Παλαιοανθρωπολογία: Ανακαλύφθηκε στην Ινδονησία η αρχαιότερη σκηνή κυνηγιού ηλικίας τουλάχιστον 44.000 (vid)

Αυστραλοί και Ινδονήσιοι επιστήμονες ανακάλυψαν σε ασβεστολιθικό σπήλαιο στη νήσο Σουλαβέζι της Ινδονησίας βραχογραφίες που απεικονίζουν οκτώ μικρές ανθρώπινες μορφές -μερικές από τις οποίες έχουν και χαρακτηριστικά ζώου- να κυνηγούν με δόρατα ή μακριά σκοινιά δύο αγριόχοιρους και τέσσερις μικρούς βούβαλους. Πρόκειται για την αρχαιότερη στον κόσμο σκηνή κυνηγιού, ηλικίας τουλάχιστον 43.900 ετών.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή αρχαιολογίας Μαξίμ Όμπερτ του Πανεπιστημίου Γκρίφιθ στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Nature”, ανακοίνωσαν ότι η σκηνή του κυνηγιού στο σπήλαιο Λεάνγκ Μπουλού Σιπόνγκ 4, που είχε ανακαλυφθεί το 2017, έχει μήκος περίπου 4,5 μέτρων και είναι μονόχρωμη σε απόχρωση βαθυκόκκινη.

Οι ανθρώπινες μορφές και τα ζώα έχουν ζωγραφιστεί ταυτόχρονα με το ίδιο στιλ και την ίδια τεχνική, ενώ τα πρόσωπα των ανθρώπων εμφανίζουν χαρακτηριστικά ζώων (ζωάνθρωποι ή θηριάνθρωποι). Το σώμα είναι ανθρώπινο, αλλά το κεφάλι ή άλλα μέρη του σώματος ανήκουν σε ζώα (πουλιά, ερπετά κ.ά.). Πιθανώς η απεικόνιση αυτή παραπέμπει σε πρωτόγονες θρησκευτικές αντιλήψεις σχετικά με τη σχέση ανθρώπων και ζώων. Ίσως, κατά τους ερευνητές, πρόκειται για την αρχαιότερη ένδειξη της ικανότητας των προγόνων μας να φαντάζονται την ύπαρξη υπερφυσικών όντων, ένα θεμέλιο για την κατοπινή ανάπτυξη της θρησκείας.

Η καθιερωμένη άποψη είναι ότι οι πρώτες βραχογραφίες εμφανίστηκαν στην Ευρώπη και αρχικά περιείχαν αφηρημένα σύμβολα. Πριν περίπου 35.000 χρόνια αυτή η απλή μορφή τέχνης είχε εξελιχτεί σε πιο πολύπλοκες μορφές. Πριν 21.000 έως 14.000 χρόνια, η τέχνη των σπηλαίων στην Ευρώπη κατά την Ανώτερη Παλαιολιθική Περίοδο περιλάμβανε πια τις αρχαιότερες έως τώρα γνωστές απεικονίσεις ανθρώπων και ζώων μαζί σε αναγνωρίσιμες σκηνές κυνηγιού. Επίσης περιλάμβανε απεικονίσεις αφηρημένων όντων που συνδυάζουν χαρακτηριστικά ζώων και ανθρώπων, ίσως στο πλαίσιο της διήγησης κάποιας ιστορίας.