Σινεμά εκτός στέγης: Οι Όρνιθες του Μπάμπη Μακρίδη στον θερινό «Στέλλα»

Μια αξέχαστη παράσταση έγινε αφορμή για ταινία. Oι «Όρνιθες (ή πώς να γίνεις πουλί)» του Μπάμπη Μακρίδη προσγειώνονται στον θερινό κινηματογράφο Στέλλα στην Κυψέλη. Ακολουθήστε τα απαραίτητα βήματα και ονειρευτείτε ότι πετάτε…

«Μια μετατόπιση της συνείδησης, για να ξεπεράσει η σύγχρονη κοινωνία την τρέχουσα απογοήτευσή της.» – Guardian

Μια νέα πτήση για την ταινία Όρνιθες (ή πώς να γίνεις πουλί) του Μπάμπη Μακρίδη αρχίζει. Οι Όρνιθες σπάνε το «αβγό» τους και συναντούν για πρώτη φορά το ζωντανό κοινό στην Ελλάδα. Το μυθοπλαστικό ντοκιμαντέρ του Μακρίδη έχει ταξιδέψει σε φεστιβάλ στο εξωτερικό. Είναι η πρώτη ελληνική ταινία που έκανε πρεμιέρα στο διαδίκτυο, στο πρώτο lockdown του 2020, με πάνω από 60.000 θεατές τις φορές που παρουσιάστηκε στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση και στη συνέχεια στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Προβλήθηκε στη διακεκριμένη διεθνή πλατφόρμα MUBI. Είναι υποψήφια για Βραβείο Μεγάλου Μήκους Ταινίας Τεκμηρίωσης (Ντοκιμαντέρ) και Βραβείο Ήχου στα βραβεία Ίρις 2021 της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Από την Πέμπτη 17 Ιουνίου στις 22:30 και για λίγες μέρες, οι Όρνιθες προσγειώνονται μετά από ενάμιση χρόνο «πτήσης» στον φυσικό τους χώρο, στη μεγάλη οθόνη, και μας καλούν στο ποιητικό τους ταξίδι. Η πρώτη κινηματογραφική ταινία σε παραγωγή του Ιδρύματος Ωνάση κάνει μια επίδειξη ελευθερίας, σαν αυτή που μόνο τα πουλιά μπορούν να βιώσουν, στον θερινό κινηματογράφο Στέλλα στην Κυψέλη. Όπως αναφέρει και η εφημερίδα Guardian στην κριτική της για την ταινία, πρόκειται για «ένα ποιητικό και ουτοπικό μανιφέστο για αυτοαπελευθέρωση εμπνευσμένο από το έργο του Αριστοφάνη».

Οι Όρνιθες του κινηματογραφιστή Μπάμπη Μακρίδη –δημιουργού του L (Sundance Film Festival 2012) και του Οίκτου (Pity, Sundance Film Festival 2018, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου 2019)– είναι μια ταινία για την πτήση και την πτώση, για την ανθρώπινη ανάγκη να πετάμε, για τον φόβο του ύψους, τον ίλιγγο, την ουτοπία, την ελευθερία, τους θεούς και τον άνθρωπο. Πρόκειται για μια υβριδική ταινία, στα όρια του ντοκιμαντέρ, της μυθοπλασίας και της πολιτικής φαντασίας.

Η ταινία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα τον Ιανουάριο του 2020 στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ (Ολλανδία) και πανελλήνια πρεμιέρα στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση, με χιλιάδες θεατές να «συντονίζονται» με το πέταγμα των πουλιών. Στη συνέχεια, παρουσιάστηκε σε διάφορα φεστιβάλ ανά τον κόσμο: Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, BelDocs (Σερβία), Shanghai IFF (Κίνα), Molodist (Ουκρανία), New Horizons (Πολωνία), Valencia FF (Ισπανία), Indiecork (Ιρλανδία).

Η ταινία εμπνέεται από τον αρχετυπικό μύθο του Αριστοφάνη και των Ορνίθων, την ομώνυμη παράσταση του Νίκου Καραθάνου και τους συντελεστές της, κινηματογραφώντας τους εκτός σκηνής, σε πραγματικούς χώρους και φυσικά τοπία – από τα λιβάδια ηφαιστειακής λάβας στην Ισλανδία έως τα υψίπεδα της Παταγονίας και από την Times Square έως τις πυραμίδες της Αιγύπτου. Τα πάντα συμβαίνουν σε ένα σύμπαν ρευστής «καθημερινότητας», ανάμεσα σε ανθρώπους του θεάτρου, ορνιθολόγους και θυμόσοφους ερημίτες, που –όλοι τους– ονειρεύονται πως πετούν.

Ένα φιλμ-εγχειρίδιο φυγής, μια ταινία για την παρατήρηση των πουλιών, όπου τα πουλιά είναι στην πραγματικότητα άνθρωποι.