Το περιεχόμενο της συμφωνίας Ελλάδας – Ιταλίας για την ΑΟΖ

Το επίσημο κείμενο της συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και της Ιταλίας για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) δόθηκε στην δημοσιότητα.

Η συμφωνία που συνυπέγραψαν στις 9 Ιουνίου του 2020 ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Νίκος Δένδιας και ο Ιταλός ομόλογός του, Λουίτζι ντι Μάιο, αναγνωρίζει κυριαρχικά δικαιώματα σε όλα τα εδάφη χερσαία και νησιωτικά, ανταποκρινόμενη πλήρως στους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου αλλά και της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Σε πέντε άρθρα όπως αναφέρει το protothema.gr, η Αθήνα και η Ρώμη συμφωνούν να εφαρμόσουν την οριοθετική γραμμή της ελληνο-ιταλικής συμφωνίας της 24 Μαϊου του 1977 για την οριοθέτηση και άλλων θαλασσίων ζωνών στις οποίες οι δύο χώρες νομιμοποιούνται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, σε μια απάντηση και προς την τουρκική προκλητικότητα.

Στην παράγραφο 1 του άρθρου 1 της Συμφωνίας Οικονομικής Ζώνης αναφέρεται:

«Η οριοθετική γραμμή των θαλασσίων ζωνών στις οποίες οι δύο χώρες νομιμοποιούνται να ασκούν, αντιστοίχως, τα κυριαρχικά δικαιώματα ή τη δικαιοδοσία τους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο θα είναι η οριοθετική γραμμή για την υφαλοκρηπίδα που καθορίσθηκε με τη Συμφωνία του 1977 μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ιταλικής Δημοκρατίας για την οριοθέτηση των αντίστοιχων υφαλοκρηπίδων».

Ακολούθως, στην παράγραφο 2 του άρθρου 1, περιγράφονται οι συντεταγμένες που ορίζουν την οριοθετική γραμμή.

Στην τρίτη παράγραφο του άρθρου 1, τονίζεται:

«Η οριοθέτηση προς το παρόν δεν σκοπείται να βαίνει πέρα του σημείου 1 προς Βορρά και πέραν του σημείου 16 προς Νότο. Η παρούσα οριοθέτηση θα επεκταθεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση μέχρι τα σημεία συνάντησης των θαλασσίων ζωνών των αντίστοιχων γειτονικών Κρατών, όταν θα έχουν συναφθεί οι σχετικές συμφωνίες».

Στο άρθρο 2 σημειώνεται:

«Όταν το ένα Μέρος λάβει την πρωτοβουλία να ανακηρύξει μία θαλάσσια ζώνη που εκτείνεται μέχρι την οριοθετική γραμμή του άρθρου 1 της παρούσας Συμφωνίας, θα ενημερώσει σχετικά το άλλο Μέρος το συντομότερο δυνατό».

Στη συνέχεια:

Στο άρθρο τρία, υπογραμμίζεται ότι «η παρούσα Συμφωνία δεν θίγει: τις αλιευτικές δραστηριότητες που διεξάγονται σύμφωνα με τους εφαρμοστέους κανόνες και κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις διατάξεις του άρθρου 58 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας σχετικά με τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και τις υποχρεώσεις των λοιπών Κρατών στην αποκλειστική οικονομική ζώνη των Μερών, όπως προβλέπονται στο εν λόγω άρθρο».

Ακόμη, το άρθρο 4 αναφέρει πως πρώτον, «τα κράτη θα καταβάλουν κάθε προσπάθεια να διευθετήσουν, δια της διπλωματικής οδού, κάθε διαφορά που ενδεχομένως ανακύψει σχετικά με την ερμηνεία ή εφαρμογή της παρούσας Συμφωνίας, ενώ αν μια διαφωνία δεν διευθετηθεί εντός τεσσάρων μηνών, η διαφορά θα παραπεμφθεί στο Δικαστήριο της Χάγης ή σε όποιο άλλο διεθνές όργανο επιλεγεί με κοινή συμφωνία.»

Τέλος, το άρθρο 5 προβλέπει ότι «η παρούσα Συμφωνία υπόκειται σε επικύρωση και θα τεθεί σε ισχύ την ημερομηνία ανταλλαγής των οργάνων επικύρωσης.»

Υπενθυμίζεται, πως ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, χαιρέτισε την ελληνοϊταλική συμφωνία τονίζοντας πως: «αποκαθιστούμε τους κανόνες στη Μεσόγειο», ενώ πρόκειται για υπόδειγμα συνεργασίας και σχέσεων καλής γειτονίας και για μία καθοριστική συμβολή στην ειρήνη και στη σταθερότητα στην περιοχή.»