμπ είχε ακολουθήσει μία πολιτική «μηδενικών πολέμων» και είχε βάλει την Κίνα στο στόχαστρό του, στην οποία και επέβαλε κυρώσεις όπως και στο Ιράν, με σκοπό να ενισχύσει την αμερικανική Οικονομία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από την ώρα που οι ΗΠΑ με την παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου και φυσικού αερίου ανήλθαν στην πρώτη θέση παραγωγικών χωρών σε αυτές τις δύο κατηγορίες υδρογονανθράκων, καλύπτουν τις ανάγκες τους αλλά εξάγουν κιόλας, σταμάτησαν να έχουν στα γεωστρατηγικά τους σχέδια πετρελαϊκούς πόρους της Μέσης Ανατολής.

Ο Πούτιν

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν διατηρούσε ισορροπημένες σχέσεις με τον Ντόναλντ Τραμπ στο διάστημα τις προεδρίας του στο Λευκό Οίκο, όμως τώρα τα δεδομένα έχουν αλλάξει.

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η αμέριστη στήριξη της «Συλλογικής Δύσης» στον Βλαντίμιρ Ζελένσκι δεν κάνει εύκολη την επαναφορά στις πρότερες αγαστές σχέσεις.

Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να αποκηρύξουν ούτε την επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς ούτε να αφήσουν ξεκρέμαστους τους Ουκρανούς, που έχουν ήδη εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς στα πεδία των μαχών.

Ο Τραμπ θα έχει να αντιμετωπίσει και την αμερικανική βιομηχανία οπλικών συστημάτων, που έχει βασιστεί στην στήριξη των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων.

Σε αυτό που ποντάρει ο Πούτιν είναι ένα «πάγωμα» στις πολεμικές επιχειρήσεις και στην εκκίνηση διαπραγματεύσεων στις οποίες θα κατοχυρώσει τα καταληφθέντα ουκρανικά εδάφη. Ωστόσο, είναι άγνωστο ποια από τα καταληφθέντα εδάφη θέλει να διατηρήσει η Μόσχα.

Το πλέον βασικό είναι η αναγνώριση της Κριμαίας ως ρωσικό έδαφος. Στο μέτωπο των πολεμικών επιχειρήσεων οι ρωσικές δυνάμεις, αργά αλλά σταθερά κινούνται δυτικά, και με βάση τις πληροφορίες στρατιωτικών αναλυτών όλα δείχνουν ότι θα φτάσουν μέχρι τον ποταμό Δνείπερο. Στο νότο είναι άγνωστο αν θα επιχειρηθεί κατάληψη ολόκληρου του θαλασσίου μετώπου, για να φτάσει στην Υπερδνειστερία.

Ο Νετανιάχου

Το Ισραήλ μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου βρέθηκε αντιμέτωπο με μία αιματηρή πραγματικότητα. Το Επιτελείο τουIDF έθεσε τους στόχους εξόντωσης της Χαμάς, κυρίως μέσα στη Λωρίδα της Γάζας, και όσο αργούσε το τέλος των επιχειρήσεων και η απελευθέρωση των ομήρων, αυξάνονταν και οι αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας και στο εξωτερικό.

Κατά την προεδρία Τραμπ οι ΗΠΑ κατάφεραν να γεφυρώσουν τις διαμάχες ανάμεσα στο Ισραήλ και σε αραβικές χώρες, στο πλαίσιο των «Συμφωνιών του Αβραάμ», που ουσιαστικά ήταν ο προάγγελος του «αντι-δρόμου του μεταξιού» με κέντρο την Ινδία, απέναντι σε αυτόν που προωθεί η Κίνα. Ο Νετανιάχου, που σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα δεν φαίνεται να επεκτείνει τον πολιτικό του βίο, επιθυμεί μία κυβέρνηση Τραμπ να «κάνει τα στραβά μάτια» στις όποιες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων.

Το Ισραήλ θα επιχειρήσει επί Τραμπ να επεκτείνει τους εποικισμούς στηΛωρίδα της Γάζας και τη Δυτική Όχθη, καθώς και να επιβληθούν μεγαλύτερες κυρώσεις στο Ιράν, για να αυξήσει την ισορροπία δυνάμεων σε καθεστώς ισχύος. Ωστόσο, το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ισραήλ είναι οι σύμμαχοι του Ιράν, και σήμερα είναι άγνωστο πώς θα το αντιμετωπίσει.

Ο Ερντογάν

Ένας ακόμη ηγέτης χώρας που ποντάρει στην εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ είναι ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η Τουρκία το «φυσάει και δεν κρυώνει» με τις κυρώσεις που της επιβλήθηκαν με βάση το νόμο CAATSA για την αγορά των ρωσικών S-400 και την αποπομπή της από το πρόγραμμα του F-35, και επιχειρεί να πάρει τα F-16V κατεβάζοντας τον πήχη.

Αυτό που θέλει ο Ερντογάν είναι μεγαλύτερη συμπαραγωγή και ταχύτερη απόκτηση των F-16 και επαναφορά στο πρόγραμμα του F-35, κάτι για το οποίο έχει σχεδόν πείσει το επιτελείο Μπάιντεν, αλλά όχι το Κογκρέσο. Δεύτερη επιδίωξη θα είναι να κερδίσει οφέλη κατά των Κούρδων σε Συρία και Ιράκ, αλλά και στο εσωτερικό, αφού οι ρεπουμπλικανοί δεν έχουν σε προτεραιότητα τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Επίσης, ο Ερντογάν θα επιδιώξει να βάλει την Τουρκία στον «αντι-δρόμο του μεταξιού», παρακάμπτοντας την Ελλάδα και την Κύπρο, και να αποκτήσει η χώρα του κεντρικό ρόλο στους δρόμους των αγωγών προς την Ευρώπη από τη Μέση Ανατολή. Ειδικά στο πρώτο θεωρείται δεδομένο ότι θα αντιδράσουν τόσο η Ινδία όσο και οι αραβικές χώρες και το Ισραήλ, αλλά και η Κίνα, που θεωρεί την Τουρκία βασικό παίκτη στο δικό της «δρόμο του μεταξιού».