Φρανκ Κάπρα: Ο πατέρας της σοφιστικέ κωμωδίας

Ο Φρανκ Κάπρα, δεν ήταν απλώς ο ξεχωριστός μάστορας της σκηνοθεσίας, που διέπρεψε στο Χόλιγουντ, ειδικά τις δεκαετίες του ‘30 και ‘40.

Ήταν ένας ιδιοφυής κινηματογραφιστής, που γύρισε ορισμένες από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, ανάμεσά τους και τις φημισμένες “Μια Υπέροχη Ζωή”, “Ο κ. Σμιθ Πάει στην Ουάσινγκτον” και “Δεν θα τα Πάρεις Μαζί σου”.

Το έργο του θα αποτελέσει ένα από τα βασικότερα μαθήματα σκηνοθεσίας για τους νεότερους σημαντικούς δημιουργούς, θα τιμηθεί με τρία Όσκαρ -θα μπορούσε να είχε πάρει ομολογουμένως περισσότερα- και θα χαρακτηριστεί ως ο πατέρας της σκρούμπολ κωμωδίας.

Ενός κινηματογραφικού είδους που συνδυάζει την κομεντί με την πνευματώδη κωμωδία, τους εύστροφους σπιρτόζικους διαλόγους, σε ξέφρενους ανατρεπτικούς ρυθμούς, που τίμησαν και άλλοι σπουδαίοι κινηματογραφιστές της εποχής του.

Σήμερα, ο Κάπρα, για λόγους που δεν είναι της ώρας να εξηγηθούν, δεν έχει την αναγνώριση που του πρέπει -ειδικά στους νεότερους- και οι ταινίες του μπορεί να είναι γνωστές σε πάρα πολλούς, είναι, όμως, οι ταινίες των πρωταγωνιστών τους, καθώς είχε καταφέρει να αναδείξει και το ταλέντο ηθοποιών, όπως των Τζέιμς Στιούαρτ, Γκάρι Κούπερ, Κλαρκ Γκέιμπλ, Κλοντέτ Κολμπέρ, Μπάρμπαρα Στάνγουικ, Τζιν Άρθουρ.

Με αφορμή τα 30 χρόνια από τον θάνατό του (3 Σεπτεμβρίου 1991), είναι ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα ποιος ήταν τελικά αυτός ο Φρανκ Κάπρα, γιατί οι ταινίες του ακόμη και σήμερα αποτελούν σημείο αναφοράς στον κινηματογράφο, πώς ένα παιδί φτωχών μεταναστών από το Παλέρμο τα κατάφερε, αλλά και πώς ένας συντηρητικός ρεπουμπλικάνος έκανε ταινίες που στην εποχή τους χαρακτηρίστηκαν “ κομμουνιστικές”.

Μια “τεράστια κυρία” και το αμερικάνικο όνειρο