Στην τελική ευθεία το πρόγραμμα για τις κορβέτες του ΠΝ – Ποιοι είναι οι ανταγωνιστές και τι προτείνουν

Του Ειδικού Συνεργάτη

Το νέο έτος πιθανότατα θα έχει κλείσει και το θέμα της προμήθειας των κορβέτων του Πολεμικού Ναυτικού ώστε να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα ενίσχυσης του Στόλου. Ως εκ τούτου και ο ανταγωνισμός βρίσκεται στο αποκορύφωμα του.

Πρόσφατα οι Γάλλοι της Naval Group προχώρησαν σε μια κίνηση στρατηγικής σημασίας, και προσκάλεσαν στα ναυπηγεία της Λοριάν έλληνες εμπειρογνώμονες, καθώς και παράγοντες που κινούνται στις παρυφές των Ενόπλων Δυνάμεων και ιδίως του Πολειμικού Ναυτικού, προκειμένου να προωθήσουν την πρότασή τους για τις κορβέτες.

Η επίσκεψη των ελλήνων εμπειρογνωμόνων στις εγκαταστάσεις των ναυπηγείων της Naval Group στην πόλη Λοριάν στις ακτές του Ατλαντικού, προκάλεσε -όπως ανέφερε στο vradini.gr ένας εκ των συμμετεχόντων πρώην αξιωματικός του ΠΝ- θλίψη από την μια πλευρά αφού η αυτόματη σύγκριση με την ελληνική πραγματικότητα προκαλεί απογοήτευση, αλλά από την άλλη, θαυμασμό για την εξέλιξη της πολεμικής τεχνολογίας και τεχνογνωσίας.

Η Ελλάδα έχει ήδη ανακοινώσει ότι επιθυμεί να προβεί στην προμήθεια κορβετών προς αντικατάσταση των φρεγατών τύπου S του Πολεμικού Ναυτικού και ενδεχομένως -εξαρτάται από την πορεία των υπολοίπων προγραμμάτων- τον εκσυγχρονισμό και των φρεγατών ΜΕΚΟ 200ΗΝ. Και οι Γάλλοι θέλουν εκτός από τις φρεγάτες Belhhara, να εμπλακούν και σε αυτές τις προμήθειες.

Να σημειωθεί ότι ήδη η ιταλοαμερικανική Fincantieri έχει καταθέσει την δικη της πρόταση η οποία αξιολογείται.

Στο Πολεμικό Ναυτικό το ιδανικό θα ήταν η απόκτηση 15 νέων μονάδων επιφανείας αλλά η οικονομική πραγματικότητα δεν βοηθάει αυτή τη στιγμή.

Για την ώρα το θέμα που απασχολεί τους ειδικούς του ΠΝ είναι η εμπλοκή των ελληνικών ναυπηγείων στην ναυπήγηση των κορβέτων, ενώ είναι γνωστό πως εντός της τρέχουσας δεκαετίας θα χρειαστεί να αντικατασταθούν όχι μόνο οι κύριες μονάδες επιφανείας του ΠΝ, αλλά και μάχιμες μονάδες σε υποβρύχια, ΤΠΚ και κανονιοφόρους.

Ως εκ τούτου για την πολιτική ηγεσία η λειτουργία ναυπηγείων στη χώρα μας, είναι ζωτικής σημασίας παράγοντας, και για τις θέσεις εργασίας που θα διασφαλιστούν και για την ελληνική οικονομία, αλλά και για την εξασφάλιση της υποστήριξης των μονάδων από την εγχώρια βιομηχανία.

Που βρίσκεται το πρόγραμμα

Η κατάσταση όπως διαμορφώνεται στο “πρόγραμμα” των κορβετών είναι λιγότερο περίπλοκη σε σχέση με την αντίστοιχη διαδικασία επιλογής νέας φρεγάτας η οποία έπρεπε να ικανοποιεί το βασικό ελληνικό αίτημα για αεράμυνα περιοχής.

Στο ζήτημα των κορβετών τα πράγματα δεν είναι τόσο σύνθετα δεδομένου ότι σε αντίθεση με τις δύο μόνο επιλογές που υπήρχαν στην επιλογή των φρεγατών (ASTER 30 ή SM-2) από πλευράς διαμόρφωσης οπλισμού, οι επιλογές είναι πολύ περισσότερες. Όχι σε ό,τι αφορά στην επιλογή της πλατφόρμας αλλά ιδίως σε ό,τι αφορά τη διαμόρφωση αισθητήρων και όπλων. Από τη μία πλευρά η γαλλική πρόταση των Gowind εμπεριέχει το πλεονέκτημα της ομοιογένειας των όπλων (MICA NG, Exocet) με τα όπλα της Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά και αυτά που βρίσκονται ήδη σε υπηρεσία στο ΠΝ (Exocet MM40) και των αισθητήρων αποστολής και μάχης, πολλοί από τους οποίους θα είναι κοινοί με τους αντίστοιχους των Belhara (FDI) HN.

Όλα τα παραπάνω σημαίνουν ότι πέρα από τα αμιγώς επιχειρησιακά οφέλη, εξασφαλίζονται και σημαντικές οικονομίες κλίμακας, με το κόστος εκμετάλλευσης να διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα. Εξαιτίας της κοινής εκπαίδευσης και αξιολόγησης προσωπικού όλων σχεδόν των ειδικοτήτων, και κοινά συστήματα και όπλα, άρα μικρός αριθμός γραμμών υποστήριξης σε ανταλλακτικά και αναλώσιμα, σε συνδυασμό με μεγαλύτερες δυνατότητες και καλύτερες προοπτικές ανάληψης κατασκευαστικού και υποκατασκευαστικού έργου από την ελληνική –ναυπηγική και αμυντική– βιομηχανία.

Αυτό είναι το βασικό επιχείρημα των Γάλλων όπως το ανέλυσαν στους παριστάμενους στα ναυπηγεία της Λοριάν.

Οι Γάλλοι ανέφεραν επίσης ότι δεν τίθεται ζήτημα δυνατότητας ενσωμάτωσης του υπερ-πυροβόλου Strales από την πλευρά τους στις φρεγάτες Bellhara. Αυτό όμως αφορά το συνολικό κόστος κάθε μονάδας που εκτινάσσεται, ενώ δεν υπάρχει αντίστοιχο όφελος σε σχέση με αυτά που έχουν συμφωνήσει. Κάτι που δεν λένε οι Γάλλοι…

Πάντως οι ειδικοί του Πολεμικού Ναυτικού συμφωνούν στο γεγονός ότι μέσω της γαλλικής πρότασης, διασφαλίζεται πλήρης ομοιογένεια από πλευράς εξοπλισμού (με τις FDI HN) αποστολής και όπλων, ενώ παράλληλα παρέχεται δυνατότητα αξιοποίησης και αμερικανικών (ESSM) ή άλλων ευρωπαϊκών (CAMM-ER) όπλων. Παρέχεται δηλαδή δυνατότητα αξιοποίησης δύο τουλάχιστον εξοπλιστικών πηγών.

Από την άλλη όμως, η εξάρτηση της Ελλάδας από το Παρίσι γίνεται ασφυκτική, και δεν είναι βέβαιο ότι αυτό βοηθάει την ευρύτερη στόχευση της χώρας στην εξωτερική της πολιτική.

Ολλανδική και ιταλική πρόταση

Πέραν των γαλλικών όμως, όπως προαναφέραμε εξετάζονται τόσο η ολλανδική όσο και η ιταλική πρόταση.

Οι πηγές του vradini.gr λένε ότι πρόκειται για επίσης αξιόλογα σκάφη με εξίσου αξιόλογο εξοπλισμό αποστολής και φόρτο όπλων. Ναι μεν δεν υφίσταται η ομοιογένεια συστημάτων και όπλων που διασφαλίζει η γαλλική πρόταση, αλλά αυτό ως δεδομένο σε καμία περίπτωση δεν λειτουργεί σε βάρος της ποιότητας της πρότασης των δύο άλλων ευρωπαϊκών υποψήφιων κορβετών.

Από την πλευρά της Fincantieri, η διαμόρφωση της κλάσης Doha για το Κατάρ περιλαμβάνει οπλισμό 16 πυραύλων Aster 30 Block 1NT, 8 Exocet MM40 Block 3, πυροβόλου 76χλστων, δύο τηλεκατευθυνόμενων πολυβόλων Marlin, τεσσάρων τορπιλοσωλήνων, συστήματος εγγύς αεράμυνας RAM, συστήματος αντιμέτρων με τέσσερις εκτοξευτές αναλωσίμων Sylena Mk2 της Lacroix, συνδυασμένων με το σύστημα μάχης Athena, ραντάρ Kronos, σύστημα αντιμέτρων τορπιλών, καθώς και σόναρ εντοπισμού – αποφυγής ναρκών Thesan.

Η πρόταση της ολλανδικής Damen περιλαμβάνει τέσσερα σκάφη SIGMA 10514HN, μήκους 107.5 μέτρων, με εκτόπισμα 3000 τόνων και μέγιστη ταχύτητα πλεύσης μεγαλύτερη των 27 κόμβων με αυτονομία ανέρχεται σε 5000 ναυτικά μίλια με ταχύτητα 15 κόμβων. Στη διαμόρφωση οπλισμού περιλαμβάνονται πυροβόλο των 76 χλστ Super Rapid, 16 πύραυλοι MICA-NG, οκτώ Exocet MM40 Block IIIC, σύστημα εγγύς αντιαεροπορικής / αντιπυραυλικής άμυνας RAM, ένα τηλεκατευθυνόμενο πυροβόλο των 30 χλστών, δύο τριπλοί τορπιλοσωλήνες και πολυβόλα M2HB των 12,7 χλστών.

Το ραντάρ είναι το NS110 της Thales που προτείνεται και για τις Gowind, με ενσωματωμένο IFF, ραντάρ ελέγχου πυρός (FCR) τύπου STIR 1.2 EO Mk 2 και σύστημα διαχείρισης μάχης TACTICOS. Επίσης, στον εξοπλισμό αποστολής περιλαμβάνονται συστήματα ECM, ESM καθώς και συστήματα σόναρ (ηχοεντοπισμού). Κύτους (Kingklip) και ρυμουλκούμενου, μεταβλητού βάθους (VDS). Και οι τρεις προτάσεις έχουν τη δυνατότητα εξυπηρέτησης και υποστήριξης επιχειρήσεων ελικοπτέρων ναυτικής συνεργασίας και ανθυποβρυχιακού πολέμου της τάξης των 10 τόνων.

Η πιστοποίηση και ενσωμάτωση του ευρωπαϊκού CAMM-ER σε τετράδες (quad pack) στον εκτοξευτής SYLVER A50, μπορεί να γίνει, κάτι που είχαμε σημειώσει σε ανάρτησή μας το περασμένο καλοκαίρι, στο πλαίσιο αναφοράς στη γαλλική πρόταση για τις φρεγάτες κατά την DEFEA 2021, υπό την προϋπόθεση της κάλυψης του κόστους ενός τέτοιου προγράμματος. Από την πλευρά του αγοραστή βεβαίως…

Τέλος, σε ό,τι αφορά στο σύστημα πρόωσης, στα σκάφη Gowind το σύστημα παροχής προωστικής ισχύος είναι τύπου “Combined diesel-electric and diesel-mechanical” (CODED). Απαρτίζεται δηλαδή από δύο κινητήρες ντίζελ (της MTU) και δύο ηλεκτροκινητήρες που αποδίδουν προωστική ισχύ 10 MW. Το σκάφος επίσης διαθέτει και υδροπροωθητές για σκοπούς ελιγμών ελλιμενισμού.

Στα σκάφη κλάσης Doha το αντίστοιχο σύστημα είναι τύπου “COmbined Diesel And Diesel” (CODAD), περιλαμβάνοντας τέσσερις κινητήρες ντίζελ. Πλεονέκτημά του η ελαφρά μεγαλύτερη μέγιστη ταχύτητα πλεύσης σε σχέση με τα σκάφη Gowind, με τίμημα μικρότερη αυτονομία και ακτίνα με σταθερή ταχύτητα 15 κόμβων.

Στα σκάφη SIGMA 1051, το σύστημα παροχής προωστικής ισχύος είναι τύπου “Combined diesel or electric” (CODOE) που επίσης περιλαμβάνει δύο κινητήρες ντίζελ (μέγιστης συνεχούς ισχύος – Μaximum Continuous Rating/MCR – 10MW) και δύο ηλεκτροκινητήρων μέγιστης ισχύος 1,300kW που δίνουν κίνηση μέσω κιβωτίου συνδυασμένης μετάδοσης σε δύο προπέλες μεταβλητού βήματος, διαμέτρου 3,55 μέτρων