Σε επιφυλακή για τις εξελίξεις στην Ουκρανία: Ο αναθεωρητισμός στους προβληματισμούς του Μαξίμου

Σε ανοιχτή επικοινωνία τόσο με Ευρωπαίους ηγέτες όσο και με τους συμμάχους στο ΝΑΤΟ βρίσκεται ο πρωθυπουργός μετά τις δραματικές εξελίξεις στην Ανατολική Ουκρανία.

Ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ η Ελλάδα βρίσκεται σε συνεννόηση με τους εταίρους της, ώστε η αντίδραση να είναι κοινή και ουσιαστική. Ήδη, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δρομολογήσει μία δέσμη κυρώσεων.

Η Ελλάδα, επίσης, είναι προσηλωμένη στην προστασία και στη στήριξη της ελληνικής ομογένειας στην Ουκρανία, με τις διπλωματικές αποστολές της χώρας να είναι σε ετοιμότητα, ώστε να βοηθήσουν με κάθε δυνατό τρόπο.

Όσον αφορά τις πιθανές επιπτώσεις από την κλιμακούμενη κρίση, ιδιαίτερα στον ενεργειακό τομέα η κυβέρνηση έχει λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε ο εφοδιασμός της χώρας με φυσικό αέριο να παραμείνει ασφαλής και να συνεχιστεί απρόσκοπτα.

Το ζήτημα εξετάστηκε το πρωί της Τρίτης στο πλαίσιο έκτακτης συνεδρίασης του ΚΥΣΕΑ. Η κυβέρνηση έχει εξετάσει όλα τα πιθανά σενάρια για τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν, ανάλογα με τις εξελίξεις, το βάθος και την ένταση που μπορεί να έχουν.

Αυτή τη στιγμή δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα κάποιο πρόβλημα, ούτε είναι βέβαιο ότι η χώρα μας θα αντιμετωπίσει, αν η Ρωσία αποφασίσει να περιορίσει ή να σταματήσει την παροχή φυσικού αερίου προς την ευρωπαϊκή αγορά.

Αυτή η εκτίμηση δεν αναιρεί, φυσικά, την ανάγκη προετοιμασίας. Τυχόν προβλήματα θα αντιμετωπιστούν είτε με προμήθειες LNG είτε με αλλαγή -όπου χρειαστεί- του μείγματος για την ηλεκτροπαραγωγή.

Το Μέγαρο Μαξίμου και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι σε πλήρη επιφυλακή. Το άλλο μεγάλο ζήτημα που προκύπτει και που μπαίνει στο προσκήνιο είναι ο αναθεωρητισμός που εκκινείται με την επέμβαση Πούτιν, που συμπλέει με τον αναθεωρητισμό που πυροδοτεί η Τουρκία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Η θέση της Ελλάδας και του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι ξεκάθαρη.

Ο αναθεωρητισμός αυτός επαναφέρει στο προσκήνιο ένα πολύ σημαντικό ζήτημα: την ανάγκη να προστατευθούν οι κατακτήσεις της μεταπολεμικής περιόδου και ο επακόλουθος πολιτισμός που διαμορφώθηκε όσον αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των κρατών. Ο πολιτισμός αυτός εδράζεται στο Διεθνές Δίκαιο, στις Συνθήκες και στη διπλωματία, απορρίπτοντας τις λογικές περασμένων εποχών, όταν η βία και τα όπλα ήταν συχνά τα μέσα επίλυσης διακρατικών διαφορών.

Η επιβολή δια των όπλων και η παραβίαση των συνόρων δεν μπορεί να είναι μία επιλογή που επιβραβεύεται. Ταυτόχρονα, οι εξελίξεις στην Ουκρανία υπογραμμίζουν την ορθότητα της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση για την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας της χώρας και των συμμαχιών της, κόντρα σε εκείνους που θεωρούν ότι «η άμυνα δεν είναι αυτοσκοπός» και καταψηφίζουν την αγορά σύγχρονων οπλικών συστημάτων.