Εντυπωσιάζει το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Σπάρτης

Πριν από λίγες μέρες υπεγράφη η σύμβαση για την υλοποίηση της μελέτης κατόπιν αρχιτεκτονικού σχεδιασμού για το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Σπάρτης ενώ παράλληλα εγκρίθηκε και η σύμβαση που αφορά στα επισκευαστικά έργα για το παλαιό. Επίσης προχωρούν τα έργα ανάπλασης που αφορούν στα δυο μεγάλης σπουδαιότητας ψηφιδωτά που είχαν αποκαλυφθεί μετά από ανασκαφές κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα στην Σπάρτη ύστερα από την έγκριση και υπογραφή της Υπουργού Πολιτισμού κ. Λίνας Μενδώνη Καθοριστικό ρόλο στην υλοποίηση αυτών των έργων φαίνεται να διαδραματίζει το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) το οποίο ανέλαβε τη δωρεά τόσο για την κατασκευή του μουσείου ανάδειξης των ψηφιδωτών δαπέδων, όσο και για τα έργα επισκευής στο παλιό αρχαιολογικό μουσείο. Σε κάθε περίπτωση, ύστερα από αυτά τα έργα αναβάθμισης του αρχαίου και ρωμαικού πολιτισμού το ενδιαφέρον φαίνεται να μετατοπίζεται και να εστιάζεται και πάλι στη Σπάρτη, ένα κέντρο παγκόσμιου ιστορικού ενδιαφέροντος.

Η σπουδαιότητα των ευρημάτων

Εκεί κάτω από τον περήφανο Ταύγετο και με το Μυρτώο Πέλαγος να της φέρνει τη θαλασσινή αύρα και την ανοιχτωσιά η Σπάρτη αποτέλεσε όχι μόνο το ανυπέρβλητο κέντρο της Αρχαιότητας κατά τον 6ο και 5ο αιώνα π.Χ, αλλά και ένα δεσπόζον μέρος κατά τη ρωμαικη εποχή. Βέβαια ευρήματα από ανασκαφές-όπως δυο υπέροχα χρυσά κύπελλα και οι θολωτοί τάφοι σε Αμύκλες και Βαφειό- δείχνουν ότι η περιοχή πρέπει να κατοικείται ήδη από την 3η χιλιετία π.Χ. Τη φήμη της, ωστόσο, η Σπάρτη την απέκτησε ύστερα από τη θρυλική, μέχρι εσχάτων μάχη, των Θερμοπυλών με τον Λεωνίδα να δείχνει το ανάστημά του απέναντι στον επικών διαστάσεων περσικών στρατών. Ο θρύλος του Λεωνίδα κρατάει μέχρι σήμερα ενώ η υπεροχή της σπαρτιατικής φάλαγγας είναι διάσημη σε όλο τον κόσμο. Παρότι όμως η περίοδος της Σπαρτιατικής ηγεμονίας ειναι γνωστή και αξιοσήμαντη, αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ότι αυτός ο θαυμασμός θα οδηγήσει τους Ρωμαίους στην περιοχή όπου θα θελήσουν να θεσπίσουν τη νέα “Λακεδαιμονία”-έτσι τουλάχιστον θα είναι γνωστή κατά την περίοδο των βυζαντινών χρόνων. Δυστυχώς οι επιδρομές των Γότθων και η μανία του Αλάριχου θα προξενήσουν ανεπανόρθωτες καταστροφές στην περιοχή και μαζί με την επιδημία πανώλης θα κάνουν τις άλλοτε εύρωστες πόλεις της βασιλείας του Ιουστινιανού να ερημώσουν. Θα ακολουθήσουν σεισμοί και άλλες καταστροφές που εξηγούν γιατί σύμφωνα με το “Χρονικό της Μονεβασιάς”, οι κάτοικοι μετεγκαταστάθηκαν στη Σικελία. Ωστόσο τα θαυμαστά έργα που αποκαλύφθηκαν από μια σειρά ανασκαφές δείχνουν ότι το μεγαλείο της Σπάρτης ήταν ένα κεφάλαιο που ακόμα δεν έχει πλήρως αποκαλυφθεί και αξίζει της ανάδειξης του και εκτείνεται από τη Νεολιθική εποχή μέχρι τα χρόνια του Βυζαντίου.

Τα δυο ψηφιδωτά-η σπουδαιότητα της ‘Αρπαγής της Ευρώπης”