ΕΦΚΑ: Απόφαση – «βόμβα» του ΣτΕ για τις οφειλές ασφαλιστικών εισφορών – Στα 10 χρόνια η παραγραφή

«Ανάσα» σε χιλιάδες ασφαλισμένους – που είχαν οφειλές στον ΕΦΚΑ– δίνει απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ειδικότερα, αντισυνταγματικός κρίθηκε νόμος του 2016, που όρισε 20ετή την παραγραφή για τις αξιώσεις του ΕΦΚΑ για ασφαλιστικές εισφορές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα για αυτές τις απαιτήσεις να ισχύει πλέον 10ετής παραγραφή. Ειδικοί στην Κοινωνική Ασφάλιση εκτιμούν πως οι αλλαγές αυτές μπορεί να αφορούν ακόμα και 80.000 ασφαλισμένους, που έχουν οφειλές.

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ

Μάλιστα, θα ευνοηθεί ένας μεγάλος αριθμός ασφαλισμένων που στα πρώτα χρόνια των Μνημονίων δημιούργησαν υποχρεώσεις προς τα Ταμεία και έχει ήδη συμπληρωθεί ή θα συμπληρωθεί τα επόμενα χρόνια, η 10ετία.

Ειδικότερα, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου με την υπ’ αριθμ. 1833/2021 απόφασή της έκρινε ότι το άρθρο 95 παρ. 1 του νόμου 4387/2016, που όρισε ως γενικό κανόνα την 20ετή παραγραφή για αξιώσεις για την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών όσων υπάγονται στο ΕΦΚΑ, αντίκειται στις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της ασφάλειας Δικαίου.

Συγκεκριμένα, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά πλειοψηφία αποφάσισε υπέρ της αντισυνταγματικότητας της διάταξης με το σκεπτικό ότι το επίμαχο άρθρο «αντίκειται στην αρχή της αναλογικότητας, καθόσον χρόνος παραγραφής 20 ετών δεν συνιστά εύλογη διάρκεια μίας προθεσμίας, η οποία απαιτείται να είναι σχετικά σύντομη, δεδομένης και της αυξανόμενης ταχύτητας και πολυπλοκότητας των σύγχρονων βιοτικών σχέσεων και συναλλαγών, που αξιώνουν, κατ’ αρχήν, ταχεία εκκαθάριση των εκάστοτε τρεχουσών υποχρεώσεων των διοικουμένων».

Παράλληλα, επισημαίνεται ότι «ο προβλεπόμενος χρόνος παραγραφής πρέπει να επαρκεί, ώστε, με τη συνδρομή και των σύγχρονων δυνατοτήτων της τεχνολογίας, να διενεργούνται, στο πλαίσιο της ορθολογικής οργάνωσής τους, επίκαιροι και αποτελεσματικοί, από την άποψη της εισπραξιμότητας, έλεγχοι με στόχο την προστασία του ασφαλιστικού κεφαλαίου και τη διασφάλιση της βιωσιμότητάς τους, χωρίς να εκτείνεται σε μεγάλη διάρκεια, η οποία, λόγω της χρονικής απόστασης από την παράβαση δεν συμβάλλει στην ορθή, κατά το χρόνο ισχύος της, εφαρμογή της διαρκώς μεταβαλλόμενης ασφαλιστικής νομοθεσίας και τη δημιουργία συνείδησης συμμόρφωσης προς αυτή, οδηγεί αναγκαίως, δεδομένης και της σοβαρής υποστελέχωσης των υπηρεσιών, σε ανεπίκαιρους και για το λόγο αυτό μειωμένης εισπραξιμότητας ελέγχους, συνεπάγεται μη διαχειρίσιμο φόρτο για τις υπηρεσίες και, ενδεχομένως, ενθαρρύνει την απραξία των ασφαλιστικών φορέων».

Ως προς τους βεβαρυμένους με τις ασφαλιστικές εισφορές υποχρέους, σημειώνεται ότι «ο χρόνος της παραγραφής απαιτείται να είναι ο αναγκαίος, ώστε, αφενός να διασφαλίζεται το δικαίωμα άμυνας αυτών έναντι δυσχερειών απόδειξης περιστατικών αναγόμενων στο απώτερο παρελθόν, αφετέρου δε να μην οδηγούνται οι οφειλέτες σε οικονομική εξουθένωση λόγω της υποχρέωσης ταυτόχρονης καταβολής συσσωρευμένων οφειλών περισσότερων ετών, με περαιτέρω δυσμενείς επιπτώσεις στην απασχόληση και την Εθνική Οικονομία γενικότερα».

Από την έντυπη έκδοση της «Βραδυνής της Κυριακής»