ΣΕΒ: Οι 13 προτάσεις για την ενίσχυση της βιομηχανίας

Οι επιχειρήσεις αναδεικνύουν ιδιαίτερα την ανάγκη σαφούς οράματος και μετρήσιμων στόχων

Τις προοπτικές και τις προκλήσεις της βιομηχανίας στην Ελλάδα, σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον σημαντικών ανακατατάξεων, αναλύει εκτεταμένη μελέτη που εκπόνησαν από κοινού η EY Ελλάδος και ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), βάσει της οποίας κατατίθνεται 13 προτάσεις για την ενίσχυσή της.

Η έρευνα με τίτλο «Χτίζοντας το μέλλον για ακόμα πιο ισχυρή βιομηχανία» αναλύει τις τάσεις και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η βιομηχανία σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, εστιάζοντας ειδικά στις πρωτοβουλίες μετασχηματισμού που θα πρέπει να αναλάβουν οι ελληνικές βιομηχανικές επιχειρήσεις, για να αποτελέσουν και πάλι την αναπτυξιακή αιχμή της οικονομίας, στο επίκεντρο ενός νέου παραγωγικού μοντέλου.

Όπως αναφέρεται στη μελέτη, η βιομηχανία στην Ελλάδα, έχει δείξει ανθεκτικότητα στις κρίσεις και τα τελευταία χρόνια διευρύνει το οικονομικό της αποτύπωμα και τη συνεισφορά της στην ελληνική οικονομία.

Το 2022, η ευρύτερη βιομηχανία δημιούργησε το 14,4% του ΑΕΠ της Ελλάδας, προσφέρει σημαντικό αριθμό καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας, (117.000 νέες θέσεις εργασίας έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία 10 χρόνια, 3.500 ερευνητές εργάζονται αποκλειστικά σε αυτή, έναντι 1.900 το 2011, ενώ το σύνολο λαμβάνει 32% υψηλότερες μέσες αμοιβές σε σχέση με την υπόλοιπη οικονομία), είναι πηγή καινοτομίας και τεχνολογικής πρωτοπορίας, δημιουργεί το 90% των εξαγωγών αγαθών και έχει σχεδόν τριπλασιάσει τη συνεισφορά των βιομηχανικών εξαγωγών στο ΑΕΠ (23,6% έναντι 8%).

Ταυτόχρονα, είναι βασικός επενδυτικός πυλώνας της εθνικής οικονομίας, που έχει συνολικές επενδύσεις από το 2010 που ξεπερνούν τα 38 δισ. ευρώ.

Σήμερα η βιομηχανία, σε παγκόσμιο επίπεδο, βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα πλήθος σημαντικών προκλήσεων. Τις διαταραχές στις εφοδιαστικές αλυσίδες που προκάλεσε η πανδημία, ακολούθησαν οι επιτακτικές ελλείψεις πρώτων υλών και εξαρτημάτων, και η εκτίναξη του κόστους ενέργειας.

Οι γεωπολιτικές αναταραχές, οδηγούν σε αυξήσεις των ναύλων και περιπλέκουν περαιτέρω την παγκόσμια εμπορική δυναμική. Παράλληλα, η ανάγκη της μετάβασης της βιομηχανίας προς τη βιώσιμη ανάπτυξη, παραμένει επιτακτική όσο ποτέ, ενώ οι αυξανόμενες ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό δυσχεραίνουν αυτήν την προσπάθεια. Τέλος, οι ταχέως μεταβαλλόμενες προσδοκίες των καταναλωτών, εντείνουν την ανάγκη για ευελιξία και προσαρμοστικότητα των βιομηχανικών επιχειρήσεων, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν σε απρόβλεπτες μεταβολές της ζήτησης.

Στην Ευρώπη, οι εμπειρίες των τελευταίων ετών, οδήγησαν πολλές επιχειρήσεις να επανεξετάσουν την πολιτική της μεταφοράς παραγωγικών δραστηριοτήτων σε αναπτυσσόμενες οικονομίες χαμηλού κόστους, ως αντιστάθμιση των προκλήσεων και γεωπολιτικών κινδύνων που διαμορφώνονται διεθνώς. Για την ελληνική βιομηχανία, η αναδυόμενη αυτή τάση της επιστροφής βιομηχανικών δραστηριοτήτων πιο κοντά στις εγχώριες αγορές των μεγάλων επιχειρήσεων ή σε γειτονικές χώρες – το λεγόμενο “reshoring” – αποτελεί σημαντική ευκαιρία, στο πλαίσιο και της ευρωπαϊκής πολιτικής για στρατηγική αυτονομία.

Τρία κρίσιμα στοιχήματα

Στη μελέτη των EY Ελλάδος και ΣΕΒ, αναλύονται σε βάθος οι λόγοι, τα προσδοκόμενα οφέλη, οι προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν, αλλά και οι παράγοντες επιτυχίας. Για να μπορέσει η ελληνική βιομηχανία να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται, πρέπει να κερδίσει τρία μεγάλα στοιχήματα:

– Να επενδύσει στη «βιομηχανική αριστεία», δηλαδή στην επιδίωξη παραγωγής υψηλής ποιότητας μέσω της βελτιστοποίησης των διαδικασιών, των τεχνολογιών και των ικανοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού.

– Να προωθήσει και να εμβαθύνει τον ψηφιακό μετασχηματισμό για τη μετάβαση στο εργοστάσιο του μέλλοντος.

– Να μεταβεί σε ένα μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης, που θα δημιουργεί μακροπρόθεσμη αξία για τις ίδιες τις επιχειρήσεις, αλλά και το περιβάλλον και την κοινωνία.

Και τα τρία αυτά στοιχήματα, είναι άμεσα συνδεδεμένα με το ανθρώπινο κεφάλαιο και την ανάγκη ανάπτυξης των γνώσεων και δεξιοτήτων του.

Στη μελέτη, οι επιχειρήσεις αναδεικνύουν ιδιαίτερα την ανάγκη σαφούς οράματος και μετρήσιμων στόχων, τον καθοριστικό ρόλο της ηγεσίας της επιχείρησης στη δημιουργία μιας κουλτούρας που ενθαρρύνει την αλλαγή και τη διαχειρίζεται αποτελεσματικά, και την κρισιμότητα της εκπαίδευσης και της ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού. Τονίζεται, επίσης, ότι τα έργα βιομηχανικής αριστείας, ψηφιακού μετασχηματισμού και βιώσιμης ανάπτυξης, δεν πρέπει να είναι αποσπασματικά, αλλά να εντάσσονται σε μία ολοκληρωμένη στρατηγική βιομηχανικής ανάπτυξης.

Οι 13 προϋποθέσεις για ισχυρή βιομηχανία

Η μελέτη των EY Ελλάδος και ΣΕΒ καταλήγει σε μια δέσμη προτάσεων που κινούνται στους ακόλουθους άξονες:

1. Επένδυση σε περιβαλλοντικά φιλικότερες μορφές ενέργειας και λύσεις ενεργειακής αποδοτικότητας, αποσκοπώντας στη μείωση του λειτουργικού κόστους

2. Ο άνθρωπος στο επίκεντρο, στην εποχή της τέταρτης, και πέμπτης, βιομηχανικής επανάστασης

3. Διαρκής επένδυση στην υγεία και ασφάλεια στην εργασία, με σκοπό την εξάλειψη των εργατικών ατυχημάτων

4. Αύξηση της ανθεκτικότητας των εφοδιαστικών αλυσίδων, για την αντιμετώπιση απρόβλεπτων συμβάντων

5. Ανάπτυξη οικοσυστημάτων και δημιουργία στρατηγικών συμπράξεων, για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την αποτελεσματική πλοήγηση στις συνεχόμενες κρίσεις

6. Ενσωμάτωση της βιομηχανικής αριστείας στο DNA των επιχειρήσεων, μέσω εξειδικευμένων και ολιστικών προγραμμάτων

7. Υιοθέτηση του μοντέλου της υποστηρικτικής ηγεσίας (servant leadership) ως κινητήριας δύναμης για την επιτυχημένη εφαρμογή προγραμμάτων βιομηχανικής αριστείας

8. Έγκαιρη και διευρυμένη υιοθέτηση λύσεων τεχνητής νοημοσύνης ως βασικού μοχλού αύξησης της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της ελληνικής βιομηχανίας

9. Σχεδιασμός και υλοποίηση ολοκληρωμένου προγράμματος ψηφιακού μετασχηματισμού των βιομηχανιών

10. Θωράκιση των βιομηχανικών επιχειρήσεων σε όρους κυβερνοασφάλειας

11. Ευρύτερη προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης σε επίπεδο οικοσυστήματος, με τη συμπερίληψη ολόκληρης της αλυσίδας αξίας

12. Μεγέθυνση των ελληνικών βιομηχανικών επιχειρήσεων, μέσα από επενδύσεις, συγχωνεύσεις και εξαγορές, συνεργασίες και συμπράξεις

13. Δημόσιες πολιτικές για τη δημιουργία φιλικού επενδυτικού και επιχειρηματικού περιβάλλοντος

Ίσως σας ενδιαφέρουν