Το άνοιγμα σε Λιβύη και Κίεβο φέρνει στην Αθήνα ξανά στο “τραπέζι των “παικτών” στο γεωπολιτικό παιχνίδι στην περιοχή

Με πρόγραμμα και σχέδιο υλοποιείται η εξωτερική πολιτική της χώρας, και στοχεύει στην ενδυνάμωση της διαπραγματευτικής ισχύος της, αλλά και στην εξασφάλιση μιας καλής θέσης ενόψει των γεωπολιτικών εξελίξεων και αλλαγών που προμηνύονται στην ευρύτερη περιοχή.

Και πλέον το ενδιαφέρον των ισχυρών παικτών του διεθνούς γεωπολιτικού παιχνιδιού, στρέφεται σε Ουκρανία και Λιβύη. Δεν είναι τυχαίο ότι η πρόσφατη συζήτηση μεταξύ του Εμμανουέλ Μακρόν και του Βλαντίμιρ Πούτιν περιστράφηκε γύρω από τις εξελίξεις στα δύο αυτά μέτωπα.

Προς τούτο ενεργοποιήθηκε η ελληνική διπλωματία και η ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών βρέθηκε σε Λιβύη και Ουκρανία σχεδόν ταυτοχρόνως…

Τα ταξίδια αφενός του Νίκου Δένδια στην Ουκρανία και αφετέρου του Κώστα Φραγκογιάννη στην Λιβύη, στόχευσαν αφενός στο να δηλώσει “παρούσα” η Ελλάδα στις εξελίξεις, και αφετέρου στον περιορισμό των ανοιχτών μετώπων, και στην εξομάλυνση των σχέσεων με τις δυο αυτές χώρες, με τις οποίες οι διμερείς σχέσεις είχαν δοκιμαστεί το τελευταίο διάστημα.

Και αν με τη Λιβύη η δοκιμασία ήταν λογικό επόμενο του τουρκολιβυκού μνημονίου, με την Ουκρανία δεν υπήρχε κανένας απολύτως -ορατός τουλάχιστον- λόγος.

Το αντίθετο μάλιστα, και οι Έλληνες διπλωμάτες έλεγαν στο vradini.gr ότι το Κιέβο έχει ωφεληθεί πολλές φορές από τη στάση της Αθήνας, η οποία με κόστος στήριξε τους ουκρανούς. Με τελευταία περίπτωση την αναγνώριση του αυτοκέφαλου της Ουκρανικής Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, που μας έφερε σε ρήξη με τη Μόσχα, η οποία το χρέωσε στην Αθήνα.

Η στήριξη στη νέα προσπάθεια εξομάλυνσης στη Λιβύη, όταν σύσσωμη η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ταχθεί υπέρ της, τουλάχιστον στους τύπους, αποτελούσε μία αναγκαία συνθήκη για την Ελλάδα λένε διπλωμάτες που ασχολήθηκαν με το θέμα.

Ακόμα και η Γαλλία -λένε οι ίδιοι- είχε επαναλειτουργήσει την πρεσβεία της στην Τρίπολη τον Μάρτιο, μετά τον σχηματισμό της νέας προσωρινής κυβέρνησης.

Η Ελλάδα πρέπει να έχει παρουσία στη Λιβύη, ήταν η μόνιμη επωδός των έμπειρων διπλωματών και ο πρωθυπουργός ανέθεσε την αποστολή αυτή στον υφυπουργό εξωτερικών Κώστα Φραγκογιάννη, ο οποίος εξελίσσεται σε πουλέν της κυβέρνησης, και χαίρει της απολύτου εμπιστοσύνης του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο Κώστας Φραγκογιάννης είναι ο άνθρωπος των “ειδικών αποστολών” όταν ο πρωθυπουργός θέλει να στείλει κάποιο μήνυμα, ή να διαχειριστεί κάποιο ευαίσθητο θέμα.

Ως εκ τούτου η επαναλειτουργία της ελληνικής πρεσβείας στην Τρίπολη, αλλά και το άνοιγμα του γενικού προξενείου στη Βεγγάζη επιτρέπει την απαραίτητη παρουσία της Ελλάδας στη Λιβύη.

Το επόμενο βήμα βέβαια είναι να αναληφθούν πρωτοβουλίες από τη διεθνή κοινότητα για την υλοποίηση των συμφωνηθέντων και να συμμετέχει η Ελλάδα σε αυτές.

Την ίδια ώρα η συνάντησή του Νίκου Δένδια με τον Ουκρανό ομόλογό του στο Κίεβο ήρθε σε μια στιγμή που η Ουκρανία κάνει ανοίγματα στην Τουρκία.

Οι Έλληνες διπλωμάτες είναι εξοργισμένοι με την στάση του Κιέβου, ενώ θεωρούν παντελώς αδικαιολόγητη την εχθρότητα που δείχνουν οι ουκρανοί, οι οποίοι χρεώνουν στην Ελλάδα “στενές σχέσεις με τη Ρωσία”. Κάτι που όμως δεν υφίσταται εάν κρίνει κανείς από τη στάση της Μόσχας το τελευταίο διάστημα και τις επιθετικές δηλώσεις του Πούτιν κατά της Ελλάδος με την συμμετοχή της Αθήνας σε ασκήσεις του ΝΑΤΟ στην Μαύρη Θάλασσα.

Η νέα ανακοίνωση πως οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πραγματοποιήσουν μεγάλης κλίμακας στρατιωτικά γυμνάσια στο δυτικό τμήμα της Ουκρανίας αργότερα τον Ιούλιο, μαζί με την Πολωνία και τη Λιθουανία αναμένεται να αναζωπυρώσει τις εντάσεις.

Είναι αλήθεια επίσης ότι το προηγούμενο διάστημα η Αθήνα, είχε διατηρήσει μία ουδέτερη στάση κατά την περίοδο της ρωσικής εισβολής της Κριμαίας, ενώ στο ζήτημα της Ανατολικής Ουκρανίας, στήριξε το Κιέβο μη αναγνωρίζοντας ούτε την προσάρτηση της Κριμαίας ούτε την αυτονόμηση των εδαφών. Τέλος τον Απρίλιο, το Υπουργείο Εξωτερικών προσπάθησε να μεσολαβήσει στην κλιμάκωσης της σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Όλα αυτά δεν εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα από τους Ουκρανούς, και γιαυτό ο Δένδιας στις δηλώσεις του ήταν σχετικά αυστηρός.

Αυτό που προβλημάτισε την Αθήνα και αποφασίστηκε το ταξίδι Δένδια στο Κιέβο ήταν οι εξελίξεις στις ουκρανοτουρκικές σχέσεις.

Τελευταία έχει αναπτυχθεί ένα πολύ θετικό κλίμα στις σχέσεις Κιέβου-Άγκυρας, που έφτασε μέχρι τη στρατιωτική συνεργασία.

Η μέχρι σήμερα στάση της Ελλάδας επέτρεψε στον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών να τονίσει πως βασική αρχή για την ενίσχυση των σχέσεων Ελλάδας – Ουκρανίας είναι η αυστηρή προσήλωση στο Διεθνές Δίκαιο.

Πάντως κάποιοι έμπειροι διπλωμάτες εκτιμούν ότι απαιτείται μεγάλη προσοχή στο άνοιγμα στην Ουκρανία, και στην στήριξη της Ελλάδας να ενισχύσει το Κιέβο τους δεσμούς του με το ΝΑΤΟ. Και αυτό θεωρείται ριψοκίνδυνο γιατί μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τις ελληνορωσικές σχέσεις.

Αυτό που λένε πάντως στην Αθήνα είναι ότι η χώρα μας προσπαθεί να διατηρήσει ην απαιτούμενη ισορροπία στο πλαίσιο της ευθυγράμμισης της με την εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αυτό δεν είναι πάντοτε εύκολο…